Aleksander Romuald Sieroń

Aleksander Romuald Sieroń

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	4 lutego 1948
Profesor doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: angiologia, balneologia, choroby wewnętrzne, kardiologia, medycyna fizykalna
Alma Mater	Politechnika Śląska, Śląska Akademia Medyczna w Katowicach
Doktorat	1979 Śląska Akademia Medyczna w Katowicach
Habilitacja	24 czerwca 1996 – medycyna Śląska Akademia Medyczna w Katowicach
Profesura	16 sierpnia 1999
Polska Akademia Nauk
Status	wiceprzewodniczący Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej
Doktor honoris causa Użhorodzki Uniwersytet Narodowy – 2005 Politechnika Śląska – 2017
Profesor SUM
jednostka	Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu; Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej
Stanowisko	prorektor ds. nauki (1999–2005)
Odznaczenia

Aleksander Romuald Sieroń (ur. 4 lutego 1948) – polski lekarz, profesor doktor habilitowany nauk medycznych, doktor honoris causa, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, prorektor ds. medycznych i nauk o zdrowiu Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie

Życiorys

Jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej w Gliwicach i Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1977). W 1979 na ŚAM uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Działanie pola elektromagnetycznego o częstotliwości przemysłowej na niektóre składniki i wielkości charakteryzujące krew, a zwłaszcza na przewodność i przenikalność elektryczną, której promotorem był Franciszek Kumaszka. W 1980 uzyskał specjalizację I stopnia, a w 1983 II z zakresu chorób wewnętrznych. W 1987 uzyskał specjalizację z zakresu kardiologii, w 1998 z balneoklimatologii i medycyny fizykalnej, w 2003 – z zakresu angiologii, a w 2006 z zakresu hipertensjologii. W 1996 obronił na ŚAM rozprawę habilitacyjną pt. Synteza i wydzielanie kwasów żółciowych u szczurów poddanych działaniu wolnozmiennych pól magnetycznych. 16 sierpnia 1999 został profesorem nauk medycznych. Jest specjalistą z zakresu chorób wewnętrznych, kardiologii, angiologii, hipertensjologii oraz balneologii i medycyny fizykalnej. Stworzył i kieruje Ośrodkiem Diagnostyki i Terapii Laserowej Nowotworów, a także Centralną Pracownią Endoskopii i Pracownią Genetyczną Nowotworów. Przez dwie kadencje pełnił funkcję Prorektora ds. Nauki Śląskiej Akademii Medycznej (1999–2002 i 2002–2005), a w latach 2008–2012 pełnił funkcję Przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Rozwoju Kadry Naukowo-Dydaktycznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Przewodniczył Zespołowi Konsultantów Wojewódzkich Województwa Częstochowskiego będąc jednocześnie Konsultantem Województwa Częstochowskiego ds. Chorób Wewnętrznych. Aktualnie jest Konsultantem Krajowym ds. Angiologii. Jest także konsultantem Katedry i Oddziału Klinicznego Chorób Wewnętrznych Angiologii i Medycyny Fizykalnej w Bytomiu, Wydziału Nauk Medycznych w Zabrzu, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Od 1 września 2022 roku prof. Aleksander Sieroń pełni funkcję prorektora do spraw medycznych i nauk o zdrowiu Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie.

Jest autorem 939 artykułów naukowych, z tego 181 artykułów zagranicznych (122 artykułów w czasopismach z Listy Filadelfijskiej o łącznym IF=302,67 z łaczną liczb cytowań według bazy Scopus 2722) oraz 134 książek, skryptów i rozdziałów w monografiach i drukach zwartych (w tym 8 zagranicznych). Ponadto jest redaktorem 17 monografii, w tym 1 zagranicznej. Do uznanych nie tylko w kraju jego osiągnięć naukowych należy wykazanie przyczyn przeciwbólowego działania laserów i pól magnetycznych, określenie przydatności autofluorescencji w badaniach zmian nowotworowych, określenie przydatności CPK BB w diagnostyce zawałów podwsierdziowych, opisanie pól sieciowych jako czynnika ryzyka choroby wieńcowej, wdrożenie do praktyki klinicznej (w oparciu o wyniki eksperymentalnych badań przedklinicznych i badań klinicznych) laseroterapii niskoenergetycznej, magnetoterapii, magnetostymulacji, hiperbarycznej terapii tlenowej oraz diagnostyki i terapii fotodynamicznej.

Jest promotorem 33 przewodów doktorskich zakończonych uzyskaniem stopnia doktora, 8 jego wychowanuków uzyskało tytuł profesora.

W 2005 kandydował do Senatu w okręgu nr 28 z poparciem Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zajmując 6. miejsce wśród 9 kandydatów.

Życie prywatne

Mąż dr n. med. Marii Simon-Sieroń, ojciec prof. n. med. Karoliny Sieroń i dr. n. med. Dominika Sieronia.

Ordery, odznaki, wyróżnienia

• Doktor honoris causa Użhorodzkiego Uniwersytetu Narodowego (2005)
• honorowy obywatel Bytomia (2006)
• Doktor honoris causa Politechniki Śląskiej (2017)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2022)
• Krzyżem Oficerskim Orderu Wynalazczości (fr. de l’Ordre du Mérite de l’Innovation, ang. Belgium Innovation Award; 2015)
• Brązowy Krzyż Zasługi
• Medal „Gloria Medicinae”
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• „Bene Meritus”
• „Zasłużony dla Polskiego Towarzystwa Lekarskiego”
• Medal 90-lecia Stowarzyszenia Elektryków Polskich
• „Honorowy Złoty Inżynier” przez „Przegląd Techniczny”
• Złota Odznaka i Medal Honorowy Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii
• „Laur 50-lecia ŚAM” i „Laur 60-lecia ŚAM”

Bibliografia

• Prof. dr hab. Aleksander Romuald Sieroń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-04-13] .
• Biogram na stronie Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (CDDMiF)