Wyścig Niemiec WTCC 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyścig Niemiec 2011
Ilustracja
Niemcy Motorsport Arena Oschersleben
8. runda z 12. w sezonie
85. runda o mistrzostwo WTCC
Lokalizacja

Oschersleben, Niemcy

Data

30-31 lipca 2011

Długość okrążenia

3,696 km

Wyścig 1
Liczba okrążeń

14

Pole position

Yvan Muller
(1:33,712, Chevrolet)

Zwycięzca

Yvan Muller
(25:54,624, Chevrolet)

2 miejsce

Robert Huff
(+0,289, Chevrolet)

3 miejsce

Gabriele Tarquini
(+13,810, LukoilSUNRED)

Najszybsze
okrążenie

Robert Huff
(1:49,734, Chevrolet)

Wyścig 2
Liczba okrążeń

15

Pole position

Franz Engstler
(1:35,621, Liqui Moly Team Engstler)

Zwycięzca

Franz Engstler
(25:05,708, Liqui Moly Team Engstler)

2 miejsce

Alain Menu
(+0,750, Chevrolet)

3 miejsce

Gabriele Tarquini
(+2,361, LukoilSUNRED)

Najszybsze
okrążenie

Tom Coronel
(1:36,185, ROAL Motorsport)

Wyścig Wielkiej Brytanii w sezonie 2011 Wyścig Hiszpanii
2010 Wyścig Niemiec 2015

Wyścig Niemiec WTCC 2011 – ósma runda World Touring Car Championship w sezonie 2011 i siódmy z kolei Wyścig Niemiec. Rozegrał się on w dniach 30-31 lipca 2011 na torze Motorsport Arena Oschersleben we wschodniej części miasta Oschersleben w Niemczech. W pierwszym wyścigu zwyciężył Yvan Muller z Chevroleta, a w drugim najstarszy w stawce Franz Engstler z własnego, prywatnego zespołu Liqui Moly Team Engstler.

Wypowiedzi zwycięzców[edytuj | edytuj kod]

To był ciężki wyścig ze szybko zmieniającym się naciskiem. Kiedy zobaczyłem Roba poza [torem] odprężyłem się trochę, ale to było za dużo. Mój samochód był ustawiony pod całkowicie mokry tor i kiedy zaczął schnąć Rob był zdolny do zmniejszenia straty. Kiedy ponownie zobaczyłem go zbliżającego się było ciężko znów wrócić do dobrego tempa. Ale powiedziałem sobie, że nie chcę tego skończyć tak jak w Porto...

Yvan Muller, zwycięzca pierwszego wyścigu[1]


Przede wszystkim muszę podziękować mojemu zespołowi, gdyż wykonali świetną pracę, żeby naprawić mój samochód po wypadku w pierwszym wyścigu. To był wspaniały dzień, wygranie mojego pierwszego wyścigu WTCC tutaj, w Niemczech, było fantastycznym przeżyciem. Było to również ważne dla BMW gdyż udowodniliśmy, że możemy rywalizować z Chevroletem. Miejmy nadzieję, że możemy kontynuować tę drogę w następnych wyścigach.

Franz Engstler, zwycięzca drugiego wyścigu[1]

