Na mapach: 
50°31′35″N 16°52′41″E/50,526389 16,878056
50°31′35″N 16°52′41″E/50,526389 16,878056Kamieniec Ząbkowicki
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
 Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | dolnośląskie | |
| Powiat | ząbkowicki | |
| Gmina | Kamieniec Ząbkowicki | |
| Liczba ludności (2011) | 4848[1] | |
| Strefa numeracyjna | 74 | |
| Kod pocztowy | 57 230 | |
| Tablice rejestracyjne | DZA | |
| SIMC | 0852631 | |
Położenie na mapie gminy Kamieniec Ząbkowicki   Kamieniec Ząbkowicki | ||
Położenie na mapie Polski  Kamieniec Ząbkowicki | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Kamieniec Ząbkowicki | ||
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego  Kamieniec Ząbkowicki | ||
| 50°31′35″N 16°52′41″E/50,526389 16,878056
| ||
| Strona internetowa miejscowości | ||
Kamieniec Ząbkowicki (niem. Kamenz, Camenz) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Kamieniec Ząbkowicki.
Spis treści
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Wieś jest siedzibą gminy Kamieniec Ząbkowicki oraz ważnym węzłem kolejowym.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Według niemieckiego nauczyciela Heinricha Adamy nazwa pochodzi od polskiej nazwy – kamienia i nawiązuje do skalistego posadowienia grodu[2]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Kamieniec podając jej znaczenie Felsenburg, czyli po polsku Skalne miasto[2].
Miejscowość w zlatynizowanej staropolskiej formie Kamencz notuje Gall Anonim w swojej Kronice spisanej w latach 1112–1116[3].
W spisanym po łacinie dokumencie średniowiecznym wydanym we Wrocławiu 26 lutego 1253, który sygnował książę śląski Henryk III Biały miejscowość wymieniona jest pod nazwą Cameniz[4].
Polską nazwę Kamieniec oraz niemiecką Camenz w książce Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[5].
Kalendarium[edytuj | edytuj kod]
..JPG)
- 1096: książę Czech Brzetysław II wzniósł na wschód od zniszczonej przez siebie polskiej twierdzy Bardo warownie obronną w Kamieńcu
- 1200: warownia i okolice były własnością znanej śląskiej rodziny Pogorzelów – panów z Pogorzeli
- 1210: Pogorzelowie założyli w Kamieńcu opactwo oo. augustianów; pierwszym opatem został Wincenty z Pogorzeli
- 1249: klasztor został odebrany augustianom i przekazany cystersom z Lubiąża, powstało samodzielne opactwo cystersów w Kamieńcu
- 1350: przebudowa kościoła i klasztoru na klasztor obronny
- 1425–1428: zniszczenia i rabunki klasztoru w czasie wojen husyckich
- 1618–1648: dalsze zniszczenia w czasie wojny trzydziestoletniej
- 1681–1732: nowy rozkwit klasztoru pod rządami opatów Augustyna Neudecka (1681–1702) i Gerharda Woywody (1702–1732): klasztor i kościół zostają kompletnie przebudowane w stylu barokowym z obrazem Willmanna na głównym ołtarzu
- 1741–1747: w czasie wojen śląskich Fryderyka Wielkiego klasztor musiał płacić wielkie podatki i kontrybucje; Fryderyk Wielki w 1741 znalazł schronienie w klasztorze, uciekając przed Austriakami po potyczce pod Braszowicami (niem. Baumgarten)
- 1784: wieś Camenz (wymowa: ka’ments), jak się wówczas nazywa, miało 988 mieszkańców
