Andrea Vötter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrea Vötter
Ilustracja
Andrea Vötter w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1995
Bressanone

Klub

ASV Völs am Schlern[1]

Wzrost

172 cm[2]

Debiut w PŚ

23 listopada 2013, Igls (21. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 listopada 2013, Igls (21. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

7 stycznia 2018, Königssee (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

7 stycznia 2018, Königssee

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
złoto Altenberg 2024 Dwójki-sprint
brąz Oberhof 2023 Dwójki
brąz Oberhof 2023 Dwójki-sprint
Mistrzostwa Europy
złoto Oberhof 2019 Sztafeta
złoto Sigulda 2023 Dwójki
srebro Lillehammer 2020 Sztafeta
srebro Igls 2024 Dwójki
brąz Igls 2024 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Igls 2014 Jedynki
Mistrzostwa świata juniorów na torach naturalnych
brąz Deutschnofen 2010 Jedynki
Puchar Świata
Kryształowa kula (dwójki)
2022/2023
Kryształowa kula (dwójki)
2023/2024
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrea Vötter (ur. 3 kwietnia 1995 w Bressanone[2]) – włoska saneczkarka pochodząca z Tyrolu Południowego[3], medalistka mistrzostw świata juniorów i mistrzostw świata juniorów na torach naturalnych, złota medalistka mistrzostw Europy w Oberhofie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów, a także wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów na torach naturalnych w Deutschnofen, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek[4][5]. W 2012 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji sztafetowej i 6. w konkurencji jedynek[6][7]. Rok później wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których zajęła 8. miejsce w jedynkach, a także w mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, z których wróciła z jedynkowym 7. miejscem[8][9]. W tym samym roku, 23 listopada zadebiutowała i zdobyła pierwsze punkty w Pucharze Świata, zajmując na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2013/2014 jedynkowe 21. miejsce[9].

W 2014 roku pojawiła się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zajęła 14. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata juniorów w Igls, które przyniosły jej złoty medal w konkurencji jedynek, a także na igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których była dziewiętnasta w jedynkach[9][1]. Rok później wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek oraz w mistrzostwach świata w Siguldzie, z których wróciła z 4. miejscem w sztafecie i 18. w jedynkach[9]. W 2016 roku, na mistrzostwach świata w Königssee zajęła 17. miejsce w konkurencji jedynek[9]. W następnym roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Königssee, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji sztafetowej i 9. w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata w Igls, na których była czwarta w sztafecie oraz czternasta zarówno w jedynkach, jak i w sprincie, a także na mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek[9].

7 stycznia 2018 roku zaliczyła pierwsze podium i jednocześnie odniosła pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w będącej częścią rozgrywanych w Königssee zawodów sezonu 2017/2018 konkurencji sztafetowej, w której startowała z Dominikiem Fischnallerem, Ivanem Naglerem i Fabianem Malleierem ekipy ze Stanów Zjednoczonych oraz Austrii[10]. W tym samym roku pojawiła się także na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji sztafetowej i 8. w konkurencji jedynek oraz na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, z których wróciła z 5. miejscem w sztafecie i 10. w jedynkach[11]. W 2019 roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajęła 4. miejsce w sztafecie, 7. w jedynkach i 12. w sprincie, a także w mistrzostwach Europy w Oberhofie, na których była czwarta w konkurencji jedynek, ponadto zdobyła złoty medal w konkurencji sztafetowej, w której jej sztafeta, współtworzona przez Dominika Fischnallera, Ivana Naglera i Fabiana Malleiera pokonała ekipy z Niemiec i Łotwy[12].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2014 Soczi 19. –
2018 Pjongczang 10. 5.
2022 Pekin 10. 5.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Jedynki-sprint Dwójki Dwójki-sprint Sztafeta
2015 Sigulda 18. nie rozgrywano nie rozgrywano nie rozgrywano 4.
2016 Königssee 17. – nie rozgrywano nie rozgrywano –
2017 Igls 14. 14. nie rozgrywano nie rozgrywano 4.
2019 Winterberg 7. 12. nie rozgrywano nie rozgrywano 4.
2020 Soczi 10. 21. nie rozgrywano nie rozgrywano 4.
2021 Königssee 24. 15. nie rozgrywano nie rozgrywano 5.
2022 Winterberg nie rozgrywano nie rozgrywano - nie rozgrywano nie rozgrywano
2023 Oberhof 7. - 3. 3. 4.
2024 Altenberg - - 4. 1. 4.

