Aleksander Schoeneich

Aleksander Schoeneich
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1861 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	8 maja 1939 ; Lublin
	Superintendent diecezji warszawskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego
Okres sprawowania	1902–1937
	Superintendent diecezji lubelskiej i wołyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego
Okres sprawowania	1937–1939
Wyznanie	luterańskie
Kościół	Kościół Ewangelicko-Augsburski
Ordynacja	1886
	Odznaczenia
	;

Aleksander Schoeneich (9 lutego 1861 w Warszawie, zm. 8 maja 1939 w Lublinie) – duchowny luterański, w latach 1902–1937 superintendent diecezji warszawskiej, a w latach 1937–1939 diecezji lubelskiej i wołyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Edwarda Schoeneicha i Emilii z domu Wanke. Pod wpływem proboszcza parafii Św. Trójcy w Warszawie ks. Leopolda Otto podjął studia w zakresie teologii ewangelickiej, filozofii i religioznawstwa na uniwersytecie w Dorpacie (obecnie Tartu w Estonii). Jego praca dyplomowa poświęcona analizie biblijno-teologicznej Pawłowej nauki o Komunii Świętej została nagrodzona złotym medalem. W lutym 1886 został wikariuszem w parafii Św. Trójcy w Warszawie i kapelanem garnizonu warszawskiego wojsk carskich obsługującym duszpastersko Łotyszy i Estończyków. Jednocześnie był administratorem parafii Stara Iwiczna^[1].

17 czerwca 1888 został wybrany proboszczem parafii ewangelicko-augsburskiej w Lublinie i funkcję tę pełnił przez ponad 50 lat aż do śmierci. Równocześnie prowadził płodną działalność pisarską (autor ponad 300 artykułów) i redakcyjną (w latach 1898–1935 był współredaktorem czasopisma Zwiastun Ewangeliczny)^[1].

W 1902 został superintendentem (zwierzchnikiem) diecezji warszawskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, zaś od 1937 był superintendentem diecezji lubelskiej i wołyńskiej tegoż Kościoła^[1].

Był członkiem Rady Miasta Lublina (1916–1918), uczestniczył w pracach Komisji Plebiscytowej na Rzecz Polski na Mazurach, działał w Towarzystwie Krajoznawczym, Polskim Czerwonym Krzyżu, Kasie Mianowskiego, Polskiej Macierzy Szkolnej, Towarzystwie dla Poznawania Polskiej Reformacji, Lidze Morskiej i Państwowej Lidze Powietrznej^[1].

W 1931 otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego z wniosku Rady Wydziału Teologii Ewangelickiej^[1].

Pochowany w części ewangelickiej cmentarza przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwatera 3-1-16)^[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Do Boga. Modlitwy dla chrześcijan ewangelików, Warszawa 1938; Warszawa 1954.
Konfesja Augsburska czyli Wyznanie wiary przedstawione cesarzowi Karolowi V na sejmie w Augsburgu, Warszawa: W. Mietke, 1930.
Krótka historia kościoła chrześcijańskiego w życiorysach z osobnym działem historii reformacji w Polsce, Warszawa: W. Mietke, 1925; Lublin 1936^[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Odznaka honorowa „Za walkę o szkołę polską”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Adrian Uljasz: Ks. dr Aleksander Schoeneich (1861-1939). www.jednota.pl. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).
↑ Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Lublinie. [dostęp 22 sierpnia 2020].
↑ Schoeneich, Aleksander (1861-1939).. bn.org.pl. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Publikacje Aleksandra Schoeneicha w bibliotece Polona

[AU-1] Adrian Uljasz: Ks. dr Aleksander Schoeneich (1861-1939). www.jednota.pl. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).

[2] Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Lublinie. [dostęp 22 sierpnia 2020].

[BN-3] Schoeneich, Aleksander (1861-1939).. bn.org.pl. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).

[1]

[2]

[3]