50°45′59″N 21°36′51″E/50,766389 21,614167Daromin
| Artykuł | 50°45′59″N 21°36′51″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°45'59.0"N, 21°36'51.1"E, 50°46'11.32"N, 21°37'1.70"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 0 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  świętokrzyskie
| |||
| Powiat | sandomierski | |||
| Gmina | Wilczyce | |||
| Liczba ludności (2019-12-31) | 395[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 15 | |||
| Kod pocztowy | 27-612[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | TSA | |||
| SIMC | 0809351 | |||
Położenie na mapie gminy Wilczyce  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | ||||
| 50°45′59″N 21°36′51″E/50,766389 21,614167
| ||||
Daromin – wieś sołecka[3] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[4].
Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski, został wybudowany w 1972 w miejsce drewnianego w erygowanej w roku 1937 Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Darominie.
Pierwszy, drewniany kościół z 1937 roku, projektu Michała Niedzielskiego, uległ zniszczeniu podczas walk w 1944 r.
Części wsi[edit | edit source]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0809368 | Błota | część wsi |
| 0809374 | Dworskie | część wsi |
| 0809380 | Gościniec | część wsi |
| 0809397 | Kolonie | część wsi |
| 0809405 | Sadłowskie Kolonie | część wsi |
| 0809411 | Suche Łąki | część wsi |
Historia[edit | edit source]
Daromin, w dokumentach Daronino, u Długosza Duronyn, wieś w powiecie sandomierskim, parafii Jankowice.
Wymieniony w akcie uposażenia klasztoru klarysek w Zawichoście, jako wieś, należąca do grodu w Zawichoście. (Kod. Mał., I, 53).
W połowie XV w. własność klasztoru Panien Klarysek św. Andrzeja w Krakowie[a], miała 18 łanów kmiecych karczmę z rolą, folwark i sołtystwo z folwarkiem, 3 łany kmiece.
Dziesięcinę, wartości do 33 grzywien pobierał biskup krakowski. Przy wsi leżały wielkie łąki, powstałe na rolach, istniejącej tu poprzednio wsi: Brześciany, zabrane następnie przez króla i oddane grodowi w Sandomierzu. (Długosz L.B.t.II s.496, t.III s.316)[8].
Więcej o Darominie w wieku XIX → Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 906. w słowniku
Uwagi[edit | edit source]
- ↑ Do kościoła przylega klasztor postawiony na planie nieregularnego czworoboku , z wirydarzem pośrodku. Zbudowany został około 1325 r. z fundacji Władysława Łokietka, do niego zostały przeniesione Panny Klaryski z Zawichostu
Przypisy[edit | edit source]
- ↑ Liczba ludności stale zameldowana w gminie Wilczyce, stan na dzień 31.12.2019 r.. wilczyce.pl. [dostęp 2020-03-20].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 206 [dostęp 2014-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Wilczyce. Urząd Gminy Wilczyce. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-10].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 388.
Linki zewnętrzne[edit | edit source]
- Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 906.
- Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 388.
| |||||||||||||||||