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód Klasa
1 Francja Yvan Muller[2] Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T M
2 Wielka Brytania Robert Huff Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T M
3 Włochy Gabriele Tarquini LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T M
4 Rosja Aleksiej Dudukało LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T MY
5 Węgry Norbert Michelisz Zengő-Dension Team BMW 320 TC MY
7 Szwajcaria Fredy Barth SEAT Swiss Racing by SUNRED SUNRED SR León 1.6T MY
8 Szwajcaria Alain Menu Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T M
9 Hongkong Darryl O’Young Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T MY
10 Japonia Yukinori Taniguchi Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T MY
11 Dania Kristian Poulsen Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC MY
12 Niemcy Franz Engstler Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC MY
13 Turcja İbrahim Okyay Borusan Otomotiv Motorsport BMW 320si MYJ
15 Holandia Tom Coronel ROAL Motorsport BMW 320 TC M
17 Dania Michel Nykjær SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T MY
18 Portugalia Tiago Monteiro SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T M
20 Hiszpania Javier Villa Proteam Racing BMW 320 TC MY
21 Włochy Fabio Fabiani Proteam Racing BMW 320si MYJ
25 Maroko Mehdi Bennani Proteam Racing BMW 320 TC MY
26 Włochy Stefano D'Aste Wiechers-Sport BMW 320 TC MY
30 Szwecja Robert Dahlgren Polestar Racing Volvo C30 Drive M
74 Hiszpania Pepe Oriola SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T MY
Nr Kierowca Zespół Samochód Klasa
Symbol Klasa
M Producent (Manufacturers' Championship)
Y Niezależny (Yokohama Trophy)
J Specyfikacja 2010 (Jay-Ten Trophy)

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Sesje treningowe[edytuj | edytuj kod]

Sesja Nr Kierowca Zespół Samochód Czas Okr.
1 1 Francja Yvan Muller[3] Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 1:49,668 14
2 2 Wielka Brytania Robert Huff[3] Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 1:34,741 12

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr Kierowca Zespół Samochód Q1 Q2 Poz. s. R1 Poz. s. R2
II etap
1 1 Francja Yvan Muller[3] Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 1:35,075 1:33,712 1 9
2 30 Szwecja Robert Dahlgren Polestar Racing Volvo C30 Drive 1:34,886 1:34,215 2 10
3 2 Wielka Brytania Robert Huff Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 1:35,417 1:34,290 3 7
4 3 Włochy Gabriele Tarquini LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T 1:35,424 1:34,519 4 6
5 15 Holandia Tom Coronel ROAL Motorsport BMW 320 TC 1:35,281 1:34,635 5 8
6 8 Szwajcaria Alain Menu Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 1:35,459 1:34,673 6 5
7 5 Y Węgry Norbert Michelisz Zengő-Dension Team BMW 320 TC 1:35,556 1:34,884 7 3
8 17 Y Dania Michel Nykjær SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 1:35,522 1:35,260 8 4
9 12 Y Niemcy Franz Engstler Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC 1:35,621 1:35,370 9 1
10 18 Portugalia Tiago Monteiro SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 1:35,610 1:35,501 10 2
I etap
11 9 Y Hongkong Darryl O’Young Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T 1:35,633 11 11
12 26 Y Włochy Stefano D'Aste Wiechers-Sport BMW 320 TC 1:35,656 12 12
13 25 Y Maroko Mehdi Bennani Proteam Racing BMW 320 TC 1:35,724 13 13
14 11 Y Dania Kristian Poulsen Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC 1:35,730 19[3] 14
15 74 Y Hiszpania Pepe Oriola SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 1:35,903 14 15
16 7 Y Szwajcaria Fredy Barth SEAT Swiss Racing by SUNRED SUNRED SR León 1.6T 1:35,932 15 16
17 20 Y Hiszpania Javier Villa Proteam Racing BMW 320 TC 1:36,071 16 17
18 10 Y Japonia Yukinori Taniguchi Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T 1:36,657 17 18
19 4 Y Rosja Aleksiej Dudukało LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T 1:36,666 18 19
20 13 Y Turcja İbrahim Okyay Borusan Otomotiv Motorsport BMW 320si 1:38,113 20[3] 20
21 Y Włochy Fabio Fabiani Proteam Racing BMW 320si 1:41,754 21[3] 21[3]
Poz. Nr Kierowca Zespół Samochód Q1 Q2 Poz. s. R1 Poz. s. R2

Warunki atmosferyczne[3][edytuj | edytuj kod]

Temperatura toru 18 °C
Temperatura powietrza 16 °C
Słońce nie
Opady deszczu nie
Sucho

Wyścig 1[edytuj | edytuj kod]

