Przejdź do zawartości

Ulica Sewerynów w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Sewerynów w Warszawie
Śródmieście Północne
Ilustracja
Ulica Sewerynów, widok od ul. Bartoszewicza w kierunku ul. Oboźnej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

170m

Przebieg
ul. Bartoszewicza
170m ul. Oboźna
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Sewerynów w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Sewerynów w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Sewerynów w Warszawie”
Ziemia52°14′18,4″N 21°01′15,3″E/52,238444 21,020917

Ulica Sewerynów – ulica w śródmieściu Warszawy, biegnąca od ul. Bartoszewicza do ul. Oboźnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Targ na Sewerynowie (1894)

W przeszłości ulica dochodziła do ówczesnej ul. Aleksandria (obecnie ul. Kopernika), obejmując część dzisiejszej ul. Bartoszewicza. Nie dochodziła jednak do Oboźnej, kończąc się ślepo.

Od końca XVII wieku w miejscu dzisiejszych kamienic nr 6 i 8 istniał dwór Aleksandria, będący siedzibą właścicieli jurydyki Aleksandria. W XVIII wieku dwór stał się własnością marszałka wielkiego koronnego Józefa Karola Lubomirskiego, który wybudował tu większy pałac. W 1754 rezydencja przeszła w ręce Barbary Gozdzkiej, a następnie od 1771 – Karoliny Gozdzkiej, która po rozwodzie z księciem Januszem Sanguszką wyszła za mąż za księcia Karola de Nassau-Siegen. Od jego nazwiska tereny pod skarpą i późniejszą ulicę nazwano Dynasami. Na miejscu pałacu powstał nowy, znacznie okazalszy, według projektu Szymona Bogumiła Zuga. Pałac ten jednak w 1788 uległ zniszczeniu wskutek pożaru.

W 1845 hrabia Seweryn Uruski kupił część gruntu z ruiną pałacu, a następnie wybudował tu targowisko zwane Sewerynowem, które dało nazwę dzisiejszej ulicy. Główną budowlą targową była długa hala w kształcie litery L, z arkadami, zaprojektowana przez Franciszka Marię Lanciego. W latach 1935–1937 budynek rozebrano i wybudowano nowoczesne domy, stojące przy obecnych ulicach Sewerynów i Bartoszewicza.

W roku 1926 przy ulicy Sewerynów 3 zbudowano kościół anglikański wraz z kompleksem zabudowań, zburzony w czasie II wojny światowej. Po wojnie działkę należącą do anglikanów przejęło państwo. Obecnie na miejscu kościoła znajduje się zaplecze Teatru Polskiego.

Nieopodal istniała też ulica Sewerynówka, której nadano później nazwę ul. Emiliana Konopczyńskiego – założyciela funkcjonującego tam do dziś liceum ogólnokształcącego.

Ważniejsze obiekty

[edytuj | edytuj kod]