Park Narodowy Yasuni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m trochę sensowniejsze sformułowanie
m źródła/przypisy (szablon)
Linia 1: Linia 1:
'''Yasuní''' to wilgotny [[las tropikalny]] we wschodnim [[Ekwador]]ze. Leży na [[równik]]u, na pograniczu [[Andy|Andów]] i zachodniego krańca [[Amazonia|Lasu Amazońskiego]]. Należy do najbardziej [[bioróżnorodność|bioróżnorodnych]] miejsc na Ziemi<ref name=autonazwa1>Por. M. S. Bass i in.: ''Global Conservation Significance of Ecuador's Yasuni National Park'', PLoS ONE 5 (2010), http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0008767&imageURI=info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0008767.g004</ref>. Część lasu Yasuní jest objęta ochroną jako Rezerwat Biosfery i Człowieka [[UNESCO]]<ref>[http://www.unesco.org/mabdb/br/brdir/directory/biores.asp?code=ECU+02&mode=all UNESCO - MAB Biosphere Reserves Directory<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. Jest on ojczyzną dwóch z ostatnich plemion [[Indianie Ameryki Południowej|Indian Południowoamerykańskich]] nieutrzymujących kontaktów ze światem zewnętrznym<ref name=autonazwa2>Por. M. Finer i in.: ''Ecuador's Yasuni Biosphere Reserve: a brief modern history and conservation challenges'', Environmental Resources Letters 4 (2009), http://iopscience.iop.org/1748-9326/4/3/034005</ref>.
'''Yasuní''' to wilgotny [[las tropikalny]] we wschodnim [[Ekwador]]ze. Leży na [[równik]]u, na pograniczu [[Andy|Andów]] i zachodniego krańca [[Amazonia|Lasu Amazońskiego]]. Należy do najbardziej [[bioróżnorodność|bioróżnorodnych]] miejsc na Ziemi<ref name=autonazwa1>{{Cytuj pismo | autor = Margot Bass | autor2 = Matt Finer | autor3 = Clinton Jenkins | autor4 = Holger Kreft | autor5 = i inni | tytuł = Global Conservation Significance of Ecuador's Yasuni National Park | url = http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0008767&imageURI=info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0008767.g004 | czasopismo = PLoS ONE | wolumin = 5 | data = 2010}}</ref>. Część lasu Yasuní jest objęta ochroną jako Rezerwat Biosfery i Człowieka [[UNESCO]]<ref>[http://www.unesco.org/mabdb/br/brdir/directory/biores.asp?code=ECU+02&mode=all UNESCO Biosphere Reserves]</ref>. Jest on ojczyzną dwóch z ostatnich plemion [[Indianie Ameryki Południowej|Indian Południowoamerykańskich]] nieutrzymujących kontaktów ze światem zewnętrznym<ref name=autonazwa2>{{Cytuj pismo | autor = Matt Finer | autor2 = Varsha Vijay | autor3 = Fernando Ponce | autor4 = Clinton Jenkins | autor5 = Ted Kahn | tytuł = Ecuador's Yasuni Biosphere Reserve: a brief modern history and conservation challenges | url = http://iopscience.iop.org/1748-9326/4/3/034005 | czasopismo = Environmental Resources Letters | wolumin = 4 | data = 2009}}</ref>.


