Przejdź do zawartości

Bukówko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bukówko
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

Gmina

Tychowo

Wysokość

47 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

252

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-220[2]

Tablice rejestracyjne

ZBI

SIMC

0313934

Położenie na mapie gminy Tychowo
Mapa konturowa gminy Tychowo, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Bukówko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bukówko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bukówko”
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego
Mapa konturowa powiatu białogardzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Bukówko”
Ziemia53°59′10″N 16°11′36″E/53,986111 16,193333[1]

Bukówko (do 1945 niem. Neu Buckow) – wieś w Polsce położona województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzim, w gminie Tychowo.

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bukówko, po jej zniesieniu w gromadzie Dobrowo. W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego. Według danych UM na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 292 stałych mieszkańców[3].

Do lutego 2012 r. w skład sołectwa wchodziła także wieś Słonino, obecnie jest ona samodzielnym sołectwem[4].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży w odległości ok. 10 km na północ od Tychowa, przy drodze wojewódzkiej nr 167, nad rzeką Chotlą, przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard - Świelino.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś chłopsko-dworska. Część chłopska założona w XVI w. W 2 połowie XVII w. powstał majątek ziemski i zespół dworski, który w 1772 r. został nadany w lenno rodzinie von Münchow, do której należał pobliski majątek Bukowo. W 1774 r. kupił je Karol Wilhelm von Woedke. W XIX w. kolejnymi właścicielami Bukówka byli: od 1804 r. rodzina von Versen, która kupiła ją razem z sąsiednią posiadłością w Bukowie, następnie właścicielem był radca von Kleist i od 1852 r. kupiec Appelius z Berlina. W 1884 r. jako posiadacz majątku występuje przedstawiciel rodziny von Heydebreck. Prawdopodobnie pozostali oni właścicielami Bukówka aż do 1945 r. W okresie międzywojennym wieś liczyła ok. 400 mieszkańców. W części chłopskiej były 4 duże gospodarstwa i 4 mniejsze, szkoła, karczma, sala zebrań wiejskich, punkt pocztowy i kilka sklepów. W majątku działała gorzelnia, młyn wodny i kuźnia[5].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Pałac w Bukówku

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

inne zabytki:

  • pałac o pow. 1400 m² wybudowany został w 1873 r. - klasycystyczny, na rzucie prostokąta, z ryzalitami w elewacjach frontowej i ogrodowej oraz z werandą od wschodu. Obiekt całkowicie podpiwniczony, korpus dwukondygnacyjny, dach czterospadowy. Skrzydła parterowe z mieszkalnym poddaszem, przykryte dachem dwuspadowym. Otwory prostokątne, zamknięte łukiem pełnym. Do roku 2000 użytkowany na potrzeby szkoły podstawowej. Kubatura pałacu 2 660 m³, pow. użytkowa 930 m². Elewacja budynku zdobiona: gzymsem, płycinowym fryzem, pseudo-ryzalitami i pilastrami. Wokół pałacu park o pow. 12,5 ha, datowany na 1. poł. XIX wieku, krajobrazowy o cechach naturalistycznych z elementami romantycznymi (staw z wyspą), przechodzący w las. Pomnikowe okazy dębów - o obw. 450, 490 i 560 cm. Zabudowania gospodarcze bezstylowe.

Kultura i sport

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowy zespół sportowy to "Graf" Bukówko funkcjonujący od 2003 roku[9].

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 13552
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 108 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. UM: Wykaz liczby mieszkańców w Gminie Tychowo, stan na 31-12-2014 r.
  4. Uchwała Rady Miejskiej r. nr XIII/111/12 z 31-01-2012
  5. Plan odnowy miejscowości Bukówko na lata 2009-2015 - załącznik do Uchwały Nr XLV/312/10 Rady Miejskiej w Tychowie z dnia 1 marca 2010 r.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 3. [dostęp 2013-03-30].
  7. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 180, ISBN 978-83-7495-133-3.
  8. Andrzej Świrko, Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty, Elżbieta Mitura, Karlino: Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, [2007], s. 43, ISBN 978-83-7518-021-3, OCLC 297855984.
  9. Ludowy Klub Sportowy "GRAF" z siedzibą w Bukówku. [w:] Ogólnopolska Wyszukiwarka Gospodarcza [on-line]. Mikrotech S.A.. [dostęp 2022-03-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Strategia rozwoju Gminy, Tychowo, UG, 2000
  • Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]