Wroniawy (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wroniawy
wieś
Ilustracja
Szkoła podstawowa we Wroniawach
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

wolsztyński

Gmina

Wolsztyn

Liczba ludności (2014)

1258[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

64-200

Tablice rejestracyjne

PWL

SIMC

0916680

Położenie na mapie gminy Wolsztyn
Mapa konturowa gminy Wolsztyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wroniawy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wroniawy”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wroniawy”
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu wolsztyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wroniawy”
Ziemia52°03′28″N 16°09′16″E/52,057778 16,154444[1]
Strona internetowa

Wroniawywieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Wolsztyn.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś istnieje co najmniej od XIV wieku. W 1314 roku dokumenty łacińskie notują niejakiego Buckfalusa z Wronowa[3].

W 1580 miejscowość liczyła 6 łanów powierzchni, z czego sołtys posiadał 2,2 łana. Mieszkało w niej także 2 zagrodników oraz 2 komorników[3]. Wieś położona była wówczas w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[4].

W XVIII wieku dobra wroniawskie leżały w Rzeczypospolitej Obojga Narodów i należały do rodu Gajewskich z Wolsztyna, którzy zakupili je w 1793 roku[3]. Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Wroniawy należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[5].

W początku XIX wieku Antonina z Gajewskich (1790–1866) wniosła majątek ten jako swoje wiano wychodząc za mąż za Stanisława Platera polskiego historyka, geografa, tłumacza, pioniera polskiej i światowej statystyki, kartografa oraz encyklopedystę. Wroniawy należały wówczas do wolsztyńskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiły siedzibę majątku Wroniawy, który należał do Antoniny Platerowej z domu Gajewskiej[5][6].

Według spisu urzędowego z 1837 roku Wroniawy liczyły 535 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 29 dymów (domostw)[5].

W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest jako wieś leżąca w powiecie babimojskim. Dzieliła się na dwie części wiejską oraz dworską. Według słownika pod koniec XIX wieku część wiejska liczyła 68 domów, w których mieszkało 533 mieszkańców z czego 519 katolików i liczyła 330 hektarów powierzchni. Część dworska miała 20 domów z 287 mieszkańcami z czego 279 wyznania katolickiego. Miejscowość wraz z polami zajmowała 2118 hektarów i przynosiła dochód w wysokości 11 573 marek. We wsi znajdowała się miejscowa szkoła katolicka oraz gorzelnia o napędzie parowym. Słownik notuje nazwy części wsi oraz pól: Glinki, Pastewnik, Przewóz,Piaski, Góry, a także wzgórza Winnica i Białe Góry[3].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

We Wroniawach znajduje się kościół pw. Miłosierdzia Bożego (działa od 1988 roku, poświęcony w 2010)[7], dom wczasowy, biblioteka oraz szkoła podstawowa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151590
  2. Stan ludności na dzień 31 grudnia 2014 (Stan ludności Miasta i Gminy Wolsztyn wg miejscowości i płci). Urząd Miejski w Wolsztynie, 8 stycznia 2015. [dostęp 2015-02-11].
  3. a b c d Wroniawy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 51.
  4. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 75.
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 187.
  6. Olszewicz 1999 ↓.
  7. Kościół pw. Miłosierdzia Bożego we Wroniawach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Olszewicz: „Materiały do słownika kartografów i geodetów polskich: archiwalia z dawnej Pracowni Historii Geografii i Kartografii Bolesława Olszewicza”, hasło „Plater Stanisław”. Warszawa: Retro-Art, 1999, s. 163. ISBN 978-83-908973-8-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]