Anatolij Stessel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Stessel
Анатолий Михайлович Стессель
Ilustracja
generał lejtnant generał lejtnant
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Michajłowicz Stessel

Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1848
Petersburg

Data śmierci

18 stycznia 1915

Przebieg służby
Lata służby

18661906

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Stanowiska

komendant twierdzy Port Artur

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-turecka,
powstanie bokserów,
wojna rosyjsko-japońska

Odznaczenia
Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Czerwonego Orła Order „Pour le Mérite” Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)

Anatolij Michajłowicz Stessel, ros. Анатолий Михайлович Стессель (ur. 10 lipca 1848, zm. 18 stycznia 1915) — generał lejtnant, uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej 1904–1905.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w 1866 w stopniu porucznika, został skierowany do służby w pułku piechoty.

Brał udział w wojnie rosyjsko–tureckiej 1877–1878. Dowodząc brygadą brał udział w powstaniu bokserów 1900-1901 w Chinach, maszerując ze swoją jednostką na Pekin. Od sierpnia 1903 komendant twierdzy Port Artur. Od lutego 1904 dowódca 3 Korpusu Syberyjskiego. Po rozpoczęciu wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905, od marca 1904 komendant Kwantuńskiego Rejonu Umocnionego. W czasie obrony Port Artur w 1904, mimo niepowodzeń w walkach, zyskał przychylność prasy i monarchy. Został ogłoszony bohaterem tej obrony. Jednak w grudniu 1904, mimo braku zgody Rady Wojskowej poddał twierdzę Japończykom.

We wrześniu 1906 zwolniony ze służby i skierowany w stan spoczynku. W 1907, pod naciskiem opinii publicznej oddany pod sąd wojenny, który w 1908 uznał go za winnego poddania Port Artur i skazał na karę śmierci, zamienioną na 10 lat więzienia. W 1909 ułaskawiony przez Mikołaja II.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolszaja Sowieckaja Encykłopedia, t - 24/I, Moskwa 1976.