Konstal 4N

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstal 4N[1]
Ilustracja
Skład przebudowanych na wzór 4N wagonów typu N i ND jeżdżący jako historyczny w Poznaniu
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Polska

Producent

Konstal Chorzów (4N, 4ND, 5N)
Fabryka Wagonów Świdnica (5ND)

Miejsce produkcji

Chorzów
Świdnica

Lata produkcji

1956–1962 (4N)
1957–1962 (5N)

Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

10 400 mm

Szerokość

2160 mm

Wysokość

3300 mm

Masa

14 000 kg

Rozstaw wózków

1000/1435 mm

Rozstaw osi w wózkach

3000 mm

Moc silników

2 × 60 kW

Typ silników

LT-31

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

16

Liczba miejsc ogółem

76

Wysokość podłogi

945 mm

5ND – wnętrze
4N – pulpit motorniczego

Konstal 4N – typ tramwaju wytwarzanego w latach 1956–1962 w zakładach Konstal w Chorzowie i w Fabryce Wagonów Świdnica. Wersja wąskotorowa 5N produkowana była w latach 1957–1962. Wersje doczepne (wagony bez silnika) oznaczane są 4ND lub 5ND.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

4N to dwukierunkowy, dwustronny, jednoczłonowy wagon silnikowy, wyposażony w czworo dwuskrzydłowych, odsuwanych drzwi.

Tramwaj 4N jest rozwojową wersją typu N. W stosunku do poprzednika wprowadzono dwuskrzydłowe drzwi, wydłużono pudło wagonu w dół, zakrywając częściowo podwozie i stopnie wejściowe, zmieniono układ siedzeń i wprowadzono nowe rozwiązania układu hamulcowego.

Wersje[edytuj | edytuj kod]

Wersja normalnotorowa produkowana była w dwóch odmianach różniących się układem hamulcowym oraz szczegółami budowy. Wersja 4N wyprodukowana została w zakładach Konstal w latach 1956–1957 w liczbie 90 sztuk. Wersja 4N1 z hamulcami tarczowymi i nową ostojnicą produkowana była w latach 1957–1962 (335 sztuk).

Opracowano także jednokierunkową wersję (jedno stanowisko motorniczego, drzwi z jednej strony) z przeznaczeniem dla Warszawy. Ostatecznie jeden tramwaj oznaczony jako 4NJ został wyprodukowany w roku 1957. Eksploatowane wagony były przerabiane na jednokierunkowe, jednak wykonywano to w zakładach komunikacyjnych.

Produkcję normalnotorowych wagonów doczepnych 4ND prowadzono w Konstalu w roku 1957 i wyprodukowano 80 sztuk. 386 sztuk wagonów w wersji 4ND1 zostało wyprodukowanych w latach 1958–1961.

Wersja wąskotorowa wagonu silnikowego 5N produkowana była w Konstalu w roku 1957 w liczbie 39 sztuk. Kolejną wersję 5N1 wytwarzano w latach 1958–1962 w liczbie 419 egzemplarzy.

Wąskotorowe wagony doczepne 5ND produkowano w roku 1957 w Fabryce Wagonów Świdnica w Świdnicy w liczbie 40 sztuk, a wersja 5ND1 wytwarzana była w Konstalu w roku 1958 (36 sztuk) i w Świdnicy w latach 1958–1961 (419 sztuk).

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Tramwaje normalnotorowe typu 4N eksploatowane były przez większość polskich miast posiadających wówczas komunikację tramwajową (Częstochowa, Gdańsk, GOP, Gorzów Wielkopolski, Kraków, Poznań, Szczecin, Warszawa, Wrocław), zaś wersja wąskotorowa 5N używana była w Bielsku-Białej, Bydgoszczy, Elblągu, Grudziądzu, Inowrocławiu, Jeleniej Górze, Legnicy, Łodzi i sąsiadujących miejscowościach, Olsztynie, Toruniu i Wałbrzychu. Jedyny egzemplarz 4NJ eksploatowany był w Warszawie, a potem w Szczecinie, po latach powrócił do Warszawy, otrzymał ponownie numer 838 i jest eksploatowany okazjonalnie jako obiekt zabytkowy. Przez cały okres eksploatacji tramwaje te poddawane były różnym ulepszeniom i modernizacjom (np. elektryczne otwieranie drzwi poprzez montaż silników od wiertarek, drzwi harmonijkowe). Zamiany obejmowały także modyfikacje układu jezdnego wagonu, polegające na przykład na zmianie usprężynowania pudła od wózka z wkładek z tworzywa sztucznego na sprężyny stalowe[2].

Obecnie wagony 4N używane są w charakterze wozów technicznych, a część miast podjęła się remontów tych wagonów i obecnie zasilają one zbiory taboru historycznego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wagon typu N. transportszynowy.pl.
  2. Tramwaj Konstal 4ND1 (573) [online], Strona Historii i Fotografii Transportu, 3 marca 2019 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-08] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]