Śleszowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śleszowice
wieś
Ilustracja
Dawna willa Mracznych
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

suski

Gmina

Zembrzyce

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-210[2]

Tablice rejestracyjne

KSU

SIMC

0078611

Położenie na mapie gminy Zembrzyce
Mapa konturowa gminy Zembrzyce, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Śleszowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Śleszowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Śleszowice”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Śleszowice”
Ziemia49°46′55″N 19°31′28″E/49,781944 19,524444[1]
Śleszowice (3.) na planie gminy Zembrzyce

Śleszowicewieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Zembrzyce, na północ od Suchej Beskidzkiej, położona w dolinie Tarnawki, między Tarnawą Dolną (na wschodzie) i Tarnawą Górną (na zachodzie), w Beskidzie Małym.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Śleszowice: Błachówka, Boguniówka, Kadelówka, Kudziówka, Młynica, Na Piekle, Na Stawach, Piorunówka, Plutówka, Pod Górą, Potoczki, Rówieniec, Słotówka, Strzępek, Śmiechówka, U Dudy, Wierchy, Za Miedzą, Za Potokiem[3][4][5]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś istniała już prawdopodobnie 2. połowie XIV wieku, kiedy to w dokumentach pojawia się niejaki Jan Szaszko ze Sleszowic. Inne późniejsze dokumenty wymieniają wieś Slechowycze. Śleszowice stanowiły wówczas wieś królewską podległą zamkowi w Barwałdzie. W poł. XV w. wieś należała do parafii w Wadowicach[6], później do parafii w Mucharzu. Dopiero od 2. połowy XX wieku wraz z sąsiednimi wsiami wchodzi w skład powiatu suskiego.

W latach 1772–1918 Śleszowice były wioską w Galicji austriackiej w obwodzie wadowickim, a po 1867 r., po podziale obwodów na powiaty, należały do powiatu wadowickiego[7]. W latach 90. XIX w. wieś liczyła 133 domy i 879 mieszkańców (349 mężczyzn i 480 kobiet), posiadała tartak i 5 karczm[8]. Śleszowice górne stanowiły własność Gabrysiewiczów (których grobowiec znajduje się na cmentarzu w Mucharzu), Śleszowice dolne były zaś własnością Mehlów[8]. Na przełomie XIX i XX w. nastąpiła emigracja części mieszkańców wsi do Ameryki.

W 1939 r. Śleszowice zostały włączone do powiatu bielskiego w Rzeszy (granica z Generalnym Gubernatorstwem biegła wzdłuż pobliskiej rzeki Skawy). W latach II wojny światowej Niemcy dokonali deportacji mieszkańców wsi do obozów pracy przymusowej w Rzeszy, a na ich miejsce sprowadzono osadników niemieckich.

Od zakończenia wojny w 1945 r. do 1975 r. Śleszowice znajdowały się w województwie krakowskim. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim. W 1981 r. w Śleszowicach rozpoczęto budowę kościoła, który konsekrowano w 1996 r.[9] tworząc niezależną od Mucharza parafię pw. Matki Bożej Częstochowskiej.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kaplica z 1749 r. – 17 maja 1959 r. spotkał się tutaj z mieszkańcami wsi podczas wizytacji duszpasterskiej biskup Karol Wojtyła, późniejszy papież. Wydarzenie to upamiętnia tablica na fasadzie kaplicy.
  • Kaplica z 1847 r. – z cennym posągiem Matki Boskiej Bolesnej, datowanym na 2. połowę XV wieku.
  • Willa Plutówka – obszerna willa modrzewiowa z werandą. Wybudowana w latach międzywojennych przez Ludwika Gałuszkę.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 136978
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1262 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
  6. Bolesław Marczewski: Powiat wadowicki pod względem geograficznym, statystycznym i historycznym, Kraków 1897, str. 185
  7. Bolesław Marczewski: Powiat wadowicki pod względem geograficznym, statystycznym i historycznym, Kraków 1897, str. 9
  8. a b Bolesław Marczewski: Powiat wadowicki pod względem geograficznym, statystycznym i historycznym, Kraków 1897, str. 184
  9. Republika.pl Portal Społeczności Internetowych [online], sleszowice.republika.pl [dostęp 2017-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Marczewski: Powiat wadowicki pod względem geograficznym, statystycznym i historycznym, Kraków 1897