Sopot Festival

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sopot Festival
Ilustracja
Logo festiwalu
Pełna nazwa

Top of the Top Sopot Festival

Lata aktywności

1961–1980, 1984–2009, 2012–2015, od 2017

Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk (1961–1963)
Sopot (od 1964)

Strona internetowa

Sopot Festival (obecna nazwa oficjalna: Top of the Top Sopot Festival) – polski festiwal muzyczny, odbywający się w sierpniu w Operze Leśnej w Sopocie. Jego tradycją jest międzynarodowy konkurs, w którym nagradzana jest jedna z wykonanych piosenek. Od 1984 główną nagrodą jest Bursztynowy Słowik.

Festiwal, początkowo organizowany i emitowany przez TVP, powstał w 1961 jako Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot. Przez trzy pierwsze lata odbywał się w hali Stoczni Gdańskiej, następnie przeniósł się do Opery Leśnej. W latach 1977–1980 został przekształcony w Międzynarodowy Festiwal Interwizji. W 1984 został wznowiony pod dawną nazwą, pod którą funkcjonował do 2004, kiedy to po raz ostatni emitowała go TVP. W latach 2005–2009 był organizowany jako Sopot Festival i transmitowany przez TVN. Od 2012 (z przerwami na 2014 i 2015) funkcjonuje pod aktualną nazwą, Top of the Top Sopot Festival. W latach 2012–2014 był emitowany przez Polsat, zaś w 2017 powrócił do TVN.

Historia imprezy[edytuj | edytuj kod]

Scena Top of the Top Sopot Festival
Scena Opery Leśnej przed modernizacją 2010–2012

Pierwszy festiwal trwał od 25 do 27 sierpnia 1961 roku. Jego pomysłodawcą był Władysław Szpilman. Do 1963 roku włącznie festiwale odbywały się w hali Stoczni Gdańskiej a później festiwal przeniósł się do Opery Leśnej w Sopocie. Pierwszym konferansjerem festiwalu był Lucjan Kydryński, który w latach 60. prowadził audycję radiową „Rewia piosenki”, a pierwszymi konferansjerkami były Irena Dziedzic i Zofia Słaboszewska. Podczas pierwszych festiwali piosenki zapowiadali też aktorzy Mieczysław Voit i Elżbieta Czyżewska.

Największy rozkwit festiwal przeżywał w latach 1977–1980, kiedy Telewizja Polska postanowiła uczynić z niego konkurencję dla Konkursu Eurowizji, organizując Festiwal Interwizji. Zamysł zrealizowano z rozmachem, na jaki mogła już sobie pozwolić znakomicie doinwestowana przez Macieja Szczepańskiego TVP. Począwszy od charakterystycznej dla propagandy sukcesu telewizyjnej czołówki, przez imponującą scenografię, aż po dobór gwiazd (zobacz: Lista gwiazd zagranicznych Sopot Festival) i nagród (jacht pełnomorski jako Nagroda Publiczności) – festiwal próbował realizować polskie marzenie o wielkiej imprezie na światowym poziomie.

Na Festiwalu Interwizji organizowano 3 konkursy międzynarodowe:

  1. Konkurs o Grand Prix z udziałem przedstawicieli stacji telewizyjnych, w którym oceniano piosenki (kompozycje)
  2. Konkurs wytwórni fonograficznych o Grand Prix du Disque, w którym oceniano interpretację piosenek (czyli wykonawców)
  3. Konkurs Piosenki Polskiej – zgodnie z festiwalową tradycją zagraniczni uczestnicy obu konkursów przedstawiali swoje interpretacje polskich przebojów. Celem było propagowanie polskiej twórczości na szerszą skalę. Nagrodą w tym konkursie był Bursztynowy Słowik. Na zakończenie każdego z 4 festiwalowych wieczorów występowała jedna gwiazda – 3 razy zagraniczna i raz (w dniu konkursu polskiego) polska.

