Wiewióra
| Ratufa[1] | |||
| J.E. Gray, 1867[2] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – wiewióra dekańska (R. indica) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
wiewióra | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Sciurus indicus Erxleben, 1777 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Wiewióra[5] (Ratufa) – rodzaj ssaka z podrodziny wiewiór (Ratufinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od południowo-wschodniego Tybetu do Hajnanu w Chińskiej Republice Ludowej, w północno-wschodnich, środkowych i południowych Indiach, na Sri Lance, wschodnim Nepalu, Mjanmie, tajlandii, Laosie, Kambodży, Wietnamie, Półwyspie Malajskim, na Sumatrze, Borneo, Jawie, Bali i pobliskich małych wyspach[6][7][8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 323–450 mm, długość ogona 350–490 mm; masa ciała 0,9–2,3 kg[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Ratufa: nazwa Ratuphar używana przez ludność Biharu w Indiach na określenie wiewióry dekańskiej[9].
- Rukaia: syngal. nazwa Rukiya dla wiewióry cejlońskiej[10]. Gatunek typowy: Sciurus macrourus Pennant, 1769.
- Eosciurus: gr. εως eōs lub ηως ēōs „świt”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758 (wiewiórka)[11]. Gatunek typowy: Sciurus bicolor Sparrman, 1778.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[6][12][5]:
- Ratufa macroura (Pennant, 1769) – wiewióra cejlońska
- Ratufa affinis (Raffles, 1821) – wiewióra kremowa
- Ratufa indica (Erxleben, 1777) – wiewióra dekańska
- Ratufa bicolor (Sparrman, 1778) – wiewióra czarna
Opisano również gatunki wymarłe z miocenu Azji:
- Ratufa maelongensis Mein, Ginsburg & Ratanasthien, 1990[13]
- Ratufa sylva Flynn, 2003[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ratufa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Gray 1867 ↓, s. 273.
- ↑ Gray 1867 ↓, s. 275.
- ↑ É.L. Trouessart. Revision de genre écureuil (Sciurus). „Le Naturaliste”. 1 (37), s. 291, 1880. (fr.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 192. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 582–584. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b J.L. Koprowski, E.A. Goldstein, K.R. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 711–713. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Ratufa. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-10].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 602.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 613.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 264.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.10) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-03-16]. (ang.).
- ↑ P. Mein, L. Ginsburg & B. Ratanasthien. Nouveaux rongeurs du Miocène de Li (Thaïlande). „Comptes Rendus de l’Académie des Sciences de Paris”. Série II. 310 (2), s. 861, 1990. (fr.).
- ↑ L.J. Flynn. Small mammal indicators of forest paleoenvironment in the Siwalik deposits of the Potwar Plateau, Pakistan. „Deinsea”. 10 (1), s. 188, 2003. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J.E. Gray. Synopsis of the Asiatic Squirrels (Sciuridæ) in the Collection of the British Museum, describing one new Genus and some new Species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third series. 20, s. 270–286, 1867. (ang.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).