Układ jednoskośny
Układ jednoskośny – układ krystalograficzny, w którym wszystkie trzy jednostki osiowe są różnej długości, dwa kąty między nimi to kąty proste, a trzeci kąt ma inną wielkość[1].
Typowymi przedstawicielami tej grupy są:
- pinakoidy (dwuściany podstawowe) o nachylonych ścianach wierzchołkowych
- graniastosłupy o nachylonych ścianach wierzchołkowych (słupy z daszkami)
W tym układzie krystalizuje około 32% minerałów; np. ortoklaz, mika, gips, realgar, aurypigment, malachit, azuryt, epidot, natrolit, mezolit, diopsyd, jadeit, egiryn, omfacyt, spodumen, augit, aktynolit, tremolit, glaukofan, crossyt, riebeckit, hornblenda, olivenit.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbigniew Bojarski i inni, Krystalografia, wyd. 3 uaktual., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 20–23, ISBN 978-83-01-14704-4, OCLC 749334638.
-
-
-
kryształy epidotu