Najwięcej emocji wzbudził festiwal 1979, gdy na scenie wystąpiła ówczesna gwiazda pierwszej wielkości, zespół Boney M., z zakazaną w Polsce piosenką Rasputin[1] (telewizja nadała ten występ z jednodniowym poślizgiem, wycinając kontrowersyjną – godzącą w sojusz z ZSRR – piosenkę).

W latach 1981–1983 festiwal nie odbywał się ze względu na sytuację w kraju. W wielu artykułach prasowych w tym okresie pojawiły się artykuły podsumowujące całą historię festiwalu, panowało przekonanie, że impreza ta zniknęła na zawsze z kalendarza imprez. Wznowienie festiwalu w 1984 roku, ponownie pod nazwą „Międzynarodowy Festiwal Piosenki” było prawdziwym wydarzeniem, oznaczającym tzw. postępującą normalizację sytuacji w kraju. Największym wydarzeniem tego festiwalu był występ, już pierwszego dnia, Charles’a Aznavoura.

Festiwal 1988 zorganizowano pod hasłem „Srebrny Jubileusz”, z okazji 25-lecia imprezy. Gospodarzami festiwalu były dwa pokolenia prezenterów – Krystyna Loska i jej córka Grażyna Torbicka oraz Lucjan Kydryński i jego syn Marcin Kydryński.

Po festiwalu 1988 (za którego organizację odpowiadał Teatr Muzyczny w Gdyni) na posiedzeniu Komitetu Organizacyjnego w Urzędzie Wojewódzkim ogłoszono, że nie ma środków do sfinansowania następnego. Na kolejne posiedzenie Jerzy Gruza zaprosił Wojciecha Korzeniewskiego z Biura Usług Promocyjnych UP w Sopocie, który zaproponował przejęcie festiwalu w prywatne ręce bez potrzeby dofinansowania ze strony budżetu. Wzbudziło to konsternację, ale po kilku następnych spotkaniach definitywnie wyrażono zgodę. Była to pierwsza z powodzeniem, bez potrzeby jakiejkolwiek dotacji, tej rangi sprywatyzowana impreza w tamtych czasach w Europie Wschodniej. Korzeniewski został prezydentem festiwalu i przy współpracy zaprzyjaźnionych firm oraz sponsorów organizował festiwale do 1993 roku. Wśród partnerów byli między innymi znani brytyjscy producenci telewizyjni: Gavin Taylor i Ben Challis, którym udało się wyemitować fragmenty festiwalu w kilkunastu stacjach telewizyjnych na świecie, dzięki udziałowi czołowych gwiazd MTV: Johnny Hates Jazz, Dannii Minogue, Hue & Cry, Technotronic, Erasure, Deacon Blue, Alison Moyet, Aztec Camera, OMD, Bros, Jimmy Somerville, Paul King (prowadzący). Były to festiwale najbardziej rozbudowane do tej pory o imprezy towarzyszące, które ogarnęły całe miasto takie jak: targi muzyczne (hala SKT), festiwale na molo, Sopot Classic (w kościołach), wielka gonitwa festiwalowa (hipodrom), festiwale w kinach, restauracjach, teatrze oraz na ul. Bohaterów Monte Cassino.

Inna podczas festiwalu w 2009

Najważniejszymi partnerami Wojciecha Korzeniewskiego w budowaniu strategii marketingowej festiwali miały: brytyjskie Saatchi & Saatchi, MTV, Fuji TV, ULA ltd oraz Kąpielisko Morskie w Sopocie.

Organizatorem festiwalu od 1994 roku do 2004 roku była TVP. Prawo do organizacji straciła w 2004.

Organizatorem Sopot Festival od 2005 roku była telewizja TVN. W 2006 roku organizator postanowił powrócić do międzynarodowego charakteru konkursu. W latach 2005–2009 prowadzenie gali festiwalu należało do Magdy Mołek. Po upływie umowy w 2009 roku TVN zrezygnowało z organizacji tej imprezy – w 2010 i 2011 roku festiwal nie odbył się z powodu remontu Opery Leśnej.

