About
 |
Ten artykuł należy dopracować |
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Light Coorporation | ||||
| Wydany |
30 maja 2013 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek |
jazz-rock, awangarda rockowa, rock progresywny, rock psychodeliczny | |||
| Długość |
46:40 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
About – trzeci album studyjny polskiej grupy instrumentalnej Light Coorporation, wydany w 2013 roku.
Powstanie[edytuj | edytuj kod]
Materiał zamieszczony na about został zarejestrowany w 2013 roku w Porażynie, w prowadzonym przez Szymona Swobodę studio Vintage Records[7]. Kilka kompozycji, jak dedykowany pamięci brytyjskiego muzyka Hugh Hoppera utwór Tribute to Hugh Hopper, zostało zarejestrowanych w tym samym studio już w 2010 roku, kiedy powstawała pierwsza płyta zespołu, Rare Dialect[8].
W celu uzyskania brzmienia, jakie cechowało longplaye z lat 60. i 70. XX wieku, w studio wykorzystano w pełni analogowy sprzęt, na który złożyły się m.in. stare preampy, kompresory, wzmacniacze lampowe i mikrofony[8].
Produkcją materiału zajął się Mariusz Sobański, miksowaniem i masteringiem – Szymon Swoboda[9].
Oprawa graficzna[edytuj | edytuj kod]
Oprawę graficzną zaprojektował stale współpracujący z zespołem artysta Tom Lietzau, który wykoncypował, by na pokrytych głęboką czernią stronach książeczki oraz na utrzymanym w tym samym kolorze dysku z łatwością pozostawały odbitki linii papilarnych. Chodziło o to, aby każdy nabywca płyty miał poczucie, iż posiada jej własny, unikalny egzemplarz. Na czarno-szarej, zdominowanej przez oślepiający rozbłysk okładce wydawnictwa znalazły się odbitki palców muzyków Light Coorporation.
Realizacja[edytuj | edytuj kod]
Album ukazał się 30 maja 2013 roku. Jego wydawcą była, podobnie jak obu poprzednich płyt studyjnych zespołu, prestiżowa wytwórnia RēR Megacorp z Londynu. Dystrybucją ponownie zajęła się polska niezależna firma dystrybucyjna i wydawnicza "ARS"2 Henryka Palczewskiego[9].
Płytę promował zaprezentowany kilka tygodni wcześniej trailer, a także utwory: Tribute to Hugh Hopper, On the Earth Edge, Dancing in the Sun Eclipse[10].
Recepcja[edytuj | edytuj kod]
Album zebrał pozytywne recenzje na całym świecie, zwykle otrzymując od recenzentów bardzo wysokie noty, w tym maksymalne ze strony ArtRock.pl i Laboratorium Muzycznych Fuzji[1][4]. Krytycy zwracali uwagę m.in. na ujmujące brzmienie analogowe płyty oraz frapujące i niekonwencjonalne kompozycje, które ich zdaniem, nie zatracając silnych związków z awangardą rockową, na about nabrały bardziej jazzowego charakteru, niż na dwóch poprzednich albumach grupy, co przypisywano dużej i wykorzystującej dosyć zróżnicowane instrumentarium sekcji dętej (saksofon tenorowy i barytonowy, trąbka, flet), jak również odpowiedniemu zaaranżowaniu utworów. Jednocześnie podkreślali, że muzyka zespołu ponownie uległa przemianie i mimo odwołania się do rozmaitych gatunków i nurtów muzycznych (jazz, jazz-rock, rock progresywny, rock psychodeliczny, tzw. Scena Canterbury, ruch Rock in Opposition i in.) odznaczała się znaczną inwencyjnością i oryginalnością.
Reasumując swój tekst, Krzysztof Niweliński z ArtRock.pl napisał, że "trwające niewiele ponad trzy kwadranse about gwarantuje skłonnemu do podejmowania muzycznych wyzwań słuchaczowi istną ucztę i przygodę muzyczną, mniej stonowaną i zachowawczą, a bardziej nieprzewidywalną, śmiałą i oryginalną aniżeli udane Rare Dialect, mniej introwertyczną i nieprzeniknioną, bardziej zaś konkretną i zwartą niźli wspaniałe przecież Aliens from Planet Earth"[1].
