Zbigniew Frankowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Frankowski
Miejsce urodzenia

Łódź

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, kontrabas, gitara basowa

Gatunki

bigbit, rock, jazz-rock, poezja śpiewana, pop, folk

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1968

Instrument
gitara
Zespoły
Bardowie
Cykady
Śliwki
Vox Gentis
Quorum
Anawa
Grupa I
Zespół Maryli Rodowicz
The Bootels

Zbigniew Frankowski – polski gitarzysta i basista rockowy i popowy, wokalista, kontrabasista[1], kompozytor[2][3].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Łodzi[1]. Od roku 1968 grał w tamtejszych młodzieżowych zespołach bigbitowych, a byli to: Bardowie, Cykady, Śliwki i awangardowy Vox Gentis (ostatni skład zespołu to współtworzony wraz z Markiem Jackowskim duet gitar elektrycznych)[1][4]. W 1968 roku po występie konkursowym z zespołem Bardowie, odbywającym się podczas Gitariady w łódzkim Domu Kultury „Energetyk” – został uznany najlepszym instrumentalistą i wokalistą imprezy (wyróżnienie)[5]. Pierwsze nagrania (radiowe) zarejestrował w tym samym roku, ponieważ jedną z nagród była możliwość wzięcia przez zespół udziału w sesji nagraniowej[5]. Pierwsze znaczące koncerty w jego karierze miały miejsce wiosną 1969 roku, gdy formacja Vox Gentis rozpoczęła występy w Piwnicy Pod Baranami w Krakowie[6]. W drugiej połowie roku 1969 porzucił pomysł podjęcia studiów architektonicznych na Politechnice Warszawskiej i w sierpniu tegoż roku dołączył do nowopowstałej grupy Quorum z którą w listopadzie tego samego roku wystąpił podczas wspólnych koncertów z The Tremeloes i Grupą ABC Andrzeja Nebeskiego w Warszawie, a w 1970 roku na VIII KFPP w Opolu, gdzie zaśpiewał piosenkę pt. Ach co to było za ślub, za wykonanie której zespół otrzymał jedną z głównych nagród (Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. RiTV)[2][7]. Na nagranej w tym samym roku EP-ce Pronitu (N 0601) – oprócz opolskiego przeboju grupy znalazła się również jego kompozycja do słów Leszka Aleksandra Moczulskiego, zatytułowana Dalekie kraje[2]. Będąc członkiem grupy Quorum, nagrywał również w Polskim Radiu, a także muzykę do filmu Dzięcioł (1970) oraz wystąpił w obrazach Pięć i pół bladego Józka (1971) i Milion za Laurę (1971)[2]. Latem 1972 roku muzyk wszedł w skład nowego wcielenia artystycznego zespołu Anawa, którego wokalistą został Andrzej Zaucha[2]. W sierpniu 1972 roku formacja wzięła udział w koncercie towarzyszącym XX Letnim Igrzyskom Olimpijskim w Monachium[2]. W maju 1973 roku uczestniczyła w Studenckiej Wiośnie Estradowej, zaś we wrześniu w Intercopernicaliach[2]. Anawa w tym składzie pozostawiła po sobie album Anawa, który pozostał najbardziej rockowym krążkiem w jej dorobku[2]. Zespół został rozwiązany jesienią 1973 roku[2]. Kolejnym etapem w karierze gitarzysty było w 1974 roku jego dołączenie do grupy Maryli Rodowicz z którą m.in. zaliczył dwa festiwale sopockie z piosenkami laureatkami, którymi zostały: Kolorowe jarmarki i Remedium[1][3]. Krótko współpracował również z Grupą I[3]. W 1980 roku jako kontrabasista wyjechał na kilka lat do Norwegii, a następnie do Finlandii, gdzie występował z wieloma muzykami skandynawskimi[1]. Od 2005 roku jest wokalistą i gitarzystą basowym, a także współzałożycielem łódzkiej formacji The Bootels, która w swoim repertuarze ma utwory zespołu The Beatles[8]. Muzycy są posiadaczami certyfikatu, otrzymanego od właścicieli słynnego The Cavern Club w Liverpoolu, potwierdzającego wysoki poziom w reprezentowaniu muzyki Beatlesów na świecie[8]. Zespół występował tam ponad dwadzieścia razy, a także w całej Europie w tym w Polsce i ma koncie dwa albumy studyjne[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e The Bootels – zarchiwizowana strona internetowa zespołu. thebootels.pl. [dostęp 2023-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-12)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock 'n' roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
  3. ↑ a b c Jacek Żyliński: Zbigniew Frankowski. kppg.waw.pl. [dostęp 2023-05-11]. (pol.).
  4. ↑ Xawery Stańczyk: Awangarda beatowa: muzyka, której nie było. culture.pl, 2018-10-08. [dostęp 2023-05-12]. (pol.).
  5. ↑ a b Dariusz Postolski: Łódzka scena młodzieżowa. Lata 60. i 70. XX wieku. Łódź: KSIĘŻY MŁYN dom Wydawniczy Michał Koliński, 2019. ISBN 978-83-7729-479-6.
  6. ↑ Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958-1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 340. ISBN 978-83-244-0378-3.
  7. ↑ Laureaci VIII KFPP Opole 1970. festiwalopole.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)].
  8. ↑ a b c 60-lecie The Beatles - koncert w Łodzi. stage24.pl. [dostęp 2023-05-11]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Frankowski&oldid=72918798”