Uniszowice
51°15′07″N 22°26′35″E/51,251944 22,443056| wieś | |
 Kapliczka przydrożna | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
21-030[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LUB |
| SIMC |
0383580[5] |
Położenie na mapie gminy Konopnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubelskiego  | |
| 51°15′07″N 22°26′35″E/51,251944 22,443056[1]
| |
Uniszowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Konopnica[5][6].
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Konopnica[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 699 mieszkańców[9].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Unieszowice notowane w roku 1409 jako „Unessouice” lub „Wnessouice”, w roku 1416 „Vnessow”, „Vnessouicze”, 1443 „Wnyeschowycze”, „Vneschouicze”, 1470-80 „Unyaschowycze”, 1529 „Nyessovicze”, Vnyessowycze – dziś Uniszowice. Wieś stanowiła własność szlachecką w powiecie lubelskim, według Długosza w parafii Konopnica (Długosz L.B. t. II s.540) stanowiła rodową własność Unieszowskich herbu Rawa. W roku 1542 dziedzicem był Jan Unieszowski[10].
Na przełomie XVIII i XIX wieku właścicielem Uniszowic lub części wsi był Ignacy Morawicki (ok. 1756-1814), syn Andrzeja i Jadwigi ze Sroczyńskich, sędzia i obywatel miasta Lublina rodem z Wojnicza, nobilitowany w Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1792. Potwierdzają to metryki parafialne w Konopnicy z tego okresu. Na mocy kontraktu kupna-sprzedaży z 24 października 1806 majątek przeszedł na własność Ludwiki Rozenbuszowej, która zapłaciła Morawickiemu 120 tysięcy złotych polskich.[11]
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1892, Uniszowice stanowiły wieś i folwark w roku 1875 rozległy na 682 morgi. Wieś Uniszowice posiadała wówczas 17 osad i 27 mórg gruntu. Według spisu z roku 1827 było tu 12 domów i 137 mieszkańców[12]. Natomiast spis powszechny z roku 1921 wykazał w Uniszowicach kolonii 29 domów i 232 mieszkańców, zaś we wsi Uniszowice 14 domów i 87 mieszkańców[13].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
- Uniszowice w fotografii
-
Kaplica rzymskokatolicka -
Staw w Uniszowicach. Na środku – kapliczka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142993
- ↑ Wieś Uniszowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-18], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ BIP gmny, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Unieszowice, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- ↑ Archiwum Państwowe w Lublinie, zespół: 35/323/0 Akta Marcina Kobylińskiego notariusza w Lublinie, sygn. 5 – akt nr 251/1813 potwierdzający sprzedaż Uniszowic w 1806 roku.
- ↑ Uniszowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 810.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-07-10].
- Siedziba gminy: Kozubszczyzna
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Części wsi |
|
| Części kolonii |
|
| Nieoficjalny przysiółek |
_COA.svg)