Zdzisław Głowacki

Zdzisław Głowacki
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1919 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	14 marca 1987 ; Łódź
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	socrealizm, w późniejszym okresie taszyzm
	Odznaczenia
	;

Zdzisław Jan Głowacki (ur. 20 lipca 1919 w Łodzi, zm. 14 marca 1987 tamże) – polski malarz oraz nauczyciel akademicki związany przede wszystkim ze sztuką socrealistyczną.

Życiorys

Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi^[1], gdzie malarstwa uczył go Antoni Wippel^[2]. Rozpoczął studia w 1938 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, ale przerwał je wybuch II wojny światowej. Po wojnie artysta wrócił na studia, które ukończył w 1947 w pracowni prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej^[3]. W 1949 rozpoczął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego) jako asystent Leona Ormezowskiego^[4]. Pracował na uczelni jako wykładowca, pełnił też tam funkcję prorektora i trzykrotnie rektora^[3] w latach 1963–1971^[4].

Był jednym z założycieli grupy artystycznej "Piąte Koło". Brał udział w wielu wystawach artystycznych, m.in.: w Festiwalach Sztuk Plastycznych w Sopocie, Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie (1955), w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (1959), czy w Salonie Nowej Kultury i Galerii "Krzywe Koło" w Warszawie - gdzie wystawiał m.in. razem z Teresą Tyszkiewicz^[4].

Członek Kolegium Rzeczoznawców Ministerstwa Kultury i Sztuki (od 1960), członek Komisji Ochrony Dóbr Kultury i Muzeów Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi (od 1962), członek Rady Głównej Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki (1966-1968).

Członek Związku Polskich Artystów Plastyków (członek Prezydium Zarządu Okręgu Łódzkiego 1955-1983). Od 1968 członek PZPR. Był m.in. przewodniczącym 4 zespołów problemowych Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi, członkiem Komitetu Łódzkiego PZPR i Komitetu Dzielnicowego w Łodzi.

Twórczość

Głowacki był kolorystą i należał do przeciwników kierunku konstruktywistycznego, który reprezentował jeden z założycieli PWSSP w Łodzi Władysław Strzemiński^[4]. Na twórczość Głowackiego, uważanego za czołowego i ideowego socrealistę, składają się w dużej części realistycznie malowane portrety polskich oraz zagranicznych działaczy komunistycznych, m.in. takich jak Julian Marchlewski, Róża Luksemburg, Franciszek Jóźwiak^[5] czy Józef Stalin^[6], oraz liczne, propagandowe sceny zbiorowe z Włodzimierzem Leninem czy Feliksem Dzierżyńskim. Jednak po pierwszej zagranicznej podróży jaką odbył do Włoch w drugiej połowie lat 50., zaczął odchodzić od socrealizmu, aby skupić się na koncepcji taszystowskiej^[3]. Jego malarstwo z czasem zaczęło nosić elementy fakturalne i wyraźnie zmierzało w kierunku poszukiwań strukturalnych. W 1967, razem z Tadeuszem Śliwińskim, Tadeuszem Wolańskim i Tomaszem Jaśkiewiczem, wystawił wspólną instalację na III Sympozjum "Złotego Grona" w Zielonej Górze. Została ona wówczas przyjęta z wielkim uznaniem przez środowiska nowej sztuki. Pomimo eksperymentowania z nowymi kierunkami sztuki, kontynuował malarstwo portretowe^[3]^[4].

Wystawy indywidualne jego prac odbywały się zarówno w kraju (1956, 1957, 1958, 1963, 1969, 1980 - w Łodzi, 1962 - w Warszawie), jak i za granicą Segedyn, Karl-Marx-Stadt). Brał udział w około 100 wystawach malarstwa w kraju i za granicą (m.in. w Berlinie, Mińsku, Kijowie, Danii, Holandii).

Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego Szczecinie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Historii Miasta Łodzi oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą^[4].

Nagrody i odznaczenia

Nagroda miasta Łodzi (1955)
Międzynarodowa Nagroda Młodzieży i Studentów (1955)
Nagroda resortowa (1968)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[7]
Medal 30-lecia Polski Ludowej
Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Przypisy

↑ Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. Henryk Władysław Skorek (red.). Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 491. ISBN 83-908655-0-5.
↑ MieczysławM. Jagoszewski MieczysławM., Nie tylko o malarstwie Zdzisława Głowackiego, „Dziennik Popularny”, 43, 23 lutego 1980 .
↑ ^a ^b ^c ^d Głowacki Zdzisław - malarz, Polska, baza artystów Agra-Art [online], 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-01] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Zdzisław Głowacki - G [online], 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-01] .
↑ Zdzisław Głowacki | artdone [online], artdone.wordpress.com [dostęp 2018-02-01] (pol.).
↑ Stalin jako dziadunio - zdjęcie nr 2, „archive.is”, 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] .
↑ M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 331.

[1] Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. Henryk Władysław Skorek (red.). Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 491. ISBN 83-908655-0-5.

[:4-2] MieczysławM. Jagoszewski MieczysławM., Nie tylko o malarstwie Zdzisława Głowackiego, „Dziennik Popularny”, 43, 23 lutego 1980 .

[:0-3] Głowacki Zdzisław - malarz, Polska, baza artystów Agra-Art [online], 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-01] .

[:1-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Zdzisław Głowacki - G [online], 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-01] .

[5] Zdzisław Głowacki | artdone [online], artdone.wordpress.com [dostęp 2018-02-01] (pol.).

[6] Stalin jako dziadunio - zdjęcie nr 2, „archive.is”, 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] .

[7] M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]