Typ 90 (czołg)
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Mitsubishi Heavy Industries |
Typ pojazdu |
czołg podstawowy III generacji |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
3 osoby |
Historia | |
Prototypy |
1980–1986 |
Produkcja |
1990–2009 |
Egzemplarze |
341 |
Dane techniczne | |
Silnik |
Mitsubishi 10ZG, 10-cylindrowy, chłodzony wodą, diesel |
Poj. zb. paliwa |
1100 |
Pancerz |
pancerz stalowy wzmocniony elementami z kompozytów i ceramiczny |
Długość |
9755 mm |
Szerokość |
3430 mm |
Wysokość |
2340 mm (do stropu wieży) |
Prześwit |
200-600 mm |
Masa |
50 200 kg |
Moc jedn. |
30 KM/t |
Nacisk jedn. |
0,89 kg/cm² |
Osiągi | |
Prędkość |
70 km/h |
Zasięg pojazdu |
400 |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
2 m |
Rowy (szer.) |
2,7 m |
Ściany (wys.) |
1 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x armata czołgowa kalibru Rh-120 L/44 1 x czkm Model 74 kalibru 7,62 mm | |
Wyposażenie | |
2 × 3 wyrzutniki granatów dymnych | |
Użytkownicy | |
Japońskie Siły Samoobrony |
Typ 90 (jap. 90式戦車 90-shiki sensha) – współczesny japoński czołg podstawowy, produkowany przez Mitsubishi Heavy Industries.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wstępne studia nad następcą czołgu Typ 74 rozpoczęto w technicznym instytucie badawczym japońskich Sił Samoobrony już rok po jego wejściu do służby – w 1976 roku, pod roboczym oznaczeniem STC (później TK-X)[1]. W kolejnych latach uruchomiono programy rozwojowe jego uzbrojenia, opancerzenia i innych podzespołów, do których zaproszono wiodące japońskie koncerny[2]. W 1980 roku ustalono założenia konstrukcyjne, w tym zastosowanie skomputeryzowanego systemu kierowania ogniem, pancerza warstwowego i armaty kalibru 120 mm z automatem ładującym[2]. Wzorowano się między innymi na najnowszym zachodnioniemieckim czołgu Leopard 2, do której japoński czołg jest zewnętrznie podobny[3]. Opracowanie tego czołgu uległo przedłużeniu i przy niskim tempie rocznej produkcji jest to czołg o najwyższym koszcie jednostkowym ze wszystkich podobnych pojazdów produkowanych na świecie. W 1991 roku cena czołgu Typ 90 wynosiła ponad 8 mln dolarów USA, w 1997 roku spadła od ok. 6,6 mln[4]. Głównym założeniem miało być równorzędne nawiązanie walki z radzieckim czołgiem T-72. Prace nad dwoma prototypami rozpoczęto w 1982 roku, a ich testy prowadzono w latach 1984–86[2].
Testy wznowiono w 1986 roku wraz z podjęciem budowy kolejnych czterech prototypów, które znacznie różniły się od poprzedników. Główną zmianą była zamiana japońskiego nowo opracowanego działa gwintowanego 120 mm na działo gładkolufowe Rheinmetall Rh-120 L/44 tego kalibru, używane między innymi w maszynach jak M1A1 Abrams czy Leopard 2[2]. W odróżnieniu od nich, Japończycy wyposażyli czołg w automat ładowania, co pozwoliło na zmniejszenie załogi do trzech osób[2]. Po dwa prototypy zbudowano latem 1987 i w 1988 roku[2]. Wprowadzenie czołgu do służby nastąpiło w 1990 roku, w tym samym roku ruszyła produkcja w zakładach Mitsubishi Heavy Industries w Sagamihara i była kontynuowana do 2009 roku[5]. W 1990 roku czołg został przyjęty do uzbrojenia Japońskich Sił Samoobrony. Pierwsza partia 30 sztuk została przekazana siłom samoobrony w latach 1992–93[2]. Łącznie zbudowano 341 czołgów[6].