Od 2012 roku festiwal organizowała telewizja Polsat. W tym czasie, w latach 20122013 festiwal nosił nazwę Top of the Top Sopot Festival z konkursem o Bursztynowego Słowika oraz koncertami towarzyszącymi. W 2014 festiwal odbył się pod nazwą Polsat Sopot Festival.

W 2015 roku telewizja Polsat zrezygnowała z organizowania festiwalu[2]. Władze miasta postanowiły jednak zorganizować tego roku w Sopocie jednodniowy festiwal, jednakże bez transmisji telewizyjnej.

W 2016 roku koncert nie odbył się z uwagi na brak partnera telewizyjnego, którym wstępnie miała być TVP[3].

Po roku przerwy podjęto decyzję o przywróceniu festiwalu. Od 2017 roku organizuje go TVN. W 2018 roku organizator ponownie podjął decyzję o powrocie do międzynarodowej formuły konkursu[4].

Lista edycji[edytuj | edytuj kod]

Nr Edycja Daty Stacja
telewizyjna
Zwycięski utwór
Wykonawca Tytuł Punkty Państwo
1 I Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1961 25–27 sierpnia 1961 TVP Jo Roland „Nous deux” 84  Szwajcaria
2 II Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1962 6–7 sierpnia 1962 Jeanne Yovanna „Ti krima” 106  Królestwo Grecji
3 III Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1963 15–16 sierpnia 1963 Tamara Miansarowa Пусть всегда будет солнце! (Pust' wsiegda budiet sołnce!) 188  ZSRR
Simone Langlois „Toi et ton sourire” 188  Francja
4 IV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1964 6–12 sierpnia 1964 Nandia Konstandopulu „Je te remercie mon coeur” 214  Królestwo Grecji
5 V Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1965 5 sierpnia 1965 Monique Leyrac „Mon pays” 226  Kanada
6 VI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1966 25–26 sierpnia 1966 Lana Cantrell „I’m All Smiles” 102  Stany Zjednoczone
7 VII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1967 17 sierpnia 1967 Dana Lerska „Po prostu jestem” 282  Polska
8 VIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1968 24 sierpnia 1968 Urszula Sipińska „Po ten kwiat czerwony” 244  Polska
9 IX Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1969 27 sierpnia 1969 Henri Dès „Maria Consuella” 324  Szwajcaria
10 X Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1970 27 sierpnia 1970 Robert Charlebois „Ordinaire” 172  Kanada
11 XI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1971 26 sierpnia 1971 Samantha Jones „He Moves Me” 232  Wielka Brytania
12 XII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1972 23 sierpnia 1972 Andrzej Dąbrowski Do zakochania jeden krok 182  Polska
Lew Leszczenko „Я не был с ним знаком (Ja nie był s nim znakom)” 182  ZSRR
13 XIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1973 21–22 sierpnia 1973 Tony Craig „Can You Feel It” 182  Wielka Brytania
14 XIV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1974 21–22 sierpnia 1974 Marion Rung „Uskon lauluun” 204  Finlandia
15 XV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1975 20–21 sierpnia 1975 Glen Weston „I Still Love You” 132  Wielka Brytania
16 XVI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1976 25–26 sierpnia 1976 Irina Ponarowska „Molba (Zowi mienia, lubow')”
„Мольба (Зови меня, любовь)”
132  ZSRR
17 I Międzynarodowy Festiwal Interwizji 26 sierpnia 1977 Helena Vondráčková Malovaný džbánku 36  Czechosłowacja
Farah Maria „El recuerdo de aquel”  Kuba
Zdzisława Sośnicka „Kochać znaczy żyć”  Polska
18 II Międzynarodowy Festiwal Interwizji 24 sierpnia 1978 Ałła Pugaczowa „Всё могут короли (Wsio mogut koroli)” 36  ZSRR
Vaclav Necker „Patrik” 36  Czechosłowacja
Dream Express „Just Wanna Dance with You”  Belgia
19 III Międzynarodowy Festiwal Interwizji 24 sierpnia 1979 Czesław Niemen „Nim przyjdzie wiosna” 66  Polska
Bessy „Ke ti den tadina”  Grecja
20 IV Międzynarodowy Festiwal Interwizji 20–22 sierpnia 1980 Marion Rung „Where Is the Love” 36  Finlandia
Marika Gombitová „Vyznanie”  Czechosłowacja
Nikołaj Gnatiuk „На ветрах осенних (Na wietrach osiennich)”  ZSRR
Jigsaw „Sky High”  Wielka Brytania
Vox Bananowy song  Polska
21 XXI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1984 15–16 sierpnia 1984 Krystyna Giżowska „Blue Box” 60  Polska