Konrad Beniamin Puławski w recenzji zamieszczonej na stronie Laboratorium Muzycznych Fuzji zapisał, iż trzeci album Light Coorporation "rozbrzmiewa zupełnie jak z innej epoki" i uznał, że "to stricte ekstrawertyczna wersja muzyki, jaką chcą nam przekazać muzycy i jej główny prowodyr – M. Sobański", którzy "na przekór potrzebie finezyjnej, jazzowej wirtuozerii postawili na bilans pozytywnie archaicznego brzmienia, pełniącego rolę fundamentu pod niepowtarzalność i oryginalność kompozycji w duchu retrospekcji polifonii dawnych inspiracji"[4].
Andrzej Janda, współpracownik magazynu "Lizard", napisał, że na about posłyszeć można "ukłony w stronę King Crimson, Henry Cow czy Miriodor", "wysmakowane aranżacje" i "piękne tematy", co powoduje, iż jest to "doskonały, wręcz porywający album"[3].
Robert „Morfina” Węgrzyn z Małego Leksykonu Wielkich Zespołów stwierdził, że "materiał zamieszczony na about mocno nasycony jest jazzem, jakimś duchem bliżej niesprecyzowanych artrockowych klimatów, mocno zakręcony, trudny do zdefiniowania, a tym samym oryginalny", dodając: "nie widzę i nie czuję banalnej sielanki, tylko kawał oryginalności otulonej emocjami"[5].
Natomiast Adam Baruch z Jazzis Records napisał w swojej recenzji, która z oceną 4 na 5 możliwych do zdobycia punktów została opublikowana także na stronie Polish-Jazz[11], że twórczość Light Coorporation "to ten rodzaj muzyki, który podtrzymuje moją wiarę w estetykę, inteligencję i kreatywność w świecie zalewanym przez płytkość, banalność i brak wartości", swój tekst zaś zakończył stwierdzeniem, że materiał zawarty na trzeciej płycie ansamblu "to po prostu wspaniała muzyka"[2].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[9].
| Nr | Tytuł utworu | Muzyka | Długość | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | „Fiction Transferred into Reality” | Mariusz Sobański | 7:21 | |||||
| 2. | „Le Voyage au coeur de reves” | Mariusz Sobański | 5:15 | |||||
| 3. | „Man on the Earth Edge” | Mariusz Sobański | 0:48 | |||||
| 4. | „Dancing in the Sun Eclipse” | Mariusz Sobański | 5:38 | |||||
| 5. | „Test of Personality” | Mariusz Sobański | 4:56 | |||||
| 6. | „On the Earth Edge” | Mariusz Sobański | 4:47 | |||||
| 7. | „Talking (Fiction Transferred into Reality)” | Mariusz Sobański | 1:29 | |||||
| 8. | „Tribute to Hugh Hopper” | Mariusz Sobański | 5:04 | |||||
| 9. | „The Islander” | Mariusz Sobański | 8:51 | |||||
| 10. | „It” | Mariusz Sobański | 2:31 | |||||
| 46:40 | ||||||||
Twórcy[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[9].
Muzycy:
- Mariusz Sobański – gitary, Fender Rhodes
- Paweł Rogoża – saksofon tenorowy
- Michał Pijewski – saksofon tenorowy
- Daniel Pabierowski – saksofon tenorowy
- Michał Fetler – saksofon barytonowy
- Jakub Jankowiak – trąbka
- Barbara Kucharska – flet
- Robert Bielak – skrzypce
- Piotr Oses – kontrabas
- Marcin Szczęsny – syntezatory, Fender Rhodes
- Tomasz Struk – gitara basowa bezprogowa
- Miłosz Krauz – perkusja
Produkcja:
- Mariusz Sobański – produkcja, aranżacja
- Szymon Swoboda – miksowanie, mastering
- Tom Lietzau – okładka, oprawa graficzna
Sprzęt[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[9].
Konsoleta: Soundcraft Spirit 600 i AMEK Hendrix.
Preampy: kompresor/limiter UREI 1176LN; Siemens V72.
