Wincenty Kaczyński

Wincenty Kaczyński
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1870 ; Cudnów
Data i miejsce śmierci	9 stycznia 1932 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1889–1928
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	32 Brygada Artylerii,; 5 Brygada Artylerii
Stanowiska	dowódca; • 5 Brygady Artylerii; • XX Brygady Artylerii; • artylerii 29 Dywizji Piechoty; szef artylerii i uzbrojenia w; • Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie; • Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Wincenty Kaczyński (ur. 18 stycznia^?/30 stycznia 1870 w Cudnowie, zm. 9 stycznia 1932 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Wiktora Edwarda Kaczyńskiego, generała armii rosyjskiej, i Kamili z Budzyńskich. Był starszym bratem generała dywizji Antoniego Kaczyńskiego (1874–1925). W 1887 ukończył kijowski korpus kadetów, a bezpośrednio po ukończeniu w 1889 Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w Petersburgu został zawodowym oficerem armii rosyjskiej. Uzyskawszy kwalifikacje oficera artylerii, służył w 32. i w 5. Brygadzie Artylerii. Od początku I wojny światowej dowodził dywizjonem, a potem pułkiem artylerii. Ciężko ranny w maju 1915 podczas odwrotu wojsk rosyjskich spod Krosna. W lipcu 1915, po wyzdrowieniu, wraz z całą dywizją skierowany do obrony Twierdzy Modlin. Po jej kapitulacji 19 sierpnia trafił do niewoli niemieckiej.

13 grudnia 1918, po zwolnieniu z obozu jenieckiego, został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu pułkownika i przydzielony do Ministerstwa Spraw Wojskowych. 1 lutego 1919 został oficerem sztabowym do zleceń szefa Departamentu VI Artylerii MSWojsk., czyli swojego brata, Antoniego. 14 maja 1919 został wyznaczony na stanowisko dowódcy V Brygady Artylerii. Jednocześnie pełnił obowiązki na stanowisku: inspektora artylerii we Lwowie (od 28 czerwca 1919), inspektora artylerii Frontu Galicyjskiego (od 8 września 1919), dowódcy artylerii Grupy gen. Jędrzejewskiego (od 8 czerwca 1920), dowódcy artylerii Grupy gen. Żeligowskiego, inspektora artylerii 1 Armii i wreszcie inspektora artylerii Frontu Północnego. 1 maja 1920 zatwierdzony został w stopniu generała podporucznika z dniem 1 kwietnia 1920.

1 marca 1921 został zwolniony ze stanowiska dowódcy V Brygady Artylerii i mianowany dowódcą XX Brygady Artylerii. 3 czerwca 1921 objął dowództwo artylerii 29 Dywizji Piechoty. Później został zastępcą dowódcy Okręgu Generalnego „Poznań”, a we wrześniu 1921 szefem artylerii i uzbrojenia w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 39. lokatą w korpusie generałów, a jego oddziałem macierzystym był wówczas Oddział V Sztabu Generalnego^[1]. 1 marca 1923 został komendantem Obozu Szkolnego Artylerii w Toruniu. Z dniem 1 listopada 1924 mianowany szefem artylerii i uzbrojenia w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie^[2]. 21 maja 1925 powierzono mu pełnienie obowiązków zastępcy dowódcy okręgu. 30 września 1927 został przeniesiony w stan spoczynku, pełnił jednak jeszcze obowiązki służbowe do końca stycznia 1928. Zmarł 9 stycznia 1932 w Warszawie^[3]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B17-8-1/2)^[4].

Wincenty Kaczyński był żonaty z Wandą Marią z Kuncewiczów, z którą miał dwoje dzieci: Kazimierę (ur. 1895) i Antoniego (ur. 1905)^[5].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1927)^[6]^[7]
Krzyż Walecznych (dwukrotnie: po raz pierwszy w 1921^[8])
Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej (3 marca 1926)^[9]

Przypisy

↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 15.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 122 z 18 listopada 1924 roku, s. 681.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 22 lutego 1932 roku, s. 171.
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
↑ Stawecki 1994 ↓, s. 155.
↑ M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 707 „za wybitne zasługi na polu organizacji i wyszkolenia armji”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 341.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921 roku, s. 1553.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 72.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Jan Ciałowicz, Antoni Kaczyński, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XI, 1964–65.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Andrzej Wojtaszak: Generalicja Wojska Polskiego 1918–1926. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2012. ISBN 978-83-7399-519-2.

[CITEREFLista_starszeństwa192215-1] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 15.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_122_z_18_listopada_1924_roku,_s._681-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 122 z 18 listopada 1924 roku, s. 681.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_4_z_22_lutego_1932_roku,_s._171-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 22 lutego 1932 roku, s. 171.

[4] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].

[CITEREFStawecki1994155-5] Stawecki 1994 ↓, s. 155.

[6] M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 707 „za wybitne zasługi na polu organizacji i wyszkolenia armji”.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_27_z_29_listopada_1927_roku,_s._341-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 341.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_40_z_23_listopada_1921_roku,_s._1553-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921 roku, s. 1553.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_12_z_3_marca_1926_roku,_s._72-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 72.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]