Zalesie (Rzeszów)
50°00′19″N 22°01′57″E/50,005278 22,032500
| część Rzeszowa | |
 Ulica Sikorskiego (wjazd do Rzeszowa od strony Tyczyna) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Data założenia |
przed 1400 |
| W granicach Rzeszowa |
1 lutego 1977[1] |
| Tablice rejestracyjne |
RZ |
Położenie na mapie Rzeszowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
| 50°00′19″N 22°01′57″E/50,005278 22,032500
| |
Zalesie – część Rzeszowa[2], dzielnica niestanowiąca jednostki pomocniczej gminy, włączona do miasta w 1977 roku. Wysunięta jest na południowo-wschodni kraniec Rzeszowa. Jej obszar wchodzi w skład Osiedla Zalesie, będącego jednostką podziału administracyjnego miasta.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Badania archeologiczne na obszarze Zalesia wykazały ślady prehistorycznego osadnictwa oraz cmentarzysko z okresu wpływów rzymskich[3]. Obok Białej i Pobitna Zalesie jest jedną z najstarszych osad w okolicy Rzeszowa i sięga czasów księstwa halicko-włodzimierskiego, czego ślad stanowiło zamieszkanie tych miejscowości w znacznym stopniu przez ludność greckokatolicką jeszcze na początku XX w. Pierwsza wzmianka pisana o Zalesiu (Zalesse) pochodzi z roku 1400. W 1404, gdy Władysław Jagiełło uzyskał dobra tyczyńskie kosztem swej późniejszej żony Elżbiety z Pilczy, Zalesie nadal jeszcze występuje jako ośrodek okręgu, czyli dawnej wołości - tę rolę administracyjną przejął po nim lokowany w 1368 Tyczyn jako siedziba klucza dóbr. W epoce jagiellońskiej Zalesie wchodziło przeważnie w skład majątku Pileckich, choć należało także od 1423 dożywotnio do przywódcy husyckiego Jana z Jičína. Początkowo, do przełomu XV–XVI w., stanowiło wysuniętą na północny zachód rubież ziemi sanockiej województwa ruskiego, zostało jednak włączone z inicjatywy Pileckich w obręb ziemi przemyskiej[4][5].
Instytucje i infrastruktura[edytuj | edytuj kod]
Odległość od ścisłego centrum Rzeszowa wynosi ok. 3 km. Dociera tu kilka linii autobusowych komunikacji miejskiej. W dzielnicy dominuje zabudowa jednorodzinna (większość domów wybudowanych w latach 80. i 90. XX wieku), nie brakuje też zabytkowych domów, niegdyś należących do Matysówki[potrzebny przypis]. Na Zalesiu znajduje się Szkoła Podstawowa nr 24, dwa instytuty Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz akademiki "Hilton" i "Merkury". Obecność Uniwersytetu Rzeszowskiego na osiedlu sięga lat 1968–1973, gdy powstały budynki wydziału zamiejscowego Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Wydział zainaugurował działalność w roku akademickim 1973/1974.
Od 1931 r. działa klub sportowy LKS Zimowit Rzeszów[6]. Jest tu duży park ze starymi dębami i boiskiem klubu Zimowit.
Do głównych ulic Zalesia zaliczają się: ul. Łukasiewicza, ul. Sasanki, ul. Zimowit, ul. Kiepury, ul. Wieniawskiego oraz ul. Robotnicza.
Na terenie Zalesia znajduje się Sanktuarium Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Zalesie (gromada w powiecie rzeszowskim)
- Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rzeszowie-Zalesiu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Fastnacht 1962 ↓, s. 60.
- ↑ Fastnacht 1962 ↓, s. 21-23, 89-90.
- ↑ Fastnacht 2002 ↓, s. 258.
- ↑ LKS Zimowit Rzeszów [online], futbolowo.pl [dostęp 2018-06-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Fastnacht, Osadnictwo ziemi sanockiej w latach 1340–1650, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1962.
- Adam Fastnacht, Zalesie, [w:] Adam Fastnacht, Słownik historyczno-geograficzny ziemi sanockiej w średniowieczu, t. 3, Kraków: Societas Vistulana, 2002, s. 258 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-24].
