Przejdź do zawartości

Zygmunt Tarasin

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Tarasin
Pełne imię i nazwisko

Zygmunt Antoni Tarasin

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1894
Bolesław

Data i miejsce śmierci

14 maja 1943
Bad Schwartau

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Styl

modernizm

Biuro

Biuro Architektoniczne Zygmunta Tarasina

Multimedia w Wikimedia Commons
Dom dziecka Towarzystwa „Nasz Dom” (ceremonia poświęcenia budynku) – proj. Zygmunt Tarasin, Warszawa, 1929
Kamienica przy ul. Kraszewskiego 7 w Rzeszowie – proj. Zygmunt Tarasin, fot. 2023

Zygmunt Antoni Tarasin[1] (ur. 30 kwietnia 1894 w Bolesławiu, zm. 30 listopada 1972 w Bad Schwartau)[2] – polski inżynier architekt, oficer rezerwy Wojska Polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w powiecie olkuskim, należącym ówcześnie do guberni kieleckiej, w rodzinie Wawrzyńca i Pelagii z Pachlewskich[3][4].

W latach 1912–1914 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Ryskiej. Przystąpił wówczas do korporacji akademickiej „Arkonia”. Po powrocie do Polski kontynuował z przerwami naukę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W lipcu 1920 jeszcze podczas wojny polsko-bolszewickiej[a] jako kad. sierżant rozpoczął kurs w Szkole Podchorążych Piechoty, który ukończył w grudniu[5]. W 1922 uzyskał dyplom architekta. Później otworzył własne biuro architektoniczne w Warszawie, które cieszyło się dużą renomą[2].

2 lipca 1922 został mianowany podporucznikiem rezerwy w korpusie oficerów piechoty i przydzielony w rezerwie do 26 pułku piechoty[6]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów inżynierii i saperów. 29 stycznia 1932 prezydent RP nadał mu stopień porucznika z dniem z 2 stycznia 1932 i 33. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych inżynierii i saperów[1][7]. Posiadał przydział w rezerwie do 8 batalionu saperów w Toruniu[1][7].

Po agresji Niemiec na Polskę 1 września 1939 walczył w kampanii obronnej. Wzięty do niewoli, trafił do niemieckiego oficerskiego obozu jenieckiego (oflag X C) w Bad Schwartau. Zmarł w obozie[2] i został pochowany na cmentarzu Vorwerker Friedhof w Lubece[3][4].

Dokonania[edytuj | edytuj kod]

  • Dom A. Kozłowskiego (wielorodzinny) w Warszawie przy ul. Berezyńskiej 7 na Saskiej Kępie (1938) – współautor: Leonard Tomaszewski[13]
  • Hotel w Rzeszowie przy ul. Asnyka 10 (1938–1939)[14]
  • Kamienica w Rzeszowie przy ul. Kraszewskiego 7 (1938–1939)[14]
  • Kamienica w Rzeszowie przy ul. Hetmańskiej 17 (1939–1940)[14]

Konkursy[edytuj | edytuj kod]

  • Projekt Domu Ludowego w Łodzi (1926) (zakup)
  • Projekt kościoła św. Rocha w Białymstoku (1926) – współautor: Jerzy Beill[15]
  • Projekt sierocińca dla dzieci i młodzieży Towarzystwa „Nasz Dom” na Bielanach (1927) (nagroda równorzędna)
  • Regulację miasta Będzin (1928) – współautor: Jan Sperling (zakup)[16]

Uwaga[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Prawdopodobnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, ale brak na ten temat dostępnych informacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 166, 685. wbc.poznan.pl. [dostęp 2024-06-21]. (pol.).
  2. ↑ a b c Zygmunt Tarasin. SARP. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  3. ↑ a b Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-05-26].
  4. ↑ a b Polskie miejsca pamięci i groby wojenne w Niemczech : Tarasin Zygmunt. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-05-26].
  5. ↑ Szkoła Podchorążych Piechoty – Księga Pamiątkowa 1930. wbc.poznan.pl. [dostęp 2024-05-26]. (pol.).
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 29 lipca 1922, s. 562.
  7. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932, s. 113.
  8. ↑ Publiczna Szkoła Powszechna nr 160. warszawa1939.pl. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  9. ↑ Dom dziecka Towarzystwa „Nasz Dom”. warszawa1939.pl. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  10. ↑ Kamienica – Willowa 6. Warszawskie mozaiki. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  11. ↑ Architektura wojskowa Legionowa. muzeum.legionowo.pl. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  12. ↑ Kostopol – kolonia urzędnicza. szukajwarchiwach.gov.pl. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  13. ↑ Ulica Berezyńska. saskakepa.waw.pl. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  14. ↑ a b c Podróż do przyszłości, czyli o rzeszowskim modernizmie. erzeszow.pl. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
  15. ↑ Małgorzata Dolistowska, Konkurs na kościół św. Rocha w Białymstoku – Idea świątyni i projekty jej realizacji a główne nurty stylistyczne w architekturze sakralnej II Rzeczpospolitej, Wydział Architektury Politechniki Białostockiej
  16. ↑ Architektura polska. „Architektura i Budownictwo”, 1929. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Tarasin&oldid=74092121”