Gitara:
- Music Man Luke.
- Stratocaster.
- Suhr Badger 50W Head + Custom Audio Amplifiers 2x12.
- Line 6 Flextone III XL, 2x12, używany do czystych brzmień.
- Digitech Whammy II (pierwsza czarna seria).
- Neumann Gefell M582 z kapsułą M62.
- Shure SM57 – w konfiguracji z Siemensem.
Instrumenty klawiszowe:
- Rhodes Piano Seventy Three MK I oraz głośnik Leslie.
- Roland Space Echo.
- Syntezator Roland JUNO-105.
Instrumenty dęte:
- RØDE NT-2A – saksofony tenorowe.
- RØDE NT-2A – saksofon barytonowy.
- RØDE NT-2A – trąbka.
- RØDE NT-2A – flet.
Kontrabas:
- RØDE NT-2A.
Gitara basowa:
- Nexus Fretless.
- Music Man Stingray 5.
- Head SWR SM 500.
- David Eden 410 XLT.
- AKG D12.
- AKG D20.
Perkusja:
- Shure SM 59 – werble.
- Shure SM 57 – werble.
- Sennheiser MD 441 – hi-hat.
- AKG D12 oraz AKG D20 – stopa.
- Shure 55SH – dodatkowo brzmienie centralki.
- Sennheiser MD 421 – tom 10”.
- Sennheiser MD 421 MKII – tom 14”.
- RØDE NT-2A – ambient perkusji.
- SE4400A – overheady.
Sprzęt użyty do masteringu i miksów płyty:
Miks:
- Mikser: AMEK Hendrix.
- Korektory: Pultec.
- Kompresor: UREI 1176LN; Radioman Compressor/Limiter.
- Equalizer: Arsenal Audio R24.
Mastering:
- Universal Audio Precision Equalizer.
- Equalizer: CharterOak PEQ1.
- Kompresor: Charter Oak SCL-1 Discrete Compressor Limiter.
- Monitory: Dynaudio Craft.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Krzysztof Niweliński: Recenzja Light Coorporation "about". artrock.pl, 29 czerwca 2013. [dostęp 2014-08-01]. (pol.).
- ↑ a b Adam Baruch: Light Coorporation "about" review. www.adambaruch.com. [dostęp 2014-08-01]. (ang.).
- ↑ a b Andrzej Janda. Recenzja Light Coorporation "about". „Lizard”. 2 (11)/2013, s. 56. Michał Wilczyński. GAD Records. ISSN 2082-4432. (pol.).
- ↑ a b c Konrad Beniamin Puławski: Recenzja Light Coorporation "about". www.laboratoriummuzycznychfuzji.com, 21 sierpnia 2013. [dostęp 2014-08-01]. (pol.).
- ↑ a b Robert „Morfina” Węgrzyn: Recenzja Light Coorporation "about". www.mlwz.ceti.pl, 24 sierpnia 2013. [dostęp 2014-08-01]. (pol.).
- ↑ Kev Rowland: Light Coorporation "about" review. www.progarchives.com, 31 sierpnia 2013. [dostęp 2014-08-01]. (ang.).
- ↑ Vintage Records. www.vintagerecords.pl [dostęp 26 lipca 2014].
- ↑ a b Krzysztof Niweliński: Konwersując z Alienem „o” Dialekcie i nie tylko – wywiad z Mariuszem Sobańskim, twórcą LIGHT COORPORATION. artrock.pl, 3 marca 2013. [dostęp 2014-08-01]. (pol.).
- ↑ a b c d e Light Coorporation "about". www.lightcoorporation.com. [dostęp 2014-08-01]. (ang.).
- ↑ Light Coorporation YouTube. www.youtube.com. [dostęp 2014-08-01]. (ang.).
- ↑ Adam Baruch: Light Coorporation "about" review. polish-jazz.blogspot.com, 21 września 2013. [dostęp 2014-08-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Light Coorporation (oficjalna strona internetowa) (ang. • fr.)
- Light Coorporation (YouTube) (ang.)
- ReR Megacorp (Recommended Records) (ang.)
- "ARS"2 ("ARS"2) (pol.)