== Ekosystem ==
== Ekosystem ==
Yasuní jest częścią będących jednym ze światowych ''hotspot'ów'' bioróżnorodności Andów Tropikalnych<ref>Por. N. Myers i in.: ''Biodiversity hotspots for conservation priorities'', Nature 403 (2000)</ref>. Występuje tam wiele [[gatunek endemiczny|gatunków endemicznych]]<ref name=autonazwa1 />. Między innymi żyje w Yasuní 150 gatunków [[płazy|płazów]] (w tym 20 endemicznych), 121 gatunków [[gady|gadów]], 596 gatunków [[ptaki|ptaków]] (19 endemicznych), co najmniej 169 gatunków [[ssaki|ssaków]] (4 endemiczne) i co najmniej 382 gatunków [[ryby|ryb]] oraz ponad 2,5 tys. gatunków [[rośliny naczyniowe|roślin naczyniowych]]. Stopień bioróżnorodności spotykany w Yasuní jest wyjątkowy we wszystkich tych grupach [[taksonomia|taksonomicznych]]<ref name=autonazwa1 />.
Yasuní jest częścią będących jednym ze światowych ''hotspot'ów'' bioróżnorodności Andów Tropikalnych<ref>{{Cytuj pismo | autor = Norman Myers | autor2 = Russell Mittermeier | autor3 = Cristina Mittermeier | autor4 = Gustavo da Fonseca | autor5 = Jennifer Kent | tytuł = Biodiversity hotspots for conservation priorities | czasopismo = Nature | wolumin = 403 |data = 2000}}</ref>. Występuje tam wiele [[gatunek endemiczny|gatunków endemicznych]]<ref name=autonazwa1 />. Między innymi żyje w Yasuní 150 gatunków [[płazy|płazów]] (w tym 20 endemicznych), 121 gatunków [[gady|gadów]], 596 gatunków [[ptaki|ptaków]] (19 endemicznych), co najmniej 169 gatunków [[ssaki|ssaków]] (4 endemiczne) i co najmniej 382 gatunków [[ryby|ryb]] oraz ponad 2,5 tys. gatunków [[rośliny naczyniowe|roślin naczyniowych]]. Stopień bioróżnorodności spotykany w Yasuní jest wyjątkowy we wszystkich tych grupach [[taksonomia|taksonomicznych]]<ref name=autonazwa1 />.


== Park Narodowy ==
== Park Narodowy ==
Linia 8: Linia 8:


== Indianie ==
== Indianie ==
Yasuní jest zamieszkiwane przez przedstawicieli dwóch Indiańskich [[grupa etniczna|grup etnicznych]]: [[Kiczua]] i [[Huaorani]] (zwani również Waorani). Pierwotnymi mieszkańcami są jednakowoż Huaorani<ref>Por. St. Beckerman i in.: ''Life histories, blood revenge, and reproductive success among the Waorani of Ecuador'', PNAS 106(20) (2009)</ref>. Dodatkowo żyją tam dwa plemiona nie utrzymujące kontaktów ze światem zewnętrznym – Taromenane i Tagaeri -, o których przypuszcza się, że są spokrewnieni z Huaorani. Żyją one w tzw. ''zona intangible'', zamkniętej dla przemysłu naftowego i firm zajmujących się wycinką drzew<ref name=autonazwa2 />. Pierwotnie Huaorani byli ludem [[łowcy-zbieracze|łowców-zbieraczy]], którzy uprawiali też ogrody leśne<ref>por. F. Lu: ''The Common Property Regime of the Huaorani Indians of Ecuador: Implications and Challenges to Conservation'', Human Ecology 29(4) (2001)</ref>.
Yasuní jest zamieszkiwane przez przedstawicieli dwóch Indiańskich [[grupa etniczna|grup etnicznych]]: [[Kiczua]] i [[Huaorani]] (zwani również Waorani). Pierwotnymi mieszkańcami są jednakowoż Huaorani<ref>{{Cytuj pismo | autor = Stephen Beckerman | autor2 = Pamela Erickson | autor3 = James Yost | autor4 = Jhanira Regalado | autor5 = i inni | tytuł = Life histories, blood revenge, and reproductive success among the Waorani of Ecuador | czasopismo = PNAS | wolumin = 106 (20) | data = 2009}}</ref>. Dodatkowo żyją tam dwa plemiona nie utrzymujące kontaktów ze światem zewnętrznym – Taromenane i Tagaeri -, o których przypuszcza się, że są spokrewnieni z Huaorani. Żyją one w tzw. ''zona intangible'', zamkniętej dla przemysłu naftowego i firm zajmujących się wycinką drzew<ref name=autonazwa2 />. Pierwotnie Huaorani byli ludem [[łowcy-zbieracze|łowców-zbieraczy]], którzy uprawiali też ogrody leśne<ref>{{Cytuj pismo | autor = Flora Lu | tytuł = The Common Property Regime of the Huaorani Indians of Ecuador: Implications and Challenges to Conservation | czasopismo = Human Ecology | wolumin = 29 (4) | data = 2001}}</ref>.


