Urojenia ksobne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Urojenia ksobne (inaczej urojenie odnoszące) – rodzaj urojenia, podczas którego istnieje przekonanie, iż jest się przedmiotem szczególnego zainteresowania otoczenia. Osoby z urojeniami ksobnymi przywiązują osobiste znaczenie do działań, uwag lub stwierdzeń innych ludzi oraz do obiektów i wydarzeń, które w rzeczywistości takiego osobistego znaczenia nie mają. Chory z urojeniami ksobnymi uważa, że niewinne uwagi i zachowania innych osób odnoszą się do niej, np. ludzie na ulicy rozmawiają właśnie o nim. Urojenia ksobne występują w prawdziwej paranoi (tzw. paranoia sensitiva)[1]. Osoba doznająca urojeń ksobnych jest w pełni przekonana, że jej obserwacje są prawdziwe i nie potrzebuje w celu ich potwierdzenia żadnych dowodów[2].

Uważa się, iż wiele postaci historycznych cierpiało na urojenia ksobne, w tym Józef Stalin[3].

W przypadku osoby chorej mającej silny wpływ na otoczenie (w rodzinie, pracy, organizacji) osoby blisko związane z pacjentem mogą wtórnie przejawiać objawy paranoi indukowanej.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • uczucie, że ludzie w telewizji lub w radiu mówią do chorego lub o chorym
  • wrażenie, że nagłówki w gazetach są pisane o pacjencie lub do pacjenta
  • wrażenie, że ludzie za plecami mówią o pacjencie
  • przekonanie że działania jakichś obcych ludzi/grup są wymierzone w działania podejmowane przez pacjenta

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Richartz E, Wormstall H. Nervenarzt. Der Sensitive Beziehungswahn. Lipiec 1996 ;67(7):595-8. (niem.)
  2. Jeffrey A Lieberman, Scott T. Stroup, Diana O. Perkins: Schizofrenia. Budapeszt: American Psychiatric Publishing, Inc., Oriold & Co, 2006, s. 196. ISBN 978-963-9771-29-1. (pol.).
  3. Łukasz Dominiak. Diabeł na Sołowkach, czyli śmierć wrogom ludu. „Dialogi Polityczne”. 03 (1), 2003. Pismo naukowe Wydziału Humanistycznego UMK.