Przejdź do zawartości

Łęczyca (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łęczyca
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

stargardzki

Gmina

Stara Dąbrowa

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

73-112[2]

Tablice rejestracyjne

ZST

SIMC

0782965

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łęczyca”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Łęczyca”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łęczyca”
Położenie na mapie gminy Stara Dąbrowa
Mapa konturowa gminy Stara Dąbrowa, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łęczyca”
Ziemia53°26′20″N 15°04′26″E/53,438889 15,073889[1]

Łęczyca (niem. Lenz) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stara Dąbrowa

Wieś położona 5 km na północny zachód od Starej Dąbrowy (siedziby gminy) i 11 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu), na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 106 RzewnowoStargard SzczecińskiPyrzyce z drogą wojewódzką nr 142 RzęśnicaSownoLisowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Wieś leży na Równinie Nowogardzkiej, nad południowym brzegiem Jeziora Łęczyckiego.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • zespół dworski, park[3].
  • kamienny kościół z głazów narzutowych pochodzący z XV wieku, pod wezwaniem Ofiarowania NMP. Jest to budowla jednosalowa, z masywną wieżą obronną ze strzelnicami, podwyższa ją drewniana nadstawa z hełmem ostrosłupowym. Świątynia nie posiada wyodrębnionego prezbiterium. Wewnątrz malowidła ścienne i nisza zamknięta gotycką kratą[4], gotyckie rzeźby i renesansowy nagrobek[5]. Obok kościoła znajduje się cmentarz dzielący się niejako na dwie części: przedwojenną i powojenną. Część przedwojenna jest prawie całkowicie zdewastowana. Całość otoczona jest kamiennym murem, w którym znajduje się brama zbudowana z gotyckiej cegły i kamienia polnego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72559
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 704 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Zabytki w Polsce
  4. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 179, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
  5. Piotr Skurzyński "Pomorze" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2007 s. 82 ISBN 978-83-7495-133-3