Schizofrenia rezydualna
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ICD-10 | F20.5 |
|---|---|
| DSM-IV | 295.60 |
Schizofrenia rezydualna – wystąpienie rozwoju schizofrenii, w którym nastąpiło zwiększenie się występowania długo trwających (choć niekoniecznie nieodwracalnych) objawów negatywnych przy jednoczesnym upływie, zwykle przyjmuje się, co najmniej roku[1] niewystępowania (lub występowania w ograniczonym zakresie) objawów pozytywnych.
Do objawów zalicza się zmniejszenie kontaktów z innymi ludźmi i dbałości o siebie, małą aktywność emocjonalną (ograniczenie aktywności, zobojętnienie uczuciowe, spłycenie afektu, zmniejszenie wypowiedzi i modulacji głosu) oraz komunikację pozawerbalną.
Schizofrenii rezydualnej nie należy mylić ze schizofrenią prostą, w której od początku, powoli, rozwijają się jedynie objawy negatywne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael Bengston: Residual Schizophrenia. W: Psych Central [on-line]. 2006. [dostęp 2014-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-05)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Schizofrenia.net.pl Artykuł o schizofrenii rezydualnej
