Zdzisław Smektała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Smektała
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1951
Zgorzelec

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 2018
Wrocław

Zawód, zajęcie

dziennikarz, pisarz

Zdzisław Smektała (ur. 12 lutego 1951 w Zgorzelcu, zm. 17 stycznia 2018 we Wrocławiu[1]) – polski dziennikarz, felietonista, literat, aktor i showman wrocławski.

Tablica pamiątkowa w Alei Gwiazd Satyrykonu na głównym deptaku Legnicy (ul. Najświętszej Marii Panny)

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Debiutował jako poeta w 1977, w latach 1978–1980 był dyrektorem klubu „Piwnica Świdnicka” we Wrocławiu, od 1980 do 1984 – Klubu Dziennikarza. W 1981–1990 pisał w „Gazecie Robotniczej”[2], a także w miesięczniku „Odra”, w „Akcencie”, „Radarze”, „Szpilkach”, „Wiadomościach” i in. W 1992 założył własną „wrocławską popołudniówkę Popo” (tygodnik), która jednak po roku zbankrutowała. W latach 1993–1999 pracował w „Wieczorze Wrocławia”, w latach następnych był komentatorem „Gazety Wrocławskiej”. Publikował również felietony „Smektała na weekend” w oficjalnym serwisie miejskim Wrocławia wroclaw.pl[3].

W 1982 ukończył Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi. Zagrał parę ról drugo- i trzecioplanowych[a] w kilku filmach. Był twórcą i właścicielem Międzynarodowego Festiwalu „Blues Brothers Day” i firmy promocyjnej „Jazz dla Mass”[b].

Jako felietonista starał się nawiązywać do stylu Arta Buchwalda, jako pisarz – do Charlesa Bukowskiego; swoje muzyczne zainteresowania – jazzowe i bluesowe – określał[c] jako zbliżone do Jimmy’ego Smitha, Roberta Johnsona, a także Jimiego Hendrixa i Janis Joplin.

25 maja 2018, decyzją Prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza, został pośmiertnie odznaczony medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”[4]. 26 marca 2019, decyzją Urzędu Miasta Zgorzelec, został odznaczony Medalem Miasta Zgorzelec, czym uhonorowano jego wielkie przywiązanie do miejsca urodzin oraz wieloletnią, konsekwentną promocję tej nadgranicznej miejscowości[5]. 14 czerwca 2019 odsłonięto poświęconą mu tablicę na tzw. Alei Gwiazd Satyrykonu w Legnicy[6], w uznaniu dla jego wkładu w rozwój Festiwalu „Satyrykon”, gdzie pełnił rolę przewodniczącego jury.

Jego synami są: Tymon Smektała (doktor ekonomii specjalizujący się w public relations) oraz Radosław Smektała (scenarzysta).

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W Smażalnia story – jedną z dwóch głównych ról.
  2. Jest to równocześnie tytuł cotygodniowych felietonów pisanych przez Smektałę w formie dziennika od 1989 roku, a także nazwa galerii, którą prowadzi na wrocławskim rynku.
  3. Według biografii przesłanej za pośrednictwem systemu OTRS, nr 2010012910023409.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Justyna Kościelna, Nie żyje Zdzisław Smektała, „Radio Wrocław”, 17 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-26].
  2. Dziennik ten po 1989 kilkakrotnie zmieniał swój tytuł, obecnie (2006) nazywa się „Gazeta Wrocławska”, wydawany jest w ramach gazety „Polska”.
  3. Pierwszy z serii felieton z sierpnia 2013.
  4. Kinga Czernichowska, To będzie wyjątkowy Blues Brothers Day. W piątek 25 maja koncert pamięci Zdzisława Smektały [online], wroclaw.naszemiasto.pl, 21 maja 2018 [dostęp 2019-06-16] (pol.).
  5. Medal dla Zdzisława Smektały [online], biblioteka-zgorzelec.pl [dostęp 2019-06-16].
  6. Rozpoczął się trzydniowy festiwal satyry [online], Portal LCA.pl – Legnica – najcieplejsze miasto w Polsce [dostęp 2019-06-16].