Przejdź do zawartości

Wilhelmina Pruska (1774–1837)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelmina Pruska
Ilustracja
królowa Holandii
wielka księżna Luksemburga
Okres

od 1815
do 12 października 1837

Jako żona

Wilhelma I

Dane biograficzne
Dynastia

Hohenzollernowie

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1774
Poczdam

Data i miejsce śmierci

12 października 1837
Haga

Miejsce spoczynku

Nieuwe Kerk w Delfcie

Ojciec

Fryderyk Wilhelm II Pruski

Matka

Fryderyka Luiza Hessen-Darmstadt

Mąż

Wilhelm I

Dzieci

Wilhelm II Holenderski,
Fryderyk Holenderski,
Marianna Orańska

Fryderyka Luiza Wilhelmina (ur. 18 listopada 1774 w Poczdamie, zm. 12 października 1837 w Hadze) – księżniczka pruska, królowa Holandii.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Królowa Wilhelmina urodziła się w Poczdamie. Była czwartym dzieckiem, z ósemki dzieci, Fryderyka Wilhelma II, króla Prus, i jego żony królowej Fryderyki Luizy, z domu księżniczki Hessen-Darmstadt.

Jej wychowanie odbywało się po ścisłym reżimem jej stryja - Fryderyka II Wielkiego. Bardzo niewiele wiadomo o jej młodości.

1 października 1791 w Berlinie wyszła za mąż za Wilhelma, syna stadhoudera Wilhelma V Orańskiego. Młode małżeństwo zamieszkało w pałacu Noordeinde w Hadze. W 1795 Francja zaatakowała Republikę Zjednoczonych Prowincji. Wilhelmina musiała udać się wraz z rodziną na wygnanie. Najpierw udali się do Anglii, a potem do Berlina, gdzie panował jej brat Fryderyk Wilhelm III. Po kasacie zakonu jezuitów i cystersów nabyła dobra na Dolnym Śląsku, m.in. klasztory pocysterskie w Lubiążu[1] Henrykowie i Kamieńcu Ząbkowickim. Do Hagi wrócili na początku 1814 roku.

Księżniczka Wilhelmina została pierwszą królową Holandii w 1815. Królowa Wilhelmina była bardzo skromna i zawsze pozostawała w cieniu. Zmarła w pałacu Noordeinde w Hadze w 1837, w wieku 62 lat. Została pochowana w Nieuwe Kerk w Delfcie.

Dzieci

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]