AMZ Tur V

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
AMZ Tur V
Ilustracja
Tury 5 – od lewej w wariancie zabudowanym, od prawej w wersji pickup
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

AMZ-Kutno

Typ pojazdu

pojazd opancerzony

Trakcja

kołowa 4×4

Historia
Prototypy

2015

Dane techniczne
Silnik

MTU 6R 106 TD2 o mocy 326 KM

Pancerz

poziom 2 wg normy STANAG 4569, przeciwminowa na poziomie 3a

Długość

6,18 m

Szerokość

2,56 m

Wysokość

2,6 m

Masa

własna 9000 kg

Osiągi
Prędkość

100 km/h

Zasięg pojazdu

600 km po drodze, 400 km w terenie

Dane operacyjne
Uzbrojenie
karabin maszynowy kal. 7,62 mm, 12,7 mm lub granatnik automatyczny kal. 40 mm montowany w obrotnicy lub zdalnie sterowanym stanowisku strzeleckim
AMZ Tur V widok od boku

AMZ Tur Vpolski pojazd opancerzony produkowany przez spółkę AMZ-Kutno o napędzie 4×4. Opracowany jako propozycja w ramach programu Pegaz. Pozostał na etapie prototypu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Prace nad skonstruowaniem nowego wozu w układzie napędowym 4×4 firma AMZ-Kutno rozpoczęła w 2014 roku, zaś w sierpniu 2015 roku wybudowano prototyp. Pojazd po raz pierwszy zaprezentowano na targach zbrojeniowych Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach w 2015 roku. Pojazd oferowany był Siłom Zbrojnym RP w ramach programu Pegaz, mającego wyłonić nowy transporter opancerzony dla Wojsk Specjalnych[1][2]. Podczas prac projektowych spółka wykorzystała doświadczenia nabyte przy konstruowaniu poprzednich wersji pojazdu Tur, wozu AMZ Żubr oraz Dzik[3].

Początkowo Wojsko Polskie zamierzało kupić 500 pojazdów takiej klasy, w tym 200 dla Wojsk Specjalnych[4]. Tur V uczestniczył w przetargu na zamówienie 15 samochodów w ramach programu Pegaz w 2019 roku, lecz w lipcu 2021, po przedstawieniu ofert, postępowanie zostało unieważnione z uwagi na zmianę koncepcji zamawiającego[4].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

AMZ Tur V to kołowy, opancerzony pojazd patrolowy o układzie napędowym 4×4. Jego masa własna wynosi 9000 kg, zaś dopuszczalna masa całkowita to 11 ton[5]. Napęd stanowi turbodoładowany silnik MTU 6R 106 TD 21 o mocy 325 KM (240 kW) i pojemności 7,2 litra[1][3]. Silnik sprzężony jest z sześciobiegową przekładnią Allison 3000SP[5]. Tur V zbudowano na podwoziu, które zostało opracowane specjalnie na potrzeby pojazdu w zakładach AMZ-Kutno. Zawieszenie Tura jest niezależne dla wszystkich czterech kół i powstało przy współpracy z firmą Timoney. Opcjonalnie pojazd może być wyposażony w zawieszenie hydropneumatyczne[3].

Centralnie umieszczona kabina pełni rolę opancerzonej cytadeli, zaś przedział silnikowy i tylny przedział transportowy nie są opancerzone, lecz obudowane osłonami z lekkich laminatów. Zastosowanie tego rozwiązania pozwala obniżyć masę pojazdu oraz ułatwić zabudowę dodatkowego wyposażenia specjalistycznego[3]. Kabina została wykonana ze stali pancernej[5]. Opancerzona cytadela mieści do 5 żołnierzy. Do dyspozycji mają specjalne fotele minimalizujące skutki eksplozji z pięciopunktowymi pasami bezpieczeństwa[5]. Dostęp do pojazdu zapewniony jest przez cztery drzwi boczne, zaś w dachu ulokowano właz ewakuacyjny. W miejsce dachowego włazu istnieje możliwość montażu obrotnicy z uzbrojeniem lub bezzałogowego stanowiska strzeleckiego[3]. Uzbrojenie może stanowić może wielkokalibrowy karabin maszynowy kal. 12,7 mm, karabin maszynowy kal. 7,62 mm lub granatnik automatyczny kal. 40 mm[5].

Ochrona balistyczna pojazdu przed ostrzałem jest standardowo na poziomie 2 zgodnie z normą STANAG 4569, zaś za pomocą dodatkowych kompozytowych paneli opancerzenia można zwiększyć ochronę do poziomu 3. Ochrona przeciwminowa to poziom 3a. Podłoga kabiny załogi oraz przedziału napędowego ma deflektor w kształcie litery „V”, co w wypadku eksplozji ładunku wybuchowego pod pojazdem, np. w formie IED, rozprasza energię wybuchu[3]. Zbiorniki paliwa odporne są na ostrzał z broni kal. 7,62 mm oraz dodatkowo są one samouszczelniające[5].

Kabina załogi jest klimatyzowana. Koła wyposażone są w automatyczny system pompowania opon i wkładki typu „run-flat”, umożliwiające poruszanie się z przebitymi czy przestrzelonymi oponami z prędkością do 50 km/h na maksymalnym dystansie do 50 km[5]. Tur V wyposażono dodatkowo we wciągarkę o uciągu 70 kN oraz przewidziano możliwość montażu wyrzutni granatów dymnych[5]. Wóz przystosowano do transportu drogą lotniczą, kolejową oraz drogową[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b MSPO 2015: Tur V – pojazd wielozadaniowy produkcji AMZ-Kutno [online], defence24.pl, 2 września 2015 [dostęp 2022-04-05] (pol.).
  2. Hipopotam i Tur V tegoroczne propozycje AMZ-KUTNO [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM [dostęp 2022-04-05] (pol.).
  3. a b c d e f g Nowicki 2015 ↓, s. 48.
  4. a b Tomasz Wachowski. Rodzina Turów z AMZ-Kutno. „Wojsko i Technika”. Nr 9/2022, s. 72-73, wrzesień 2022. Warszawa. 
  5. a b c d e f g h Szopa 2016 ↓, s. 44.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Konrad Nowicki. Tur V z AMZ-Kutno. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2015, s. 44–48, 2015. Magnum X. ISSN 1230-1655. 
  • Maciej Szopa. Hipopotam i Tur V - tegoroczne propozycje AMZ-Kutno. „Wojsko i Technika”. MSPO 2016, s. 40-44, 2016. ZBiAM. ISSN 2450-1301.