- 1810: sekularyzacja klasztorów w Prusach. Klasztor w Kamieńcu miał wówczas 38 mnichów, w jego posiadaniu znajdowało się 31 wsi. Zbiory sztuki i książek zostały częściowo przewiezione do Wrocławia, częściowo rozkradzione, przyklasztorny kościół stał się parafialnym kościołem katolickim. Mnisi z ostatnim opatem Placidusem Hoffmannem opuścili Kamieniec
- 1812: księżniczka pruska Fryderyka Zofia Wilhelmina (1774–1837), siostra króla Fryderyka Wilhelma III, żona przyszłego króla Niderlandów Wilhelma I zakupiła dobra poklasztorne
- 1817: kościół i klasztor padły ofiarą pożaru; kościół został odbudowany w nieco zmienionej formie, z budynków klasztornych udało się ocalić tylko jedno skrzydło, tzw. prałaturę
- 1830: dobra w Kamieńcu dostała w posagu królewna niderlandzka i księżna pruska Marianna Orańska
- 1835: ponieważ resztki budynków poklasztornych nie nadawały się na rezydencję, Marianna i jej mąż książę Albrecht Pruski starszy zlecili sławnemu architektowi Schinklowi wybudowanie monumentalnego pałacu na tzw. Hertabergu ponad budynkami dawnego opactwa
- 1838: rozpoczęła się budowa pałacu w stylu neogotyckim i trwać będzie do 1872
- 1845: Marianna opuściła męża i przeniosła się do Holandii, później do Nadrenii
- 1849: przy rozwodzie Marianna przepisała pałac na jedynego syna Albrechta
- 1875: poprzez budowę linii kolejowej Wrocław – Kamieniec – Międzylesie – Praga znaczenie Kamieńca wzrosło
- 1876: powstała linia kolejowa Legnica – Kamieniec – Nysa, wieś staje się ważnym węzłem komunikacyjnym
- 1906: książę Albrecht, syn Marianny, zmarł w pałacu w Kamieńcu, dobra Kamenz przeszły na ostatniego właściciela z rodu Hohenzollernów, jego najstarszego syna Friedricha Heinricha
- 1939: wieś Kamenz miała 2510 mieszkańców, dobra Hohenzollernów obejmowały 637 ha i płaciły roczny podatek w wysokości 11034 marek; park pałacowy miał powierzchnię 123 ha
- 1940: właściciel Kamieńca, ks. Friedrich Heinrich Hohenzollern, umarł bezdzietnie; odziedziczył go wnuk cesarza i króla Prus Fryderyka III, Waldemar Hohenzollern (1889–1945)
- 1939–1945: w mieszczącym się w budynku prałatury sierocińcu władze hitlerowskie dokonały licznych morderstw na umysłowo niepełnosprawnych dzieciach (poprzez zastrzyk trucizny)
- 1945: wieś została włączona do Polski; w ciągu następnych lat dotychczasowa ludność została wysiedlona do Niemiec
- 1945–1947: miejscowość nosiła oficjalną nazwę Kamieniec nad Ochną[6]
- 1945–1946: pałac został obrabowany i spalony przez żołnierzy sowieckich i polskich szabrowników, także prałatura stała przez wiele lat jako pół-ruina i była wykorzystywana jako magazyn zboża
- 1962: 4662 mieszkańców
- 1970: 3884 mieszkańców
- 1996: 900 lat Kamieńca
- 1997: katastrofalna powódź tysiąclecia
- 1999: oddano do użytku wyremontowanej po powodzi Szkoły Podstawowej nr 1 im. Bolesława Chrobrego; otwarcie osiedla domków dla powodzian – Osiedla Bolesława Chrobrego
- lata 90. XX w.: prałatura została wyremontowana i adaptowana na filię Archiwum Państwowego we Wrocławiu
- 2018, 16 lutego: oddanie do użytku mostu nad Nysą Kłodzką po długotrwałym remoncie[7]
- 2018, 13 października: otwarcie mauzoleum w zespole pałacowym[8]
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Liczba ludności Kamieńca Ząbkowickiego
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[9]:
- kościół ewangelicki, z XIX w.
