26 Dywizjon Techniczny Obrony Powietrznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
26 dywizjon techniczny Obrony Powietrznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1963

Rozformowanie

2001

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Henryk Tomaszczak

Ostatni

ppłk Ryszard Lubowiedzki

Organizacja
Numer

1203

Dyslokacja

Bieszkowice

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

4 Gdyńska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej

26 dywizjon techniczny Obrony Powietrznej (26 dt OP) – pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych stacjonujący w Bieszkowicach, podlegał dowódcy 4 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Dywizjon został rozformowany w 2001 roku.

Dywizjon przeznaczony był do przechowywania zapasu rakiet dla dywizjonów ogniowych i przygotowania ich w położenie bojowe, podczas procesów montażu, zbrojenia i napełniania rakietowymi materiałami napędowymi w potoku technologicznym (elaboracja rakiet)[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu dowódcy WOPK nr 0012 z dnia 12 stycznia 1963 roku sformowano pięć dywizjonów ogniowych i jeden dywizjon techniczny (26 dt OPK). Nowo formowane dywizjony mają dysponować PZR SA-75 Dźwina.

Obiekty dywizjonu wybudowano według projektu zastosowanego przy budowie pierwszego w Polsce 1 dywizjonu technicznego OP w Książenicach.

W 1973 roku zreorganizowano struktury 26 dt OPK, tworząc na jego bazie szkołę podoficerską szkolącą specjalistów Ruchomych Stacji Kontrolno Pomiarowych (RSKP), montażu oraz dystrybucji powietrza, paliwa i utleniacza dla dywizjonów 4 i 26 BA OPK.

W ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych RP 26 Dywizjon Techniczny OP rozformowano razem z 4 BROP w 2001 roku.

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

  • 1963-1969 – kpt. Henryk Tomaszczak
  • 1969-1976 – mjr Ryszard Skotnicki
  • 1976-1990 – mjr Roman Wiktor
  • 1990-2001 – ppłk Zygmunt Wodziński
  • 2001-2001 – ppłk Ryszard Lubowiedzki

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]