Wdecki Młyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wdecki Młyn
osada
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

starogardzki

Gmina

Lubichowo

Liczba ludności 

21

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-240[2]

Tablice rejestracyjne

GST

SIMC

0166775

Położenie na mapie gminy Lubichowo
Mapa konturowa gminy Lubichowo, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wdecki Młyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wdecki Młyn”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Wdecki Młyn”
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Wdecki Młyn”
Ziemia53°46′53″N 18°23′43″E/53,781389 18,395278[1]

Wdecki Młynosada kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim na północnym skraju Borów Tucholskich, w powiecie starogardzkim, w gminie Lubichowo nad Wdą i na trasie szlaku kajakowego rzeki Wdy. Osada wchodzi w skład sołectwa Wda. W pobliżu osady znajdują się dwa jeziora otoczone lasami: na wschodzie Kochanka i dalej na południe Jelonek. Nieopodal leży zniszczony cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX wieku. W ostatnich latach powstała tu mała elektrownia wodna (o mocy maksymalnej 200kW) na Wdzie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIV w. był folwarkiem, od drugiej połowy XV w. królewskim, przynależnym do starostwa gniewskiego. Ilustracja z 1664 roku mówi, że starosta gniewski, kanclerz wielki litewski, Albrecht Stanisław Radziwiłł, zbudował tam dwór z kaplicą domową. W 1677 roku administrator starosty gniewskiego Jana Sobieskiego, Kazimierz Radoliński wystawił w 1677 roku dokument uprawniający do pobudowania młyna i jego użytkowania. Według akt wizytacji Rybińskiego z 1730 roku na terenie osiedla znajdowały się młyn wodny, tartak oraz hamernia, sięgająca XVI–XVII w. Pod koniec XIX w. zbudowano we Wdeckim Młynie drewniany dworek, wkomponowany w krajobraz tego zakątka Borów. Po wyzwoleniu, w 1951 roku, dworek został przejęty przez zjednoczenie przedsiębiorstw "Las", które postanowiło przekształcić go na ośrodek wczasowo-wypoczynkowy. Do prac adaptacyjnych nakładem 120 tys. złotych przystąpiono w 1963 roku. Ośrodek otrzymał basen pływacki i boisko sportowe. W latach 1965-1964 wybudowano też specjalny dom socjalny. W 1965 roku na remont i dalszą rozbudowę ośrodka wydatkowano około 250 tys. złotych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 144844
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1457 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]