16 Armia Lotnicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
16 Armia Lotnicza
16-я воздушная армия
ilustracja
Historia
Państwo

 ZSRR do 1991
 Rosja od 1991

Sformowanie

1942

Działania zbrojne
II wojna światowa
bitwa na łuku kurskim
Operacja Bagration
operacja wiślańsko-odrzańska
operacja berlińska[1]
Organizacja
Dyslokacja

Wünsdorf (Zossen)

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lotnicze

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

1 Front Białoruski[2]
Zachodnia Grupa Wojsk

Gen. lejtn. Siergiej Rudenko, jeden z dowódców 16 Armii Lotniczej.
Cmentarz przy ul. Żwirki i Wigury w Warszawie, na którym zostali pochowani żołnierze z 28 Armii i polegli lotnicy z 16 Armii Lotniczej

16 Armia Lotnicza (16-я воздушная армия) – związek operacyjny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

16 Armia Lotnicza została sformowana w 1942 roku. W 1943 roku brała udział w bitwie kurskiej (5 lipca - 23 sierpnia 1943). W tym czasie dowództwo 16 Armii Lotniczej tworzyli następujący oficerowie: dowódca Siergiej Rudenko, zastępca dowódcy do spraw politycznych Aleksiej Winogradow, szef sztabu Piotr Brajko oraz szef zarządu politycznego W. Wichrow[3]. Po utworzeniu, kolejno podlegała i prowadziła działania bojowe na rzecz: Frontu Dońskiego, Frontu Białoruskiego, 1 frontu Białoruskiego i 2 frontu Dalekowschodniego[4]. W czasie bitwy pod Bobryjskiem prowadzonej w czasie Operacji Bagration dowodzący 16 Armią Lotniczą gen. Rudenko użył bojowo przeciw armii niemieckiej 400 bombowców. Atakowane były przeprawy na rzece Berezynie pod osłoną 126 myśliwców[5]. Uczestnicząc w operacji wiślańsko-odrzańskiej w styczniu 1945 miała do dyspozycji 2190 samolotów[6].

W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich armia stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład Zachodniej Grupy Wojsk[7].

Dowództwo armii[edytuj | edytuj kod]

Dowódca:

Szef sztabu:

  • gen. por. P. I. Brajko[8]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład w 1945[9]:

  • 3 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego - gen. lejtn. Jewgienij Sawicki
  • 3 Korpus Lotnictwa Bombowego - gen. mjr Afanasiej Karawacki
  • 6 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego - gen. mjr Ibragim Dzusow
  • 6 Korpus Lotnictwa szturmowego - gen. mjr Boris Tokariew
  • 9 Korpus Lotnictwa szturmowego - gen. mjr Iwan Krupski
  • 13 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego - gen. mjr Boris Sidniew

Skład w 1990[10]:

  • dowództwo i sztab – Wünsdorf;
  • 16 Gwardyjska Swirska Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego - Damggarten:
  • 125 Dywizja Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego - Brand:
  • 126 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego - Zerbst,
  • 6 Gwardyjska Doniecko-Segedzka Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego - Magdeburg:
  • 105 Dywizja Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego - Grossenhaim,

Jednostki podporządkowania armijnego:

  • 11 Witebski pułk lotnictwa rozpoznawczego - Welcow;
  • 931 Zabajkalski pułk lotnictwa rozpoznawczego - Wemoihen;
  • 294 pułk lotnictwa rozpoznawczego - Alsztedt;
  • 226 pułk lotnictwa mieszanego - Szperenberg;
  • 356 pułk lotnictwa szturmowego - Brands;
  • 368 pułk lotnictwa szturmowego - Tutow;
  • 83 pułk łączności - Rangsdorf;
  • 1266 batalion radioliniowy - Wittenberg;
  • 315 batalion remontowy - Furstenwalde;
  • 485 batalion zabezpieczenia lotnisk - Wemoihen;
  • 1138 Stanowisko Dowodzenia - Wunsdorf;
  • 597 Centrum Obliczeniowe - Wunsdorf;
  • 503 Centrum Przetwarzania Danych - Wunsdorf;
  • 227 Centrum Dowodzenia — Wunsdorf.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]