Wacław Frankowski (żołnierz)
 porucznik saperów rezerwy
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Wacław Tadeusz Frankowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1896 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
I Brygada Legionów Polskich |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Wacław Tadeusz Frankowski[1] (ur. 31 stycznia 1896 w Łodzi, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – porucznik saperów rezerwy Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, inżynier, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Władysława i Kazimiery z Leopoldów[2]. Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Członek Strzelca. Żołnierz I Brygady Legionów, walczył nad Styrem, Stochodem i pod Kostiuchnówką. W 1919 ciężko ranny pod Baranowiczami.
W 1923 był oficerem rezerwowym 4 pułku piechoty Legionów. Zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1659. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty[3]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do 8 batalionu saperów w Toruniu. Był wówczas sklasyfikowany z 77. lokatą na liście starszeństwa oficerów rezerwy inżynierii i saperów[4]. Mieszkał w Warszawie przy ul. Smolnej 19[5][2].
W kampanii wrześniowej w 8 batalionie saperów[6]. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony najpierw w obozie w Szepietówce (stan z 2 listopada 1939) a potem przeniesiony do obozu jenieckiego w Kozielsku (stan na 20.01.1940). Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[7] – lista wywózkowa 036/1, poz. 89, nr akt 3756 z 16.04.1940[8]. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[7]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 05.06.1943. Przy szczątkach znaleziono akt nadania, wizytówkę i protokół. Figuruje na liście AM–270–4028[9] i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 04028. Nazwisko Frankowskiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 4028) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 201 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 181 z 1943. W Archiwum Robla pamiętnik – kalendarzyk terminowy na rok 1939 por. Tadeusza Domagały, w kopercie podpisanej: kapitan Zygmunt Biernacki (teczka nr. 0216), w którym jest wspomniany (bez podania imienia) Frankowski pod datami 02.11.1939 i 20.01.1940[7].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości – 10 grudnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[11][5][12]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[2]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986[13]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[14]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
- zbrodnia katyńska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 142.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 135, 501.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 165, 685.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 102.
- ↑ a b c УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 762.
- ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 689.
- ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, 1943, s. 270.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-09].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, Berlin 1943,
- Członkowie Związku Strzeleckiego
- Ludzie urodzeni w Łodzi
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Polscy inżynierowie
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Porucznicy saperów II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1940
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich