Przejdź do zawartości

Twierdzenie Rainwatera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Rainwatera – w analizie funkcjonalnej, twierdzenie mówiące, że ciąg ograniczony w przestrzeni Banacha jest słabo zbieżny do pewnego elementu wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego punktu ekstremalnego kuli jednostkowej przestrzeni sprzężonej zachodzi warunek

[1][2].

Innymi słowy, twierdzenie Rainwatera mówi, że w celu badania słabej zbieżności ciągu w przestrzeni Banacha wystarczy ograniczyć się do sprawdzania słabej zbieżności na punktach ekstremalnych kuli dualnej. Twierdzenie zostało udowodnione przez grupę matematyków publikujących pod wspólnym pseudonimem John Rainwater[3].

Zastosowanie do przestrzeni funkcji ciągłych[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie zwartą przestrzenią Hausdorffa oraz niech oznacza przestrzeń Banacha rzeczywistych funkcji ciągłych na z normą supremum. Punkty ekstremalne kuli jednostkowej przestrzeni sprzężonej są postaci gdzie Z twierdzenia Rainwatera wynika, że jeżeli ograniczony ciąg elementów przestrzeni jest zbieżny punktowo do pewnej funkcji ciągłej to jest on zbieżny do w słabej topologii przestrzeni [4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joseph Diestel, John Jerry (Jr.) Uhl: Vector Measures. Rhode Island: American Mathematical Society, 1977.
  • Joseph Diestel: Sequences and series in Banach spaces. Springer-Verlag, 1984, seria: Graduate Texts in Mathematics. ISBN 0-387-90859-5.
  • Marián Fabian, Petr Habala, Petr Hájek, Vicente Montesinos, Václav Zizler, Banach Space Theory: The Basis for Linear and Nonlinear Analysis, Springer-Verlag New York, 2011. ISBN 978-1-4419-7514-0.