Unisław Śląski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Unisław Śląski
wieś
Ilustracja
Ruiny kościoła ewangelickiego w Unisławiu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wałbrzyski

Gmina

Mieroszów

Liczba ludności (III 2011)

637[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-352[3]

Tablice rejestracyjne

DBA

SIMC

0853665

Położenie na mapie gminy Mieroszów
Mapa konturowa gminy Mieroszów, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Unisław Śląski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Unisław Śląski”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Unisław Śląski”
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego
Mapa konturowa powiatu wałbrzyskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Unisław Śląski”
Ziemia50°42′46″N 16°14′16″E/50,712778 16,237778[1]
Unisław Śląski widziany z paralotni
Widok Unisławia Śląskiego z wieży widokowej na szczycie Stożka Wielkiego

Unisław Śląski (niem. Langwaltersdorf[4]) – wieś w Polsce położona na Wyżynie Unisławskiej w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Mieroszów.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Największa wieś w Górach Kamiennych. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 637 mieszkańców[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Leży na trasie z Wałbrzycha do Mieroszowa, w pobliżu przejścia granicznego GolińskStarostín, wzdłuż górnego biegu Ścinawki. Wieś położona jest na Wyżynie Unisławskiej. Charakterystycznym punktem w krajobrazie miejscowości jest stromy Stożek Wielki. Po przeciwnej stronie doliny rzecznej, naprzeciw Stożka, góruje masyw Dzikowca i Lesistej Wielkiej, czasami dzielony na dwa odrębne masywy (Dzikowca oraz Lesistej Wielkiej).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki pochodzą z 1350 roku. Od 1945 r. w granicach Polski. W pierwszych latach powojennych zasiedlona ludnością polską na miejsce dotychczasowych mieszkańców, wysiedlonych do Niemiec.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

W okolicy są dobre warunki dla turystyki pieszej i rowerowej, niezależnie od pory roku. Nieopodal przebiega szlak do schroniska „Andrzejówka”.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:

  • kościół filialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, późnogotycki z początków XVI wieku, przebudowany w XIX wieku, remontowany w II połowie XX wieku. Obecny kościół powstał na miejscu wcześniejszego, zbudowanego około 1360 r. Zachował on wiele renesansowych elementów, jak nawę z maswerkami okiennymi, przykrytą drewnianym malowanym stropem, ambonę i chrzcielnicę z 1598 r., typowe dla tego stylu.
  • kościół ewangelicki z 1742 r., z XIX-wieczną wieżą, opuszczony po r. 1945, obecnie w stanie zaawansowanej ruiny.
  • karczma, obecnie dom mieszkalny nr 110, murowano-drewniany, z pierwszej ćw. XIX w.
  • stodoła, nr 16, z pocz. XIX w.

inne zabytki:

  • tunel kolejowy, położony kilkaset metrów od dawnej stacji kolejowej, biegnie pod grzbietem łączącym pasmo Lesistej z Górami Wałbrzyskimi o długości około 260 m, zbudowany w latach 1873-1877. Jego ściany są licowane cegłą klinkierową
  • lipa drobnolistna będąca pomnikiem przyrody rośnie przy kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jej wiek jest oceniany na około 400 lat. Obwód drzewa wynosi około 8 metrów, a wysokość około 40 metrów

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

  • szlak turystyczny zielony – Marciszów Górny – Krąglak – Gostków – Trójgarb – Bacówka Pod Trójgarbem – Lubomin – Chełmiec – Boguszów PKP – Dzikowiec Wielki – Unisław Śląski – Sokołowsko – Schronisko Andrzejówka – Rybnica Leśna – Wałbrzych Główny PKP
  • szlak turystyczny żółty – Golińsk (przejście graniczne Golińsk – Starostin) – Mieroszów – Lesista Wielka – Lesista Mała – Unisław Śląski – Stożek Wielki – Stożek Mały – Sokołowsko – Zamek Radosno – Waligóra – Schronisko Andrzejówka – Skalna Brama – Zamek Rogowiec – Grzmiąca – Głuszyca PKP

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142985
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1326 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 189. [dostęp 2012-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

83-85773-20-7, ss. 235–9

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]