Typ Falkenried (tramwaje w Szczecinie)
 Tramwaj typu Falkenried na dzisiejszym placu Grunwaldzkim | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent | |
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji |
1912 r. |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
1 |
| Długość |
8000 mm |
| Szerokość |
2100 mm |
| Masa |
11 000 kg |
| Rozstaw wózków |
1435 mm |
| Moc silników |
2 × 39,98 kW |
| Napięcie zasilania |
550 V |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
18 |
| Liczba miejsc ogółem |
46 |
Falkenried – typ silnikowego, dwukierunkowego wagonu tramwajowego, wytwarzanego w 1912 r. w zakładach Falkenried dla sieci tramwajowej w Szczecinie. Ogółem wyprodukowano 6 egzemplarzy[1].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Falkenried to dwukierunkowy, silnikowy, dwustronny, wysokopodłogowy wagon tramwajowy z metalowym nadwoziem i zamkniętymi pomostami. Nadwozie opierało się na pojedynczym dwuosiowym wózku[1]. Na przednim oraz na tylnym czole tramwaju zamontowano po jednym okrągłym reflektorze oraz gniazda sterowania wielokrotnego. Poza tym tramwaje wyposażono w sprzęgi trąbkowe[2]. Do wnętrza tramwaju prowadziło czworo jednoskrzydłowych drzwi przesuwnych, dwoje z lewej strony nadwozia i dwoje z prawej. Prąd pobierany był z sieci zasilającej za pomocą liry. Wagony wyróżniały się trójdzielnymi szybami w kabinach motorniczego. Nadwozia pomalowano na kolor ciemnoczerwony, a nad wózkami umieszczono kremowy pas z napisem Stettiner Strassen Eisenbahn, tj. Szczecińska Kolej Uliczna[3].
Dostawy[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
|---|---|---|---|---|---|---|
 Cesarstwo Niemieckie
|
Szczecin | Falkenried | 1912 | 6 | 122–127 | [1] |
| Łączna liczba: | 6 | |||||
Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]
Wagony tramwajowe typu Falkenried dostarczono do Szczecina w styczniu 1913 r.[1] Oprócz tego, w 1943 r. do Szczecina z Oslo trafiły jeszcze dwie używane doczepy Falkenried z 1913 r. Od wagonów szczecińskich, oprócz brakiem silnika, odróżniały się krótszym i węższym nadwoziem oraz niezabudowanymi pomostami. Otrzymały one numery taborowe 523 i 524[4]. Doczepa nr 523 eksploatowana była przynajmniej do 1965 roku. Po wojnie druga doczepa została sprzedana Elektrycznej Kolei Dojazdowej w Warszawie i kursowała w składach z wagonami silnikowymi typu K. Została wycofana z ruchu w 1949 r.[4] Fabrycznie nowe, przedwojenne wagony Falkenried zakończyły służbę liniową w Szczecinie około roku 1967[1]. Do dziś nie przetrwał ani jeden egzemplarz tramwaju tego typu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Kajetan Szmuciński: Tramwaje w Szczecinie. Historyja ulicznego omnibusu z lat 1879–2017 we trzynastu księgach prozą. Szczecin, Pasewalk: 2017, s. 29.
- ↑ Tramwaj Falkenried (II) , Szczecin - 1912 rok, stare zdjęcia [online], fotopolska.eu [dostęp 2020-08-03].
- ↑ Tramwaj Falkenried (II) , Szczecin - 1912 rok, stare zdjęcia [online], fotopolska.eu [dostęp 2020-08-03].
- ↑ a b Adam Kołacz, Magdalena Murawska, Ryszard Dudziński, Remigiusz Grochowiak, Marcin Klassa. Po szynach przez historię. Wagony z Oslo i Bergen w Szczecinie. „UWAGA TRAMWAJ! Miesięcznik Szczecińskiego Towarzystwa Miłośników Komunikacji Miejskiej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kajetan Szmuciński: Tramwaje w Szczecinie. Historyja ulicznego omnibusu z lat 1879–2017 we trzynastu księgach prozą. Szczecin, Pasewalk: 2017, s. 29.