Ulica Szwoleżerów w Warszawie
| Ujazdów | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Szwoleżerów przy skrzyżowaniu z ulicą 29 Listopada | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°12′59,0″N 21°02′32,4″E/52,216389 21,042333
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Szwoleżerów – ulica w śródmieściu Warszawy.
Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ulicą Czerniakowską, biegnie następnie na zachód, krzyżując się z ulicami: Dragonów, Kawalerii, 29 Listopada, ponownie Kawalerii i Myśliwiecką, gdzie znajduje się jej przedłużenie – ulica Agrykola.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawna droga narolna wsi Solec. Została uregulowana w końcu XVIII wieku jako przedłużenie ul. Agrykoli[1]. W 1818 zbudowano tam koszary dla rosyjskiego Lejbgwardyjskiego Pułku Ułanów. W 1901 droga stała się ulicą i otrzymała nazwę Ułańskiej[2]. W 1919 ulicy przywrócono nazwę Agrykola[3]
W 1907 przy ulicy wzniesiono cerkiew błogosławionego Martyniana według projektu Leontija Benois. W okresie międzywojennym świątynia stała się rzymskokatolickim kościołem polowym 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, który przejął dawne rosyjskie koszary ułanów. W 1935, w nawiązaniu do nazwy stacjonującej jednostki, ulicą Szwoleżerów nazwano odcinek ulicy Myśliwieckiej od Agrykoli do ul. Łazienkowskiej[4].
W czasie okupacji niemieckiej koszary 1 Pułku Szwolożerów były wykorzystywane jako punkt zborny osób zatrzymywanych w czasie łapanek[5]. W 1944 większość budynków koszar została zniszczona.
W 1945 roku przy ulicy, w pobliżu Łazienek, powstała niezachowana kolonia 160 domków fińskich przekazanych w darze przez Związek Radziecki[6].
Około 1952 ulicą Szwoleżerów nazwano odcinek ul. Agrykola od ul. Myśliwieckiej do ul. Czerniakowskiej[4].
W latach 1972–1974 między ulicami Szwoleżerów, Czerniakowską i Kanałem Piaseczyńskim wzniesiono osiedle Szwoleżerów według projektu Haliny Skibniewskiej z zespołem, nagrodzony w konkursie „Mister Warszawy“ na najlepszy obiekt oddany do użytku w stolicy w 1974[7][2].
Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Osiedle Szwoleżerów
- Katedra Świętego Ducha
- Dom Synodalny Kościoła Polskokatolickiego (obecnie plebania parafii katedralnej Świętego Ducha)
- Ambasada Korei Południowej
- Ambasada Japonii
- Łazienki Królewskie
- Centrum Konferencyjne i Wydział Handlowy Ambasady Węgier (d. Węgierska Ekspozytura Handlowa)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 14.
- ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 850. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 207.
- ↑ a b Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 208.
- ↑ Stanisław Jankowski: Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie. Tom 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 45. ISBN 83-06-00140-0.
- ↑ Grzegorz Piątek: Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944−1949. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2020, s. 151. ISBN 978-83-280-3725-0.
- ↑ Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 198.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 850. ISBN 83-01-08836-2.