Zbigniew Bielański
 major intendentów z wsw
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 listopada 1938 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Zbigniew Bernardyn Antoni Bielański (Firlej Bielański[1][2]) (ur. 20 maja 1897 w Wygnance Dolnej, zm. 29 listopada 1938 w Brześciu) – major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, doktor prawa[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 maja 1897 w Wygnance Dolnej (obecnie dzielnica Czortkowa), w ówczesnym powiecie czortkowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana[3][2]. Miał brata[2].
Uczył się w Prywatnym Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie[4][5]. Od 1909 należał do tamtejszego Oddziału Ćwiczebnego (tajnego skautingu)[5].
W czasie I wojny światowej jako uczeń klasy IV wstąpił do Legionów Polskich i walczył w szeregach 1 pułku ułanów[5][4]. Od 11 lutego do 31 marca 1917 był uczniem administracyjnego kursu oficerskiego 1 puł. w Ostrołęce[6]. Był wówczas kapralem[6]. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917) przeniesiony jako obywatel austriacki do Polskiego Korpusu Posiłkowego, pełnił służbę w 2 pułku ułanów[5]. Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) został internowany w Żurawicy (22 lutego), w końcu marca lub w kwietniu zwolniony, po czym wcielony do armii austro-węgierskiej[5].
Od końca 1918 w Wojsku Polskim[5]. 1 czerwca 1921 był odkomenderowany na studia we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy we Lwowie[7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 264. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[8]. W 1923 był przydzielony z Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr VI we Lwowie do Referatu Rolnego w Departamencie VII Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[9]. 1 listopada 1924, po odbyciu przedwstępnej praktyki, został przydzielony do Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1924/26[10][11]. W 1928 był oficerem 1. Okręgowego Szefostwa Intendentury[12]. W 1932 służył w Kierownictwie Centralnego Zaopatrzenia Intendenckiego w Warszawie[13]. W grudniu 1932 został przeniesiony do 20 Dywizji Piechoty w Baranowiczach na stanowisko dywizyjnego oficera intendentury[14][15]. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 2. lokatą w korpusie oficerów intendentów, grupa intendentów z wyższymi studiami wojskowymi[16]. Następnie pełnił służbę w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[1]. Zmarł 29 listopada 1938 w Brześciu[5][1][2]. 2 grudnia 1938 został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A8-2-1)[1][17]. Osierocił córkę[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 7 lipca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18][19]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[20]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[21][22]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[23]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 332, s. 4, 1938-12-01. Warszawa.
- ↑ a b c d e f Tu podano, że urodził się w Czortkowie. Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 333, s. 4, 1938-12-02. Warszawa.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-23].
- ↑ a b Sprawozdanie 1918 ↓, s. 23.
- ↑ a b c d e f g Żołnierze Niepodległości : Bielański (Bielański-Firlej) Zbigniew. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-09-23].
- ↑ a b Wynik egzaminu na administracyjnym kursie oficerskim. [w:] sygn. I.120.1.125 s. 16 [on-line]. Centralne Archiwum Wojskowe, 1917-04-01. [dostęp 2022-09-30].
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 512, 555.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 384.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1295, 1318.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 113 z 25 października 1924 roku, s. 630.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1176, 1199, 1367.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 773, 787.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 316, 857.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 427.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933, s. 176.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 478.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-01-06].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 365.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 316.
- ↑ Monitor Polski nr 260, poz. 636. 1928-11-10. [dostęp 2023-01-03].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 410.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- VI. Sprawozdanie Dyrekcyi Prywatnego Gimnazyum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie i Zarządu Towarzystwa Szkoły Średniej utrzymującego gimnazyum za rok szkolny 1917/18. Czortków: Nakładem Zarządu Towarzystwa Szkoły Średniej, 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
- Ludzie urodzeni w Czortkowie
- Majorowie intendenci II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie intendenci z wyższymi studiami wojskowymi
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Podoficerowie kawalerii Legionów Polskich
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polscy skauci
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1938
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze Polskiego Korpusu Posiłkowego