A.P.J. Abdul Kalam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
A.P.J. Abdul Kalam
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1931
Rameswaram

Data i miejsce śmierci

27 lipca 2015
Shillong

Prezydent Indii
Okres

od 25 lipca 2002
do 25 lipca 2007

Poprzednik

Kocheril Raman Narayanan

Następca

Pratibha Patil

podpis
Odznaczenia
Order Bharat Ratna (Indie) Order Padma Vibhushan (Indie) Order Padma Bhushan (Indie)

Avul Pakir Jainulabdeen Abdul Kalam (ur. 15 października 1931 w Rameswaram, zm. 27 lipca 2015 w Shillong[1][2]) – prezydent Indii w latach 2002–2007, inżynier i naukowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Abdul Kalam urodził się 15 października 1931 na wyspie Rameswaram w miejscowości Dhanushkoldi, w robotniczej rodzinie muzułmańskiej. W 1958 uzyskał stopień inżyniera aeronautyki w Instytucie Technologii w Madrasie. Po ukończeniu projektu poduszkowców przystąpił do Indyjskiej Organizacji Badań Obronnych i Rozwoju (DRDO). W 1962 wstąpił do Indyjskiej Organizacji Badań Kosmosu, gdzie jego zespół z sukcesem przeprowadził starty kilku satelitów. Wniósł szczególne zasługi jako dyrektor projektu rozwoju pierwszego indyjskiego pojazdu kosmicznego (Satellite Launch Vehicle, SLV-III), który w lipcu 1980 został umieszczony na sztucznym satelicie Rohini na orbicie okołoziemskiej.

W 1982 Kalam powrócił do DRDO jako dyrektor, skupiając się na macierzystym projekcie kierowanych pocisków, przez co przylgnęło do niego określenie "człowiek-pocisk". Jego program pomógł również rozwinąć produkcję materiałów medycznych w oparciu o badaną technologię.

W lipcu 1992 Kalam został doradcą ds. nauki w indyjskim Ministerstwie Obrony, a nieco później jako główny doradca naukowy indyjskiego rządu otrzymał rangę ministra w gabinecie premiera. Jego praca doprowadziła do przeprowadzenia udanego testu atomowego Pokhran-II w 1998, który potwierdził status Indii jako państwa atomowego. Pracował również przy projekcie "India Millenium Mission 2020".

Kalam podjął się także pracy akademickiej, zostając od listopada 2001 profesorem technologii i społecznej transformacji w Anna University. Przede wszystkim zaangażował się w misję przekonania młodych do programu narodowego rozwoju m.in. poprzez spotkania ze studentami i uczniami w całym kraju.

25 lipca 2002 Kalam został wybrany 11. prezydentem Indii.

Polityka[edytuj | edytuj kod]

Część z poglądów Kalama na poszczególne sprawy może być determinowana przez funkcje, jakie zajmował w czasie swej naukowej kariery. Jego książka "Indie 2020" mocno przekonuje do aktywnego planu rozwoju państwa poprzez propagowanie wiedzy i programu narodowego rozwoju do roku 2020. Kalam był również zwolennikiem przyjmowania przez Indie bardziej stanowczej postawy w międzynarodowej polityce. Uważał, że indyjski program atomowy jest sposobem osiągnięcia przez Indie większej roli i siły w przyszłości.

Kalam opowiadał się także za rozwojem w innych dziedzinach; w nauce i technologii. Proponował program badawczy na rzecz rozwoju bio-implantów. Był zwolennikiem otwartego oprogramowania, które jego zdaniem przyniesie społeczeństwu najwięcej korzyści informatycznych.

Kalam pochodził ze społeczności Marakkar w południowych Indiach. Był zwolennikiem szybkiego rozwoju Indii, jednak część jego poglądów utrzymana była w nieco nacjonalistycznej retoryce[potrzebny przypis]. Wierzył w potęgę nauki i technologii jako środka rozwiązania problemów społecznych.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

Kalam był osobą krytykowaną szczególnie przez lewicową prasę.

Był również powszechnie krytykowany za rozwiązanie zgromadzenia stanu Bihar w środku nocy, bez podjęcia dyskusji z odpowiednimi ekspertami. Zarzucano mu w tym przypadku przekroczenie uprawnień konstytucyjnych głowy państwa.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Kalam przestrzegał ścisłej dyscypliny osobistej, był wegetarianinem, praktykował seksualną i alkoholową abstynencję. W swych przemówieniach cytował zawsze kural, tamilską poezję. Regularnie czytał Koran. Napisał także kilka książek, m.in. najbardziej znaną z nich, swą autobiografię Skrzydła ognia, kierowaną głównie do indyjskiej młodzieży. Inna z książek, Rozmowy na temat przyczyn życia, nacechowana jest duchową retoryką.

Abdul Kalam był zwolennikiem Sathya Sai Baby. Odwiedził go 23 listopada 2006 roku – gdy Sathya Sai Baba obchodził swoje osiemdziesiąte pierwsze urodziny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ellen Barry, A.P.J. Abdul Kalam, Ex-President Who Pushed a Nuclear India, Dies at 83, nytimes.com, 27 lipca 2015 [dostęp 2015-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-29] (ang.).
  2. Wasbir Hussain, APJ Abdul Kalam: Physicist known as the father of India's missile programme who also served as the country's President, independent.co.uk, 27 lipca 2015 [dostęp 2015-07-29] (ang.).