Pierwsze wzmianki o żyjących w Yasuní agresywnych Indianach pochodzą z przełomu 19-tego i 20-tego wieku. Do pierwszego pokojowego kontaktu między przedstawicielami szczepu Huaorani a ludźmi z zewnątrz doszło dopiero w 1958 roku. Do tego momentu Indianie byli znani z ataków oszczepami na pracowników firm wydobywczych i próbujących się z nimi skontaktować misjonarzami.<ref name=autonazwa2 />
Pierwsze wzmianki o żyjących w Yasuní agresywnych Indianach pochodzą z przełomu 19-tego i 20-tego wieku. Do pierwszego pokojowego kontaktu między przedstawicielami szczepu Huaorani a ludźmi z zewnątrz doszło dopiero w 1958 roku. Do tego momentu Indianie byli znani z ataków oszczepami na pracowników firm wydobywczych i próbujących się z nimi skontaktować misjonarzami.<ref name=autonazwa2 />


Szacuje się, że przed 1958 rokiem ponad połowa śmierci mężczyzn i ok. jednej trzeciej śmierci kobiet ze szczepu Huaorani było wynikiem zabójstw dokonanych przez innych Huaorani. Dodatkowo, ok. 8% ginęło z rąk obcych, których Huaorani nazywali ''kohouri'', czyli "nie-ludzie" bądź "[[kanibalizm|kanibale]]". Z powodu tej rzadko spotykanej agresji Huaorani byli i nadal są nazywani przez [[Kiczua]] ''auca'', czyli "dzicy".<ref>Por. St. Beckerman i in.: ''Life histories, blood revenge, and reproductive success among the Waorani of Ecuador'', PNAS 106(20) (2009)</ref>
Szacuje się, że przed 1958 rokiem ponad połowa śmierci mężczyzn i ok. jednej trzeciej śmierci kobiet ze szczepu Huaorani było wynikiem zabójstw dokonanych przez innych Huaorani. Dodatkowo, ok. 8% ginęło z rąk obcych, których Huaorani nazywali ''kohouri'', czyli "nie-ludzie" bądź "[[kanibalizm|kanibale]]". Z powodu tej rzadko spotykanej agresji Huaorani byli i nadal są nazywani przez [[Kiczua]] ''auca'', czyli "dzicy".<ref>{{Cytuj pismo | autor = Stephen Beckerman | autor2 = Pamela Erickson | autor3 = James Yost | autor4 = Jhanira Regalado | autor5 = i inni | tytuł = Life histories, blood revenge, and reproductive success among the Waorani of Ecuador | czasopismo = PNAS | wolumin = 106 (20) | data = 2009}}</ref>