Anne Veski „Надежда гаснет (Nadieżda gasniet)”  ZSRR
Lux „I Am Free”  RFN
Eva Maria Pickert „Frei zu sein”  NRD
22 XXII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1985 21–28 sierpnia 1985 Herreys „Summer Party” 72  Szwecja
Hans Vermuatrn „I Only Know My Name” 72  Holandia
23 XXIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1986 20–23 sierpnia 1986 Mara Getz „Hero of My Heart” 176  Stany Zjednoczone
Vicki Benckert „Gråt inte Eva”  Szwecja
24 XXIV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1987 19–21 sierpnia 1987 Double Take „Rockola” 198  RFN
Maywood „Stay with Me”  Holandia
25 XXV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1988 17–19 sierpnia 1988 Kenny James „The Magic in You” 60  Stany Zjednoczone
26 XXVI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1989 17–18 sierpnia 1989 Dance With The Strangers „By” 66  Norwegia
Mieczysław Szcześniak „Who Loves People”  Polska
27 XXVII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1990 17 sierpnia 1990 Lora Szafran „Trust Me at Once” 60  Polska
28 XXVIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1991 23–24 sierpnia 1991 New Moon „Ice” 60  Łotwa
29 XXIX Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1992 27 sierpnia 1992 Edyta Bartosiewicz „Love” 182  Polska
Sisqó bd.  Austria
Maanam „W ciszy nawet kamień rośnie”  Polska
30 XXX Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1993 27 sierpnia 1993 Arina „Rain Is Coming Down” 72  Litwa
31 XXXI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1994 26 sierpnia 1994 Varius Manx Zanim zrozumiesz 132  Polska
32 XXXII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1995 25 sierpnia 1995 Kasia Kowalska „A to co mam...” 82  Polska
33 XXXIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1996 22–24 sierpnia 1996 brak nagrody
34 XXXIV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1997 22 sierpnia 1997 Total Touch „Somebody Else’s Lover” 42  Holandia
35 XXXV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1998 21 sierpnia 1998 Alex Baroni „Male che fa male” 52  Włochy
36 XXXVI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1999 20–22 sierpnia 1999 Małgorzata Ostrowska „Lawa” 112  Polska
37 XXXVII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 2000 18–19 sierpnia 2000 Helena Vondráčková „Veselé Vánoce a šťastný nový rok” 112  Czechy
38 XXXVIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 2001 24–25 sierpnia 2001 Natacha Atlas „Ayeshteni” 70  Belgia
39 XXXIX Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 2002 23–24 sierpnia 2002 Irena Santor „Jeszcze kochasz mnie” 46  Polska
40 XL Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 2003 22–23 sierpnia 2003 Skaldowie „Hymn o miłości” 30  Polska
41 XLI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 2004 20–21 sierpnia 2004 brak nagrody
42 Sopot Festival 2005 2–4 września 2005 TVN Andrzej Piaseczny „Z głębi duszy” 34
43 Sopot Festival 2006 1–3 września 2006 Mattafix Big City Life 63  Wielka Brytania
44 Sopot Festival 2007 31 sierpnia–2 września 2007 Feel A gdy jest już ciemno 32  Polska
45 Sopot Festival 2008 23–24 sierpnia 2008 Oh Laura „Release Me” 33  Szwecja
46 Sopot Festival 2009 22–23 sierpnia 2009 Gabriella Cilmi Sweet About Me 47  Australia
47 Top of the Top Sopot Festival 2012 24–25 sierpnia 2012 Polsat Eric Saade „Hotter Than Fire” 56  Szwecja
48 Top of the Top Sopot Festival 2013 23–24 sierpnia 2013 Imany You Will Never Know 84  Francja
48 Polsat Sopot Festival 2014 22–23 sierpnia 2014 Ewa Farna Cicho 66  Polska
50 Muzyczne lato w Sopocie 2015 21 sierpnia 2015 brak emisji brak nagrody
51 Top of the Top Sopot Festival 2017 18–20 sierpnia 2017 TVN brak nagrody
52 Top of the Top Sopot Festival 2018 14–16 sierpnia 2018 Mihail „Who You Are”  Rosja
53 Top of the Top Sopot Festival 2019 13–16 sierpnia 2019 Frans If I Were Sorry  Szwecja
54 Top of the Top Sopot Festival 2021 17–19 sierpnia 2021 Dawid Kwiatkowski Bez Ciebie  Polska
55 Top of the Top Sopot Festival 2022 16–19 sierpnia 2022 Michał Szpak 24 na 7  Polska
56 Top of the Top Sopot Festival 2023 21–24 sierpnia 2023 Kwiat Jabłoni „Od nowa"  Polska

