2 Armia Lotnicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Armia Lotnicza
2-я воздушная армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1949

Działania zbrojne
II wojna światowa
bitwa o Stalingrad
bitwa na łuku kurskim
operacja wiślańsko-odrzańska
forsowanie Odry
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

lotnictwo

Podległość

Front Woroneski
1 Front Ukraiński

Pomnik w miasteczku Siemiłuki, poświęcony lotnikom z 2 Armii Lotniczej.

2 Armia Lotnicza (ros. 2-я воздушная армия) – jedna z armii Związku Radzieckiego z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

2 Armia Lotnicza sformowana została w 1942[1]. W czasie walk na froncie radziecko-niemieckim wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym Frontu Woroneskiego[2]. Uczestniczyła w bitwie o Stalingrad[3] i w bitwie na łuku kurskim[4].

Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich. Dowodzona była przez gen. płk Stiepana Krasowskiego. Funkcję zastępcy dowódcy do spraw pol.-wych. pełnił gen. mjr Siergiej Romazanow a funkcję szefa sztabu gen. mjr Aleksandr Pronin[5]. W styczniu 1945 2 Armia Lotnicza miała do dyspozycji 2583 samoloty[6]. Dowodzona przez Stiepana Krasowskiego brała udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim[7] oraz w operacji wiślańsko-odrzańskiej. Aktywnie uczestniczyła również w walkach w czasie forsowania Odry[8].

Dowódctwo armii[edytuj | edytuj kod]

Dowódca:

Szef sztabu:

  • gen. mjr Aleksandr Pronin

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • 1 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Szturmowego
  • 2 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Szturmowego
  • 3 Korpus Lotnictwa Szturmowego
  • 2 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego
  • 5 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego
  • 6 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Myśliwskiego
  • 4 Korpus Lotnictwa Bombowego
  • 6 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Bombowego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 2-я воздушная армия [online], narod.ru [dostęp 2024-04-22].
  2. Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s.147.
  3. Damian Tomczyk, Za wolność waszą i naszą: szkice biograficzne radzieckich wyzwolicieli Śląska Opolskiego. Instytut Śląski w Opolu 1981, s.81.
  4. Czesław Krzemiński, Wojna powietrzna w Europie 1939-1945. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989 s. 153.
  5. a b Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s.595.
  6. Duffy 2007 ↓, s. 333.
  7. Robert Zwierzyniecki, Walki na przyczółku sandomierskim w latach 1944–1945. Kraków 2018, s. 11.
  8. a b Jakubowski 1976 ↓, s. 666.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]