== Yasuní-ITT ==
== Yasuní-ITT ==
Na arenie międzynarodowej Yasuní pojawiło się po wystąpieniu prezydenta Ekwadoru, [[Rafael Correa|Rafaela Correi]] przed [[Zgromadzenie Ogólne ONZ|Zgromadzeniem Ogólnym ONZ]] w 2007 z tzw. inicjatywą [[Yasuní-ITT]] (od nazw 3 pól naftowych wewnątrz Parku Narodowego Yasuní)<ref>[http://yasuni-itt.gob.ec/quees.aspx YASUNI ITT | Crea un Nuevo Mundo<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. Celem tej inicjatywy jest przekonanie [[wspólnota międzynarodowa|wspólnoty międzynarodowej]] do zrekompensowania Ekwadoru w zamian za gwarancję, że jego rząd zrezygnuje z wydobycia ropy naftowej z pól Ishpingo, Tambococha i Tiputini (zawierających ok. 850 milionów baryłek ropy, czyli 20% znanych złóż w Ekwadorze). W ten sposób cele rozwojowe Ekwadoru miałyby być pogodzone z koniecznością ochrony środowiska naturalnego, klimatu i Indian<ref>Por. A. Acosta i in.: ''Leaving Oil in the Ground: A Political, Economic and Ecological Initiative in the Ecuadorian Amazon'', Americas Program Special Report</ref>.
Na arenie międzynarodowej Yasuní pojawiło się po wystąpieniu prezydenta Ekwadoru, [[Rafael Correa|Rafaela Correi]] przed [[Zgromadzenie Ogólne ONZ|Zgromadzeniem Ogólnym ONZ]] w 2007 z tzw. inicjatywą [[Yasuní-ITT]] (od nazw 3 pól naftowych wewnątrz Parku Narodowego Yasuní)<ref>[http://yasuni-itt.gob.ec/quees.aspx YASUNI ITT]</ref>. Celem tej inicjatywy jest przekonanie [[wspólnota międzynarodowa|wspólnoty międzynarodowej]] do zrekompensowania Ekwadoru w zamian za gwarancję, że jego rząd zrezygnuje z wydobycia ropy naftowej z pól Ishpingo, Tambococha i Tiputini (zawierających ok. 850 milionów baryłek ropy, czyli 20% znanych złóż w Ekwadorze). W ten sposób cele rozwojowe Ekwadoru miałyby być pogodzone z koniecznością ochrony środowiska naturalnego, klimatu i Indian<ref>{{Cytuj pismo | autor = Alberto Acosta | autor2 = Eduardo Gudynas | autor3 = Esperanza Martínez | autor4 = Joseph Vogel | tytuł = Leaving Oil in the Ground: A Political, Economic and Ecological Initiative in the Ecuadorian Amazon | czasopismo = Americas Program Special Report | data = 13.08.2009}}</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 10:13, 25 paź 2012

Yasuní to wilgotny las tropikalny we wschodnim Ekwadorze. Leży na równiku, na pograniczu Andów i zachodniego krańca Lasu Amazońskiego. Należy do najbardziej bioróżnorodnych miejsc na Ziemi[1]. Część lasu Yasuní jest objęta ochroną jako Rezerwat Biosfery i Człowieka UNESCO[2]. Jest on ojczyzną dwóch z ostatnich plemion Indian Południowoamerykańskich nieutrzymujących kontaktów ze światem zewnętrznym[3].

Ekosystem

Yasuní jest częścią będących jednym ze światowych hotspot'ów bioróżnorodności Andów Tropikalnych[4]. Występuje tam wiele gatunków endemicznych[1]. Między innymi żyje w Yasuní 150 gatunków płazów (w tym 20 endemicznych), 121 gatunków gadów, 596 gatunków ptaków (19 endemicznych), co najmniej 169 gatunków ssaków (4 endemiczne) i co najmniej 382 gatunków ryb oraz ponad 2,5 tys. gatunków roślin naczyniowych. Stopień bioróżnorodności spotykany w Yasuní jest wyjątkowy we wszystkich tych grupach taksonomicznych[1].

Park Narodowy

Park Narodowy Yasuní został ustanowiony w 1979 roku. W chwili obecnej obejmuje powierzchnię 9820 km² i jest największym obszarem pod ochroną w Ekwadorze oraz jedynym w tym kraju amazońskim parkiem narodowym[3].