Poz. +/- Nr Kierowca Zespół Samochód Okr. Czas/Strata Pkt. Komentarz
1 1 Francja Yvan Muller[3] Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 14 25:54,624 25
2 1 2 Wielka Brytania Robert Huff Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 14 +0,289 18
3 1 3 Włochy Gabriele Tarquini LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T 14 +13,810 15
4 2 30 Szwecja Robert Dahlgren Polestar Racing Volvo C30 Drive 14 +14,665 12
5 1 8 Szwajcaria Alain Menu Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 14 +18,578 10
6 6 26 Y Włochy Stefano D'Aste Wiechers-Sport BMW 320 TC 14 +25,058 8
7 1 17 Y Dania Michel Nykjær SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 14 +33,795 6
8 6 74 Y Hiszpania Pepe Oriola SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 14 +34,362 4
9 9 4 Y Rosja Aleksiej Dudukało LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T 14 +43,187 2
10 5 15 Holandia Tom Coronel ROAL Motorsport BMW 320 TC 14 +45,665 1
11 2 25 Y Maroko Mehdi Bennani Proteam Racing BMW 320 TC 14 +46,105
12 4 20 Y Hiszpania Javier Villa Proteam Racing BMW 320 TC 14 +46,328
13 6 11 Y Dania Kristian Poulsen Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC 14 +46,627
14 3 9 Y Hongkong Darryl O’Young Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T 14 +46,919
15 8 5 Y Węgry Norbert Michelisz Zengő-Dension Team BMW 320 TC 14 +47,560
16 7 12 Y Niemcy Franz Engstler Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC 14 +55,237
17 10 Y Japonia Yukinori Taniguchi Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T 14 +1:29,885
18 2 13 Y Turcja İbrahim Okyay Borusan Otomotiv Motorsport BMW 320si 14 +1:52,554
19 2 21 Y Włochy Fabio Fabiani Proteam Racing BMW 320si 13 +1 okr.
Niesklasyfikowani
18 Portugalia Tiago Monteiro SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 7 przebita opona
7 Y Szwajcaria Fredy Barth SEAT Swiss Racing by SUNRED SUNRED SR León 1.6T 5 ukończył, alternator
Poz. +/- Nr Kierowca Zespół Samochód Okr. Czas/Strata Pkt. Komentarz

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód Czas Okr.
2 Wielka Brytania Robert Huff[3] Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 1:49,734 10

Warunki atmosferyczne[3][edytuj | edytuj kod]

Temperatura toru 16 °C
Temperatura powietrza 13 °C
Słońce nie
Opady deszczu tak
Mokro

Wyścig 2[edytuj | edytuj kod]

Poz. +/- Nr Kierowca Zespół Samochód Okr. Czas/Strata Pkt. Komentarz
1 12 Y Niemcy Franz Engstler[3] Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC 15 25:05,708 25
2 3 8 Szwajcaria Alain Menu Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 15 +0,750 18
3 3 3 Włochy Gabriele Tarquini LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T 15 +2,361 15
4 4 15 Holandia Tom Coronel ROAL Motorsport BMW 320 TC 15 +2,392 12
5 4 1 Francja Yvan Muller Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 15 +3,117 10
6 1 2 Wielka Brytania Robert Huff Chevrolet Chevrolet Cruze 1.6T 15 +3,816 8
7 3 30 Szwecja Robert Dahlgren Polestar Racing Volvo C30 Drive 15 +4,310 6
8 6 18 Portugalia Tiago Monteiro SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 15 +8,762 4
9 3 26 Y Włochy Stefano D'Aste Wiechers-Sport BMW 320 TC 15 +9,286 2
10 7 20 Y Hiszpania Javier Villa Proteam Racing BMW 320 TC 15 +12,352 1
11 9 Y Hongkong Darryl O’Young Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T 15 +15,585
12 3 74 Y Hiszpania Pepe Oriola SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 15 +17,167
13 7 13 Y Turcja İbrahim Okyay Borusan Otomotiv Motorsport BMW 320si 15 +44,757
14 4 10 Y Japonia Yukinori Taniguchi Bamboo Engineering Chevrolet Cruze 1.6T 15 +47,098
15 4 4 Y Rosja Aleksiej Dudukało LukoilSUNRED SUNRED SR León 1.6T 15 +1:04,582 kara +30 sekund[3]
16 5 21 Y Włochy Fabio Fabiani Proteam Racing BMW 320si 15 +1:30,934
17 13 17 Y Dania Michel Nykjær SUNRED Engineering SUNRED SR León 1.6T 11 +4 okr.
Niesklasyfikowani
5 Y Węgry Norbert Michelisz Zengő-Dension Team BMW 320 TC 10 kolizja z barierą
7 Y Szwajcaria Fredy Barth SEAT Swiss Racing by SUNRED SUNRED SR León 1.6T 7 kolizja z Dudukało
25 Y Maroko Mehdi Bennani Proteam Racing BMW 320 TC 0 kolizja z Poulsenem
11 Y Dania Kristian Poulsen Liqui Moly Team Engstler BMW 320 TC 0 kolizja z Bennanim
Poz. +/- Nr Kierowca Zespół Samochód Okr. Czas/Strata Pkt. Komentarz

