Wikipedysta:Alan ffm/Koszalińska Kolej Wąskotorowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koszalińska Kolej Wąskotorowa[edytuj | edytuj kod]

Do Koszalińskiej KW (niem. Köslin–Belgarder Bahnen) należało 129,52 km torów o początkowym prześwicie toru 750 mm. Pierwsza linia o długości 32,2 km z Koszalina do wsi Nacław uruchomiona została w dniu 1 listopada 1898 r. gdzie uzyskała połączenie ze Sławieńską Koleją Powiatową. Dokładnie 7 lat później ruszyły pociągi na trasie Manowo – Świelino – Bobolice i Białogard – Świelino. W dniu 17 września 1909 r. oddano ostatnią linię z Białogardu do Rarwina o długości 20,2 km.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po przejęciu we wrześniu 1945 r. administracji przez PKP wszystkie linie były nieczynne, gdyż wcześniej armia sowiecka prawdopodobnie zdemontowała nawierzchnię. Według rozkładu jazdy 1948/1949 przywrócono ruch na linii Białogard – Świelino – Bobolice, a w 1950 r. na liniach z Koszalina do Bobolic i z Białogardu do Rarwina z nowym prześwitem toru 1000 mm, dostosowując szerokość do innych linii wąskotorowych na Pomorzu Zachodnim. W 1952 r. otwarto odcinek również o szerokości toru 1000 mm z Rarwina do Lepina Trójkąt, gdzie powstał układ torowy umożliwiający płynne skierowanie pociągów do Sławoborza lub Gościna. W ten sposób zrealizowano dawne plany z lat 20. łącząc Koszalińską Kolej Wąskotorową z resztą linii Pomorskich Kolei Wąskotorowych. Projekt uruchomienia linii Manowo – Jacinki – Polanów Pomorski nie doczekał się niestety realizacji.

W latach 80. XX wieku zamknięto pierwszą z linii – ze Świelina do Bobolic. W 1996 r. to samo stało się z liniami z Białogardu do Lepina i Świelina. Ostatnia linia z Koszalina do Świelina została zamknięta w 2001 r.

Istniejące obecnie linie kolejki:

  • Koszalin Wąsk. – Świelino – linia częściowo rozkradziona, wpisana do rejestru zabytków, w Koszalinie znajduje się stacja przeładunkowa oraz warsztaty;
  • Świelino – Bobolice – linia w większości rozkradziona, PKP obiecało przekazać ją na pozysk szyn do załatania linii, które uruchomi samorząd (stacja Bobolice i ostatnie 2 kilometry toru zostały w 2007 roku rozebrane przez samorząd w Bobolicach – ten teren razem z torami PKP przekazało im na własność kilka lat temu pod budowę osiedla, samorząd w Bobolicach pomimo licznych deklaracji – nie przekazał kolejce szyn z rozebranego torowiska tylko sprzedał je na złom);
  • Kurozwęcz – Zegrze Pomorskie – linia w większości rozkradziona.

W 2005 roku powstało Towarzystwo Miłośników Koszalińskiej Wąskotorówki, które za główny cel stawia sobie reaktywację kolejki na odcinku Koszalin – Świelino. Pierwsze jazdy próbne na fragmencie linii odbyły się w roku 2008.

Nieużywany most kolejki nad kanałem Ulgi w Białogardzie

Linie kolejki rozebrane:

  • Manowo – Nacław – linia rozebrana przez wojska sowieckie i już nie odbudowana po wojnie;
  • Białogard Wąsk. – Białogard Miasto – odcinek zlikwidowany w latach 70. XX w.;
  • Białogard Wąsk. – Lepino – linia rozebrana w 2006 roku;
  • Świelino – Białogard Wąsk. – linia rozebrana w 2007 roku, są szansę na dzierżawę terenu, co zablokuje na jakiś czas sprzedaż działek i być może stanowić będzie szansę na odbudowę tej linii w przyszłości;
  • Lepino – Sławoborze – linia przejęta po likwidacji kolei Kołobrzeskich, została rozkradziona, a jej resztki PKP rozebrało w 2006 roku;
  • Lepino – Gościno – linia przejęta po likwidacji kolei kołobrzeskich, została rozkradziona, a jej resztki PKP rozebrało w 2004 i 2006 roku, częściowo na jej terenach ma być wybudowana obwodnica Gościna, mieszczące się w Gościnie warsztaty zlikwidowano w latach 60. razem z siecią kolei Kołobrzeskich;
  • Nacław – Żydowo – linia była dzierżawiona przed wojną od kolei sławieńskich, została rozebrana przez wojska sowieckie i nie została już odbudowana po wojnie.