Indianie

Yasuní jest zamieszkiwane przez przedstawicieli dwóch Indiańskich grup etnicznych: Kiczua i Huaorani (zwani również Waorani). Pierwotnymi mieszkańcami są jednakowoż Huaorani[5]. Dodatkowo żyją tam dwa plemiona nie utrzymujące kontaktów ze światem zewnętrznym – Taromenane i Tagaeri -, o których przypuszcza się, że są spokrewnieni z Huaorani. Żyją one w tzw. zona intangible, zamkniętej dla przemysłu naftowego i firm zajmujących się wycinką drzew[3]. Pierwotnie Huaorani byli ludem łowców-zbieraczy, którzy uprawiali też ogrody leśne[6].

Pierwsze wzmianki o żyjących w Yasuní agresywnych Indianach pochodzą z przełomu 19-tego i 20-tego wieku. Do pierwszego pokojowego kontaktu między przedstawicielami szczepu Huaorani a ludźmi z zewnątrz doszło dopiero w 1958 roku. Do tego momentu Indianie byli znani z ataków oszczepami na pracowników firm wydobywczych i próbujących się z nimi skontaktować misjonarzami.[3]

Szacuje się, że przed 1958 rokiem ponad połowa śmierci mężczyzn i ok. jednej trzeciej śmierci kobiet ze szczepu Huaorani było wynikiem zabójstw dokonanych przez innych Huaorani. Dodatkowo, ok. 8% ginęło z rąk obcych, których Huaorani nazywali kohouri, czyli "nie-ludzie" bądź "kanibale". Z powodu tej rzadko spotykanej agresji Huaorani byli i nadal są nazywani przez Kiczua auca, czyli "dzicy".[7]

Yasuní-ITT

Na arenie międzynarodowej Yasuní pojawiło się po wystąpieniu prezydenta Ekwadoru, Rafaela Correi przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ w 2007 z tzw. inicjatywą Yasuní-ITT (od nazw 3 pól naftowych wewnątrz Parku Narodowego Yasuní)[8]. Celem tej inicjatywy jest przekonanie wspólnoty międzynarodowej do zrekompensowania Ekwadoru w zamian za gwarancję, że jego rząd zrezygnuje z wydobycia ropy naftowej z pól Ishpingo, Tambococha i Tiputini (zawierających ok. 850 milionów baryłek ropy, czyli 20% znanych złóż w Ekwadorze). W ten sposób cele rozwojowe Ekwadoru miałyby być pogodzone z koniecznością ochrony środowiska naturalnego, klimatu i Indian[9].

  1. a b c Margot Bass, Matt Finer, Clinton Jenkins, Holger Kreft i inni. Global Conservation Significance of Ecuador's Yasuni National Park. „PLoS ONE”. 5, 2010. 
  2. UNESCO Biosphere Reserves
  3. a b c d Matt Finer, Varsha Vijay, Fernando Ponce, Clinton Jenkins i inni. Ecuador's Yasuni Biosphere Reserve: a brief modern history and conservation challenges. „Environmental Resources Letters”. 4, 2009. 
  4. Norman Myers, Russell Mittermeier, Cristina Mittermeier, Gustavo da Fonseca i inni. Biodiversity hotspots for conservation priorities. „Nature”. 403, 2000. 
  5. Stephen Beckerman, Pamela Erickson, James Yost, Jhanira Regalado i inni. Life histories, blood revenge, and reproductive success among the Waorani of Ecuador. „PNAS”. 106 (20), 2009. 
  6. Flora Lu. The Common Property Regime of the Huaorani Indians of Ecuador: Implications and Challenges to Conservation. „Human Ecology”. 29 (4), 2001. 
  7. Stephen Beckerman, Pamela Erickson, James Yost, Jhanira Regalado i inni. Life histories, blood revenge, and reproductive success among the Waorani of Ecuador. „PNAS”. 106 (20), 2009. 
  8. YASUNI ITT
  9. Alberto Acosta, Eduardo Gudynas, Esperanza Martínez, Joseph Vogel. Leaving Oil in the Ground: A Political, Economic and Ecological Initiative in the Ecuadorian Amazon. „Americas Program Special Report”, 13.08.2009.