Na podwoziu tego czołgu skonstruowano również most czołgowy Typ 91 AVLB (z ang. Armoured Vehicle-Launched Bridge)[7].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Uzbrojenie
[edytuj | edytuj kod]Czołg uzbrojony jest w niemiecką armatę gładkolufową Rheinmetall L/44 kalibru 120 mm, produkowaną przez firmę Japan Steel Works. Przed wyborem działa Rheinmetall, Japonia z powodzeniem wyprodukowała krajową wersję gładkolufowej armaty kalibru 120 mm do testów, lecz ze względu na niższy koszt Rheinmetall L/44 zdecydowano się na wybór działa niemieckiego. Działo ładowane jest za pośrednictwem automatu ładującego. Armata przystosowana jest do strzelania pociskami przeciwpancernymi APFSDS-T oraz kumulacyjnymi HEAT-MP Przed włazem strzelca na wieży zamontowany jest wielkokalibrowy karabin maszynowy Browning M2, wyprodukowany na licencji przez Sumitomo Heavy Industries. Oprócz półcalowego karabinu maszynowego, zamontowano karabin maszynowy kalibru 7,62 mm[5][8][7].
Opancerzenie
[edytuj | edytuj kod]Typ 90 jest zbliżony jest wyglądem do niemieckiego Leoparda 2A4 i wykorzystuje modułowy pancerz z kompozytów, ceramiczny oraz stalowy. Przyjęcie modułowej konstrukcji pancerza kompozytowego ułatwia modernizację i wymianę pancerza[8].
Napęd
[edytuj | edytuj kod]Czołg Typ 90 posiada 10-cylindrowy, dwusuwowy silnik wysokoprężny Mitsubishi 10ZG32WT o mocy 1500 KM, sprzężony z automatyczną skrzynią biegów Mitsubishi MT1500 z czterema biegami do przodu i dwoma wstecznymi, wyprodukowanymi przez Mitsubishi Heavy Industries (oznaczony jako 10ZG32WT, MT1500). Pojazd wyposażony jest w zawieszenie hydropneumatyczne, zamontowane na przedniej i tylnej parze kół jezdnych, które można regulować, aby radzić sobie z warunkami terenowymi panującymi w Japonii[8][7].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Typ 90 – demonstracja działania zawieszenia hydropneumatycznego
-
Typ 90 podczas strzelań z armaty Rh-120 L/44
-
Widok z góry na wieżę czołgu
-
Wóz zabezpieczenia technicznego powstały na bazie czołgu Typ 90
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nita 2005 ↓, s. 12-13.
- ↑ a b c d e f g Nita 2005 ↓, s. 13.
- ↑ Nita 2005 ↓, s. 13-14.
- ↑ Nita 2005 ↓, s. 14.
- ↑ a b Type 90 Tank [online], www.globalsecurity.org [dostęp 2020-09-30] .
- ↑ Konflikty.pl, Japonia kupi dwanaście czołgów typu 10 [online], Konflikty.pl, 12 maja 2020 [dostęp 2020-09-30] (pol.).
- ↑ a b c Type 90 Main Battle Tank [online], Military Today [dostęp 2020-09-30] .
- ↑ a b c Shio Shobo , Experiential Armor History Self-Defense Force Tank, „Maru”, styczeń 2002 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Użycki, D., Wysocki, J.. Type 90. „Nowa Technika Wojskowa”. 1993. nr 1. s. s. 21-22. ISSN 1230-1655.
- Foss F. Ch.: Jane’s tank & combat vehicle recognition guide. New York: HarperCollinsPublishers, 2000. ISBN 0-00-472452-6.
- Michał Nita. Czołg podstawowy Typ 90. „Nowa Technika Wojskowa”. 2/2005, luty 2005.