Anatolij Sołowjow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Halfbricking (dyskusja | edycje) o 03:56, 24 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Anatolij Jakowlewicz Sołowjow
Анатолий Яковлевич Соловьёв
Ilustracja
Anatolij Sołowjow w trakcie przygotowań do lotu STS-71 (27 czerwca 1995)
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Narodowość

rosyjska

Status

w stanie spoczynku

Funkcja

dowódca, specjalista misji

Łączny czas misji kosmicznych

651 dni i 44 sekundy

Liczba spacerów kosmicznych

{{{liczba spacerów kosmicznych}}}

Czas spacerów kosmicznych

{{{czas spacerów kosmicznych}}}

Misje

Sojuz TM-5/Sojuz TM-4, Sojuz TM-9 (Mir-6),
Sojuz TM-15 (Mir-12),
STS-71/Mir-19/Sojuz TM-21,
Sojuz TM-26 (Mir-24)

Anatolij Sołowiow (z prawej) i Pawieł Winogradow i świętują Boże Narodzenie na stacji Mir (1997)

Anatolij Jakowlewicz Sołowjow, ros. Анатолий Яковлевич Соловьёв (ur. 16 stycznia 1948 w Rydze) – radziecki i rosyjski pilot, kosmonauta, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego, Lotnik Kosmonauta ZSRR. 205 kosmonauta w historii, a 65 radziecki (rosyjski), który odbył lot orbitalny.

Życiorys

10-letnią szkołę średnią ukończył w Rydze w 1964. Przez kolejne dwa lata uczył się w uzupełniającej wieczorowej szkole średniej, pracując jednocześnie jako ślusarz. W 1967 rozpoczął studia na wydziale fizyczno-matematycznym Uniwersytetu Ryskiego, jednak już na pierwszym roku porzucił naukę, gdyż postanowił zostać lotnikiem. W marcu 1968 podjął pracę w zakładach przemysłu lotniczego jako ślusarz. W sierpniu tego samego roku rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wojsk Lotniczych w Czernihowie (ВВАУЛ), które ukończył w 1972. Służył jako starszy lotnik, a następnie dowódca eskadry w pułku lotniczym na Dalekim Wschodzie.

23 sierpnia 1976 został przyjęty do oddziału kosmonautów. Od września 1976 do lipca 1977 studiował w szkole pilotów doświadczalnych w Achtubinsku, został bowiem wyznaczony do pilotowania w przyszłości wahadłowców programu Buran. Następnie przeszedł szkolenie spadochronowe i nurkowe. Od października 1977 do września 1978 przechodził cykl ogólnych przygotowań do lotu w kosmos. Po jego ukończeniu uzyskał tytuł kosmonauty-badacza. Od lutego 1979 do czerwca 1981 przechodził szkolenie uzupełniające w wojskowej szkole lotniczo-badawczej w Achtubinsku (ГКНИИ ВВС).

W swój pierwszy lot w kosmos wystartował 7 czerwca 1988 statkiem Sojuz TM-5. Była to radziecko-bułgarska misja wizytująca na stacji Mir, zorganizowana w ramach programu Interkosmos. Kosmonauci wrócili na Ziemię w kapsule lądującej Sojuza TM-4 po niespełna 10 dniach lotu.

Swój drugi lot odbył w dniach 11 lutego – 9 sierpnia 1990. Wszedł w skład 6. stałej ekspedycji na stację Mir jako jej dowódca. Na stację poleciał statkiem Sojuz TM-9, zaś wrócił w jego kapsule lądującej.

W kolejną misję wyruszył statkiem Sojuz TM-15 27 lipca 1992. Został dowódcą 12. stałej ekspedycji na stację Mir. Na Ziemię wrócił 1 lutego 1993 w kapsule lądującej Sojuza TM-15.