- zespół klasztorny oo. cystersów, z XIV–XIX w., pl. Kościelny 1–12:
- kościół, obecnie par. pw. Wniebowzięcia NMP
- klasztor, obecnie archiwum
- spichrz
- cztery oficyny
- trzy budynki gospodarcze
- budynek
- dwie szklarnie
- zespół pałacowy, z drugiej połowy XIX w.:
- willa z ogrodem z 1880 r., ul. Ząbkowicka 26
inne:
- mauzoleum Hohenzollernów, wybudowane 1898 r. w parku pobliżu zamku Marianny Orańskiej; zdewastowane w roku 1945 r.; 13 października 2018 r. otwarto odbudowany obiekt[11].
Religia[edytuj | edytuj kod]
Wieś przynależy do dwóch parafii rzymskokatolickich, Kamieniec I należy do Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kamieńcu Ząbkowickim, parafia ta jest siedzibą dekanatu Kamieniec Ząbkowicki. Kamieniec II (dawniej Goleniów Śląski[12]) należy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Starczowie.
Na terenie wsi znajdują się następujące świątynie:
- Kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP i św. Jakuba Starszego
- Kaplica sióstr boromeuszek pod wezwaniem Świętej Rodziny
- Kościół filialny pod wezwaniem NMP Częstochowskiej
- Kościół ewangelicki pod wezwaniem świętej Trójcy (od 1945 roku nieużywany w celach sakralnych)
- Na terenie wsi znajduje się cmentarz komunalny, cmentarz sióstr boromeuszek, a także nieużywany cmentarz ewangelicki.
Od XIX wieku w Kamieńcu Ząbkowickim przebywają siostry z Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
- Przedszkole Publiczne nr 1
- Szkoła Podstawowa nr 1 im. Bolesława Chrobrego
- Zespół Szkolno-Przedszkolny im. papieża Jana Pawła II
- Gimnazjum Publiczne im. Adama Mickiewicza
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
W Kamieńcu Ząbkowickim zostały nakręcone niektóre sceny popularnego serialu dla dzieci i młodzieży z roku 1995 Maszyna zmian. natomiast w roku 2008 w tej samej wsi został nakręcony film Teraz i zawsze.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Ścieżka edukacyjna po Przedgórzu Sudeckim
- Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kamieńcu Ząbkowickim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch’s Buchhandlung, 1888, s. 8.
- ↑ Monumenta Poloniae Historica. Tom I, Akademia Umiejętności w Krakowie, Lwów 1864, s. 472.
- ↑ Georg Korn, „Breslauer Urkundenbuch”. Erster Theil, Breslau, Verlag von Wilhelm Gottlieb Korn 1870, s. 14.
- ↑ Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, s. 24.
- ↑ Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych we Wrocławiu, Okólnik Stały nr 67/IV, Zmiany nazw stacyj, Wrocław, 6 września 1947.
- ↑ Waldemar Brygier: Otwarcie mostu w Kamieńcu Ząbkowickim (pol.). NaszeSudety.pl, 2018-02-15. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ mwinnik: Otwarcie zrewitalizowanego mauzoleum w Kamieńcu Ząbkowickim (pol.). express-miejski.pl/, 2018-10-13. [dostęp 2019-05-18].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 241. [dostęp 2012-11-05].
- ↑ Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 164–173.
- ↑ I zabytki, i bezpieczeństwo, i sport – wszystko w Kamieńcu Ząbkowickim (pol.). Zabkowice4YOU, 2018-10-17. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Almanach de Gotha, Gotha 1937
- Schlesisches Güter-Adreßbuch, Verzeichnis sämtlicher Rittergüter sowie der größeren Landgüter der Provinzen Nieder-und Oberschlesien, Breslau 1937
- Hugo Weczerka (wyd.), Handbuch der historischen Stätten – Schlesien, Stuttgart 1977
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kamieniec 1 (4) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
| |||||||||||||
