Alicja Przyłuska-Fiszer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alicja Przyłuska-Fiszer
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1955
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: bioetyka, etyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1984 – nauki humanistyczne
Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk

Habilitacja

1998 – nauki humanistyczne
Uniwersytet Warszawski; Wydział Filozofii i Socjologii

Profesura

2015

Uczelnia

Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

rektor Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie
Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Alicja Honorata Przyłuska-Fiszer (ur. 30 maja 1955 w Warszawie) – rektor Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, filozof, doktor habilitowany nauk humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka IX LO im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Ukończyła studia filozoficzne na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego w 1978 roku. W latach 1980–1983 odbyła studia doktoranckie w zakresie filozofii w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, uzyskując w 1984 roku stopień doktora nauk humanistycznych. W 1998 roku otrzymała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych na Wydziale Filozofii i Socjologii UW.

Uzyskała 3 międzynarodowe stypendia naukowe. Dwukrotnie – The Nuffield Foundation grant to study bioethics (1992, 1993) oraz TEMPUS Individual Mobility Grant (1995). Odbyła staże naukowe w Centre for Philosophy and Health Care, Uniwersytet Walijski, SwanseaWielka Brytania (1992), w The Hastings Center, Briarcliff Manor w nowym Jorku (1993) oraz w Catholic University of Nijmegen w Holandii (1995).

W latach 1978–1979 pracowała jako asystent w Zakładzie Badań Socjologicznych i Wychowania Instytutu Polityki Naukowej, Postępu Technicznego i Szkolnictwa Wyższego. Od 1984 roku (z pięcioletnia przerwą) pracuje w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, początkowo jako adiunkt w Zakładzie Filozofii i Socjologii na Wydziale Wychowania Fizycznego, a od 1998 roku – w Katedrze Psychospołecznych Podstaw Rehabilitacji na Wydziale Rehabilitacji. W 1999 została mianowana na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od 2002 roku kieruje Zakładem Filozofii Medycyny i Bioetyki (dawniej Pracownia Bioetyki).

Uczestniczyła w realizacji czterech międzynarodowych projektów badawczych z zakresu bioetyki, finansowanych przez Komisję Europejską (1994–1995), Fundację Stefana Batorego (2003) oraz Oxford Outcomes (2003–2004). W Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie kierowała trzema projektami badań własnych i jednym projektem badań statutowych, uczestniczyła też w dwóch badaniach statutowych jako wykonawca.

Opublikowała dwie monografie, w tym pracę habilitacyjną Etyczne aspekty sporu o przerywanie ciąży (1997), 45 artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych (7 w języku angielskim i niemieckim) oraz 5 przekładów naukowych. Brała aktywny udział w ponad 50 konferencjach naukowych.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego (PTF), European Society for Philosophy of Medicine and Health (ESPMH) oraz członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Bioetycznego (PTB). Bierze udział w pracach Rady Programowej pisma Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo i Krytyka Lekarska oraz Komitetu Reakcyjnego „Wychowanie Fizyczne i Sport”.

Przedmiotem jej zainteresowań naukowych jest bioetyka (etyczne i filozoficzne problemy biologii i medycyny), etyka normatywna i metaetyka. Prowadziła wykłady, ćwiczenia i seminaria z historii filozofii i etyki dla studentów na kierunku wychowanie fizyczne (AWF), zajęcia z zakresu deontologii lekarskiej, filozofii i etyki medycznej dla studentów medycyny (AM), zajęcia z zakresu bioetyki dla studentów prawa (UW) oraz seminaria z deontologii lekarskiej i bioetyki dla lekarzy, pielęgniarek i rzeczników odpowiedzialności zawodowej (CMKP).

Opracowała program zajęć z etyki, filozofii medycyny i bioetyki dla studentów rehabilitacji, prowadzi wykłady z bioetyki na kursach podyplomowych (UW, WSPS, AWF) i etyki badań naukowych na studiach doktoranckich. Była promotorem wyróżnionej pracy doktorskiej (2007) na Wydziale Rehabilitacji AWF w Warszawie (drugi przewód w toku) oraz promotorem kilkunastu prac magisterskich.

Od 1998 roku przez 7 lat była członkiem Senackiej Komisji Badań Naukowych. W latach 1999–2005 pełniła funkcję prodziekana ds. nauki na Wydziale Rehabilitacji AWF, wydziałowego koordynatora Programu Sokrates i przewodniczącej Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej. Przez dwie kadencje przewodniczyła Senackiej Komisji ds. Etyki Badań Naukowych. W kadencji 2005–2008 pełniła funkcję prorektora ds. studenckich Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1999 roku otrzymała nagrodę indywidualną Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki za dorobek naukowy, a w roku 2007 – Medal Komisji Edukacji Narodowej. W kadencji 2008–2012 pełni funkcję rektora Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Jest członkiem Komitetu Bioetyki PAN.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]