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód Czas Okr.
15 Holandia Tom Coronel[3] ROAL Motorsport BMW 320 TC 1:36,185 6

Warunki atmosferyczne[3][edytuj | edytuj kod]

Temperatura toru 16 °C
Temperatura powietrza 13 °C
Słońce nie
Opady deszczu nie
Sucho

Klasyfikacja po rundzie[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS DK NW
1 Wielka Brytania Robert Huff 16 289 6 4 1 3 7
2 Francja Yvan Muller 16 283 5 6 2 3 4 1
3 Szwajcaria Alain Menu 16 220 3 3 3 3 1 1
4 1 Włochy Gabriele Tarquini 16 145 1 3 1 2
5 1 Holandia Tom Coronel 15 137 2 1 1 1 1
6 Portugalia Tiago Monteiro 16 105 3 1 3
7 3 Niemcy Franz Engstler 16 68 1 1 1 2
8 1 Węgry Norbert Michelisz 14 66 1 2 2
9 1 Dania Kristian Poulsen 16 59 1 3
10 3 Szwecja Robert Dahlgren 16 54 1
11 2 Hiszpania Javier Villa 16 45 1 1 1
12 1 Hongkong Darryl O’Young 16 43 2
13 1 Dania Michel Nykjær 15 43 1 2 1
14 Brazylia Carlos "Cacá" Bueno 2 25 1
15 5 Włochy Stefano D'Aste 4 11 1
16 1 Szwajcaria Fredy Barth 15 7 6 1
17 1 Hiszpania Pepe Oriola 16 6 1
18 1 Rosja Aleksiej Dudukało 16 4 3
19 3 Maroko Mehdi Bennani 15 4 1 2 1
20 1 Wielka Brytania Colin Turkington 2 2
21 Japonia Yukinori Taniguchi 16 0 1
22 Włochy Fabio Fabiani 12 0 2 2
23 2 Turcja İbrahim Okyay 4 0
24 1 Hongkong Marchy Lee 5 0 1 1
25 1 Szwajcaria Urs Sonderegger 6 0 1 2
Poz. +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS DK NW

Producenci[edytuj | edytuj kod]

Poz. +/- Producent Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS DK NW
1 Stany Zjednoczone Chevrolet 16 648 14 13 7 9 12 4 1
2 Niemcy BMW Customer Racing Teams 16 381 1 3 3 4 4 15 2 5
3 Hiszpania SR Customer Racing 16 357 1 6 3 17 2
4 Szwecja Volvo Polestar Evaluation Team 16 112 1
Poz. +/- Producent Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS DK NW

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 2011 Oschersleben - Race report. WTCC - FIA World Touring Car Championship, 2011-07-31. [dostęp 2013-01-02]. (ang.).
  2. 2011 Oschersleben - Entry list. WTCC - FIA World Touring Car Championship. [dostęp 2013-01-02]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o 2011 Oschersleben - Event's results. WTCC - FIA World Touring Car Championship, 2011-07-31. [dostęp 2013-01-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]