Kraszkowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kraszkowice
wieś
Ilustracja
Kaplica w Kraszkowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieluński

Gmina

Wierzchlas

Liczba ludności (2022)

1079[2]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-324[3]

Tablice rejestracyjne

EWI

SIMC

0718387

Położenie na mapie gminy Wierzchlas
Mapa konturowa gminy Wierzchlas, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kraszkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kraszkowice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kraszkowice”
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego
Mapa konturowa powiatu wieluńskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kraszkowice”
Ziemia51°11′32″N 18°42′52″E/51,192222 18,714444[1]

Kraszkowicewieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas.

Integralne części wsi Kraszkowice[4][5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0718393 Dąbrowa część wsi
0718401 Kaźmierów część wsi (zniesiona w 2023 r.[7])
0718424 Kołodziejowizna część wsi
0718418 Kolonia Krzeczowska część wsi
0718430 Modlin część wsi
0718447 Raj część wsi

Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 486 z Wielunia do Działoszyna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Duża wielodrożnicowa wieś (ponad 250 zagród) znana od 1414 r. W XVIII w. istniała tu szkoła parafialna podległa Komisji Edukacji Narodowej. Właściciel wsi – Psarski za udział w powstaniu styczniowym został stracony w Kaliszu [potrzebny przypis], jego skonfiskowane dobra nabył Ender – przemysłowiec z Pabianic i zbudował tu pałacyk myśliwski. W czasie II wojny światowej Niemcy spalili wieś w 80%.

Pośrodku drogi, w centrum wsi, stoi murowana kaplica z XIX w. pw. św. Anny. Jest to budowla na planie kwadratu z wystającą absydą, z dobudowaną później dzwonnicą. We wsi i okolicy zespół kapliczek i krzyży ufundowanych przez rodzinę Stępniów na pocz. XX w. Wspomniany drewniany pałacyk myśliwski, zbudowany w 1933 r., użytkowany był przez szkołę podstawową. Otacza go park o pow. 2 ha. W parku aleja z 70 ponad 100-letnich lip o obw. 2-3 m i druga aleja ok. 120 brzóz. Ponadto okazałe świerki, żywotniki, modrzewie, sosny, dęby, klony, kasztanowce, robinie akacjowe i orzechy włoskie. Od 2004 roku pałacyk myśliwski wraz z parkiem należy do osoby prywatnej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 61511
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 615 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
  7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]