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Dwójki Sztafeta
2014 Sigulda 14. nie rozgrywano –
2017 Königssee 9. nie rozgrywano 4.
2018 Sigulda 8. nie rozgrywano 4.
2019 Oberhof 4. nie rozgrywano 1.
2020 Lillehammer 4. nie rozgrywano 2.
2021 Sigulda 11. nie rozgrywano 4.
2022 Sankt Moritz 8. nie rozgrywano 4.
2023 Sigulda 9. 1. -
2024 Igls - 2. 3.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2013 Park City 8. –
2014 Igls 1. –
2015 Lillehammer 5. –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Jedynki Dwójki
2012/2013 48. nie rozgrywano
2013/2014 28. nie rozgrywano
2014/2015 19. nie rozgrywano
2015/2016 20. nie rozgrywano
2016/2017 16. nie rozgrywano
2017/2018 16. nie rozgrywano
2018/2019 7. nie rozgrywano
2019/2020 7. nie rozgrywano
2020/2021 8. nie rozgrywano
2021/2022 7. nie rozgrywano
2022/2023 9. 1.
2023/2024 - 1.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata Partnerka
1. 12.01.2020 Niemcy Altenberg jedynki 3 -
2. 03.12.2022 Austria Igls dwójki 3 Marion Oberhofer
3. 04.12.2022 Austria Igls dwójki-sprint 2 Marion Oberhofer
4. 10.12.2022 Kanada Whistler dwójki 1 Marion Oberhofer
5. 16.12.2022 Stany Zjednoczone Park City dwójki 1 Marion Oberhofer
6. 17.12.2022 Stany Zjednoczone Park City dwójki-sprint 2 Marion Oberhofer
7. 14.01.2023 Łotwa Sigulda dwójki 1 Marion Oberhofer
8. 04.02.2023 Niemcy Altenberg dwójki 1 Marion Oberhofer
9. 11.02.2023 Niemcy Winterberg dwójki 3 Marion Oberhofer
10. 12.02.2023 Niemcy Winterberg dwójki-sprint 2 Marion Oberhofer
11. 18.02.2023 Szwajcaria Sankt Moritz dwójki 2 Marion Oberhofer
12. 25.02.2023 Niemcy Winterberg dwójki 3 Marion Oberhofer
13. 08.12.2023 Stany Zjednoczone Lake Placid dwójki 3 Marion Oberhofer
14. 15.12.2023 Kanada Whistler dwójki 3 Marion Oberhofer
15. 06.01.2024 Niemcy Winterberg dwójki 2 Marion Oberhofer
16. 13.01.2024 Austria Igls dwójki 2 Marion Oberhofer
17. 03.02.2024 Niemcy Altenberg dwójki 1 Marion Oberhofer
18. 10.02.2024 Niemcy Oberhof dwójki 2 Marion Oberhofer
19. 17.02.2024 Niemcy Oberhof dwójki 2 Marion Oberhofer
20. 18.02.2024 Niemcy Oberhof dwójki-sprint 3 Marion Oberhofer
21. 24.02.2024 Łotwa Sigulda dwójki 2 Marion Oberhofer
22. 25.02.2024 Łotwa Sigulda dwójki-sprint 1 Marion Oberhofer

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo[edytuj | edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 07.01.2018 Niemcy Königssee sztafeta 1
2. 10.02.2019 Niemcy Oberhof sztafeta 1
3. 24.11.2019 Austria Igls sztafeta 1
4. 12.01.2020 Niemcy Altenberg sztafeta 3
5. 19.01.2020 Norwegia Lillehammer sztafeta 2
6. 06.12.2020 Niemcy Altenberg sztafeta 1
7. 12.12.2021 Niemcy Altenberg sztafeta 2
8. 14.01.2024 Austria Igls sztafeta 3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b 2014 Sotschi Winterspiele. [w:] Olympische und Paralympische Spiele [on-line]. provinz.bz.it. [dostęp 2019-02-27]. (niem.).
  2. ↑ a b Andrea Vötter. [w:] Kunstbahnrodeln [on-line]. suedtirolympia.com. [dostęp 2019-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-27)]. (niem.).
  3. ↑ Platz fünf im Teamwettbewerb; Keine Medaille für Südtirols Rodler. [w:] Sport [on-line]. suedtirolnews.it, 2018-02-15. [dostęp 2019-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-28)]. (ang.).
  4. ↑ Official Results: 1 Junioren Weltcup Rennrodeln-Sigulda 16.12.2010. fil-luge.org, 2010-12-16. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  5. ↑ 7. Junioren Weltmeisterschaft ASV Deutschnofen / Raiffeisen. fil-luge.org, 2010-01-31. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  6. ↑ Luge Mixed Team Relay Competition: Final Results. fil-luge.org, 2012-01-17. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  7. ↑ Luge Women's Single Competition: Final Results. fil-luge.org, 2012-01-16. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  8. ↑ OFFICIAL RESULTS FIL Junior World Championships: Park City, Junior Women. fil-luge.org, 2013-01-15. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f Luge - Andrea Vötter. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  10. ↑ Weltcupsieg: Südtirols Rodler gewinnen Teamstaffel. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2018-01-07. [dostęp 2019-02-27]. (niem.).
  11. ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  12. ↑ Südtirols Team-Staffel rast zu EM-Gold. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-27]. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Europy w saneczkarstwie w drużynie mieszanej
Zdobywczynie Pucharu Świata w saneczkarstwie w dwójkach
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrea_Vötter&oldid=73043616”