Zagórze (powiat lubelski)
51°09′54″N 22°12′26″E/51,165000 22,207222
| Artykuł |
51°9′54″N 22°12′26″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
51°10'N, 22°13'E |
| - błąd |
19879 m |
| Odległość |
2260 m |
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
24-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LUB |
| SIMC |
0378827 |
Położenie na mapie gminy Bełżyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubelskiego  | |
| 51°09′54″N 22°12′26″E/51,165000 22,207222
| |
| Strona internetowa | |
Zagórze – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Bełżyce[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.
Na tereniw wsi ustanowiono dwa sołectwa Zagórze I i Zagórze II[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 332 mieszkańców[7].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0378833 | Kolonia Druga | część wsi |
| 0378840 | Kolonia Pierwsza | część wsi |
| 0378856 | Kolonia Trzecia | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś powstała w końcu XIX wieku w wyniku reformy uwłaszczeniowej z 1864 r. i parcelacji dóbr krężnickich. Od chwili powstania wchodzi w skład parafii Bełżyce. Podczas okupacji hitlerowskiej działała tu placówka Batalionów Chłopskich (komendant Stanisław Maj). Do OP i AK wieś wystawiła drużynę dowodzoną przez Pawła Putowskiego. W czasach PRL wieś podzieliła się na dwa sołectwa Zagórze I i Zagórze II. W latach 90. wybudowano drogę Zagórze I – Zagórze II i drogę Zagórze – Kierz, o nawierzchni bitumicznej (dziś już asfaltowej). W Zagórzu Pierwszym są 52 gospodarstwa domowe, w których mieszka 175 osób. Sołectwo Zagórze Drugie (ma dwie wsie: Zagórze Drugie i Zagórze Trzecie) liczy 48 gospodarstw domowych i 172 mieszkańców.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Zagórze w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-03-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1578 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ BIP gminy Bełżyce, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Jadczak, Bełżyce. Monografia miasta i gminy, Stowarzyszenie Rozwoju Ziemi Bełżyckiej, 2002 (pol.).
- Siedziba gminy: Bełżyce