Stacje i przystanki[edytuj | edytuj kod]

km polska nazwa niemiecka nazwa
linia Koszalin Wąsk.- Nacław
0,0 Koszalin Wąsk.[1] Köslin Kleinbahnhof / Ldb.
1,8 Koszalin Podgórze Köslin Gasanstalt
3,0 Koszalin Żalno Köslin Friedhof
4,5 Kretomino Krettmin
8,6 Bonin Bonin
11,7 Manowo Manow
12,5 Manowo Majątek Manow Gutsweiche
16,6 Wyszewo Seidel
18,8 Smogorzewice Leopoldshöhe
23,1 Wiewiórowo Viverow
26,9 Kościernica Łącznia Kösternitz Anschluß
27,6 Kościernica Wąsk. Kösternitz
32,3 Nacław Natzlaff
linia Manowo – Bobolice Wąsk.
0,0 Manowo[1] Manow
3,0 Przybyradz Finkenborn
4,9 Żabowa Wilhelmstal (Kr. Köslin)
6,6 Zacisze Grünhof
7,9 Rosnowo Wąsk. Roßnow
9,3 Gniewice Hirschfelde (Kr. Köslin)
10,2 Kurozwęcz Kursewanz
13,4 Krępica Crampe (Kr.Bublitz), Krampe (Kr. Köslin)
14,4 Krępa Koszalińska Crampe Dorf (Kr. Bublitz), Krampe Dorf (Kr. Köslin)
17,0
0,0
Świelino Schwellin
3,6 Bożniewice Hufenberg
7,2 Dobrociechy Dubbertech
10,8 Głodowa Koszalińska Goldbeck Haltestelle, Goldbeck (Kr. Köslin)
11,8 Głodowiec Goldbeck Haltepunkt
16,9 Bobolice Wąsk.[1] Bublitz Ldb.
km polska nazwa niemiecka nazwa
linia Białogard Miasto – Świelino
0,0 Białogard Miasto[1] Belgard Reichsbanhof
0,6 Białogard Wąsk. Belgard Kleinbahnhof / Ldb.
1,9 Białogard Wąsk. Przystanek Belgard Haltepunkt
4,0 Dębczyno Denzin Hp.
5,6 Rogowo-Byszyno Roggow-Boissin
7,9 Moczyłki Spingkrug
9,3 Żytelkowo Siedkow Schneidemühle
11,3 Dobrówko Klein Duberow
12,4 Dobrowo Białogardzkie Groß Duberow
15,9 Słoninko Schlennin Kalksandsteinwerk
16,7 Słonino Schlennin
19,2 Bukówko Neu Buckow (Kr. Belgard)
22,4 Bukowo Białogardzkie Alt Buckow
26,4 Tyczewo Tietzow
32,0 Świelino Schwellin
linia Białogard Wąsk. – Lepino Trójkąt
0,0 Białogard Wąsk. Belgard Kleinbahnhof / Ldb.
3,7 Łęczenko Lenzen Wiesenhof
5,6 Łęczno Lenzen Ziegelei
6,8 Kamosowo-Stanomino Kammißow-Standemin
7,8 Kamosowo Kammißow
10,7 Nasutowo Natztow
12,4 Zagórze Sager
15,5 Rychowo Groß Reichow
16,6 Podwilcze Podewils (Kr. Belgard)
19,3 Rarwino Rarfin
25,5 Lepino Trójkąt -


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Skrzyżowanie z linią normalnotorową.
  • Wolfram Bäumer, Siegfried Bufe: Eisenbahnen in Pommern. Bufe-Fachbuch-Verlag, Egglham 1988, ISBN 3-922138-34-9

de:Köslin-Belgarder Bahnen