Łaszew (województwo łódzkie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łaszew
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieluński

Gmina

Wierzchlas

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-324[2]

Tablice rejestracyjne

EWI

SIMC

0718476

Położenie na mapie gminy Wierzchlas
Mapa konturowa gminy Wierzchlas, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego
Mapa konturowa powiatu wieluńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Ziemia51°08′49″N 18°39′17″E/51,146944 18,654722[1]

Łaszewwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. W skład sołectwa Łaszew wchodzą: Edwardów, Kolonia, Parcela, Pustkowie i Stara Wieś. Jest jeszcze sołectwo Łaszew Rządowy z Piperem i Pustkowiem.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Łaszew[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0718482 Edwardów część wsi
0718499 Pustkowie część wsi
0718507 Stara Wieś część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna nazwa została wprowadzona w okresie zaboru rosyjskiego. Dawniej używano nazwy „Łaszów”. Wieś należała do Kapituły Gnieźnieńskiej, później była własnością szlachecką o licznych działach. W dokumentach wspomniana po raz pierwszy w 1386 r. Gniazdo rodowe Łaszewskich h. Ossorya i h. Szeliga.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Parafia została erygowana przynajmniej w pierwszej połowie XV w. Znajduje się tutaj jeden z najcenniejszych kościółków drewnianych w Polsce zaliczany do grupy drewnianych kościółków wieluńskich. Świątynia powstała w pierwszej tercji XVI w. Nosi wezwanie św. Jana Chrzciciela. Budynek stoi na małym wzniesieniu[5].

Na przełomie lat 1980/1990, po nieudanej próbie naprawy kościoła, dokonano jego niemal całkowitej rekonstrukcji. Wewnątrz odnowiony strop z polichromią renesansową z ok. połowy XVI w., o motywach kasetonów z rozetami. W jednym polu scena Arma Christi z klęczącą postacią fundatora i herbem Ossorya. W głównym ołtarzu barokowym – gotycka Pietà z ok. 1430 r.[5] Na profilowanej belce tęczowej krucyfiks barokowy o charakterze ludowym. Liczne obrazy XVII-wieczne, chrzcielnica późnogotycka z XVI w. z herbami: Topór, Leliwa, Jelita, Łabędź (?). Obok kościółka kopiec – relikt grodziska stożkowatego z XVI w.

Dwór z XIX w., murowany, parterowy z poddaszem, 7-traktowy z sienią przelotową pośrodku, z 2 gankami (1 z portykiem wspartym na kolumienkach). Dach dwuspadowy. Obok dworu resztki zniszczonego parku z grupą kasztanowców.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71466
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 687 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Julian Zinkow, Wyżyna Krakowska : panorama turystyczna, wyd. 1, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1983, ISBN 83-03-00155-8, OCLC 11915210 [dostęp 2022-08-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ruszkowski A.: Sieradz i okolice. Sieradz, 2000

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]