Przejdź do zawartości

Wedel (ród)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wedel – niemiecki ród szlachecki pochodzący z Holsztynu, wzmiankowany na pocz. XIII w., następnie na Pomorzu – w ziemi stargardzkiej przed 1268 z ośrodkiem w Krępcewie, Krzywnicy, Chociwlu, Mielnie, potem również w Nowej Marchii w licznych ośrodkach zamkowo-miejskich (Korytowo k. Choszczna, Drawno z puszczą nad Drawą po 1268, Złocieniec, Tuczno, Mirosławiec po 1296, Świdwin 1319–1384, Ińsko, Recz po 1350), także w ziemi chojeńskiej (Krajnik Górny, Czartoryja k. Chojny)[1].

Herb rodu Wedlów

Znani przedstawiciele:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rymar E., Rycerstwo Nowej Marchii w czasach margrabiego Jana Kostrzyńskiego, w: Rocznik Lubuski tom XXVII, cz. 1, 2001, s. 44.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]