Prowadzący[edytuj | edytuj kod]

Rok Komentator Podawanie głosów
1961 Irena Dziedzic Władysław Szpilman
1962
1963
1964 Lucjan Kydryński Artur Międzyrzecki
1965
1966
1967 Andrzej Kurylewicz
1968
1969 Mieczysław Fogg
1970 Michał Rusinek
1971 Bogumiła Wander Danuta Banaskowa
1972 Krystyna Loska Mirosław Dąbrowski
1973 Lucjan Kydryński Jerzy Połomski
1974 Jacek Bromski Witold Filler
1975 Krzysztof Materna Andrzej Kurylewicz
1976 Andrzej Ikonowicz
1977 Irena Dziedzic Jerzy Krzyżanowski
1978 Zbigniew Napierała
1979
1980
1984 Andrzej Mełuł Henryk Debich
1985 Marek Niedźwiecki Wojciech Trzciński
1986 Grażyna Torbicka
1987 Wojciech Mann
1988 Czesław Niemen
1989 Marek Sierocki
1990 Alicja Resich-Modlińska
1991 Grażyna Torbicka Alicja Resich-Modlińska
1992 Marek Niedźwiecki Mirosław Baka
1993 Lucjan Kydryński Krzysztof Ibisz
1994 Grażyna Torbicka Wojciech Mann
1995 Maciej Orłoś Renata Przemyk
1997 Artur Orzech
1999 Krzysztof Materna Marek Niedźwiecki
2000 Grażyna Torbicka Artur Orzech
2001 Tomasz Kammel
2002 Magda Mołek
2003 Tomasz Kammel
2005 Adam Gorko
2006 Piotr Metz
2007
2008
2009
2021 Marcin Prokop

Liczba zwycięstw[edytuj | edytuj kod]

Liczba
zwycięstw
Kraj Rok
18  Polska 1967, 1968, 1972, 1977, 1979, 1980, 1984, 1989, 1990, 1994, 1995, 1999, 2002, 2003, 2005, 2007, 2014, 2021
6  ZSRR 1963, 1972, 1976, 1978, 1980, 1984
5  Szwecja

1985, 1986, 2008, 2012, 2019

4  Stany Zjednoczone 1966, 1973, 1986, 1988
 Wielka Brytania 1971, 1975, 1980, 2006
 Czechosłowacja 1977, 1978, 1980, 1985
3  Grecja 1962, 1964, 1979
 Holandia 1985, 1987, 1997
2  Szwajcaria 1961, 1969
 Kanada 1965, 1970
 Finlandia 1974, 1980
 Belgia 1978, 2001
 RFN 1984, 1987
 Francja 1963, 2013
1  Kuba 1977
 NRD 1984
 Norwegia 1989
 Łotwa 1991
 Austria 1992
 Litwa 1993
 Włochy 1998
 Czechy 2000
 Australia 2009

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]