Alfred Kaftal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Kaftal
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1931
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1995
Warszawa

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo karne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1962

Habilitacja

1967

Profesura

1976

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Grób prof. Alfreda Kaftala na cmentarzu Wolskim w Warszawie

Alfred Ludwik Kaftal (ur. 23 marca 1931 w Warszawie, zm. 16 kwietnia 1995 tamże) – prawnik, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Był specjalistą w zakresie prawa i postępowania karnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1954 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1962 otrzymał stopień doktora za rozprawę Nieważność wyroków z mocy samego prawa w polskim prawie karno-procesowym (promotor Stanisław Śliwiński). Habilitację uzyskał w 1967 na podstawie pracy Prawomocność wyroków sądowych w polskim prawie karnym procesowym. Profesorem nadzwyczajnym został w 1976, a zwyczajnym w 1989. Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1].

Kierownik Zakładu Postępowania Karnego UW w latach 1990-1995.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kontrola prawomocnych orzeczeń w polskim procesie karnym (1971)
  • System środków odwoławczych w polskim procesie karnym (1972)
  • Kontrola sadowa postępowania przygotowawczego (1974)
  • Przestępstwo ciągłe w polskim prawie karnym (1985)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Fajst: Alfred Ludwik Kaftal. W: Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Grażyna Bałtruszajtys (red.). Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 298-299. ISBN 978-83-7334-905-6.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980-1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]