1 Dywizja Polowa Luftwaffe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Dywizja Polowa Luftwaffe
1 Luftwaffe Feld Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1942 w Królewcu

Rozformowanie

1944

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota (grenadierzy, fizylierzy)

Podległość

Luftwaffe, później OKH

Skład

patrz tekst

1 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 1 Luftwaffe Feld Division) – utworzona na terenie Niemiec w październiku 1942 z Flieger-Regiment 10. W listopadzie 1943 roku została przemianowana (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 1 Feld Division (L) i przydzielona do wojsk lądowych.

Dywizja walczyła na froncie wschodnim w ramach Grupy Armii Północ i brała udział w walkach nad jeziorem Ilmen i Nowogrodem Wielkim. W styczniu 1944 została rozbita podczas ofensywy sowieckiej i jej resztki zostały przyłączone do 28 Dywizji Strzelców).

Skład bojowy dywizji (1942)[edytuj | edytuj kod]

  • I-IV bataliony strzelców polowych
  • 1. polowy batalion artylerii Luftwaffe
  • 1. polowa kompania cyklistów Luftwaffe
  • 1. polowy batalion niszczycieli czołgów Luftwaffe
  • 1. polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
  • 1. polowy batalion przeciwlotniczy Luftwaffe
  • 1. polowa kompania łączności Luftwaffe
  • 1. polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe

Dowódcy

  • Oberst Gustaw Wilke (od 30 września 1942)
  • Generalmajor Werner Zech (od 17 stycznia 1943)
  • Ponownie Wilke (od 14 kwietnia 1943)
  • Oberst Anton Longin (od 15 czerwca 1943)
  • Ponownie Wilke (już w stopniu generała, od 23 lipca 1943)
  • Generalmajor Rudolf-Friedrich Petrauschke (od 1 października 1943)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]