W swój czwarty lot wystartował 27 czerwca 1995 na pokładzie amerykańskiego wahadłowca Atlantis realizującego misję STS-71. Po dotarciu na stację Mir (było to pierwsze cumowanie wahadłowca do stacji Mir) Sołowjow objął funkcję dowódcy 19. ekspedycji na tę stację. Na Ziemię powrócił w kapsule lądującej Sojuza TM-21 po 75 dniach lotu.

W ostatnią misję kosmiczną Sołowiow wyruszył statkiem Sojuz TM-26 5 sierpnia 1997. Po raz kolejny objął dowództwo nad stacją Mir, tym razem była to 24. stała załoga stacji. Na Ziemię wrócił 19 lutego 1998 w kapsule lądującej Sojuza TM-26. Ta przeszło 197-dniowa misja była najdłuższą w jego karierze kosmonauty.

Łącznie spędził w kosmosie 651 dni, co w 2017 roku daje mu 7. miejsce na liście rekordzistów[1].

W trakcie swoich pięciu lotów w kosmos Sołowjow odbył aż 16 spacerów kosmicznych (EVA) i jest pod tym względem rekordzistą[2].

25 stycznia 1999 ze względu na osiągnięty wiek opuścił armię i przeszedł do rezerwy, zaś 2 lutego opuścił korpus kosmonautów.

Odznaczenia i nagrody

Został odznaczony m.in. Medalem „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego i Orderem Lenina (1988), Orderem Zasług dla Ojczyzny II i III klasy (1998 i 1995), Orderem Rewolucji Październikowej (1990) oraz francuską Legią Honorową IV klasy (1999).

Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej Dmitrija Miedwiediewa, № 436 z 12 kwietnia 2011, został odznaczony Medalem „Za zasługi w podboju kosmosu”[3].

Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Anatolij Sołowjow
L.p.
Data startu
Statek kosmiczny
Data lądowania
Statek kosmiczny
Funkcja
Czas trwania
1
7 czerwca 1988
Sojuz TM-5
17 czerwca 1988
Sojuz TM-4
dowódca (ekspedycja wizytująca stację Mir)
9 dni 20 godzin 9 minut i 19 sekund[4]
2
11 lutego 1990
Sojuz TM-9
9 sierpnia 1990
Sojuz TM-9
dowódca Sojuza i 6. stałej ekspedycji na Mira
179 dni 1 godzina 17 minut i 57 sekund[4]
3
27 lipca 1992
Sojuz TM-15
1 lutego 1993
Sojuz TM-15
dowódca Sojuza i 12. stałej ekspedycji na Mira
188 dni 21 godzin 39 minut i 31 sekund[4]
4
27 czerwca 1995
STS-71
Atlantis F-14
11 września 1995
Sojuz TM-21
specjalista misji, dowódca 19. stałej ekspedycji na Mira
75 dni 11 godzin 20 minut i 21 sekund[4]
5
5 sierpnia 1997
Sojuz TM-26
19 lutego 1998
Sojuz TM-26
dowódca Sojuza i 24. stałej ekspedycji na Mira
197 dni 17 godzin 33 minuty i 36 sekund[4]
Łączny czas spędzony w kosmosie – 651 dni 0 godzin 0 minut i 44 sekundy[4]

Zobacz też

Przypisy

  1. Astronauts and Cosmonauts (sorted by „Time in Space”). [w:] Spacefacts [on-line]. 2017-04-20. [dostęp 2017-04-24]. (ang.).
  2. ISS EVA Statistics. [w:] CBS News [on-line]. 2010-05-22. [dostęp 2017-04-25]. (ang.).
  3. Указ Президента Российской Федерации № 436 «О награждении медалью „За заслуги в освоении космоса“ иностранных граждан». kremlin.ru, 12 kwietnia 2011. [dostęp 9 lipca 2011]. (ros.).
  4. a b c d e f Anatolij Jakowlewicz Sołowjow. [w:] Loty Kosmiczne [on-line]. [dostęp 2017-04-24].

Bibliografia